Vikan - 01.06.1967, Page 39
farið til ömmu þinnar, og veriS
þar í friði. Mamma þín verður að
vera hjá litla bróður, hún losnar
ekki við að stjana við hann. Ætl-
arðu ekki að opna bláu augun þín,
ástin mín litla, ég er búin að þrá
það svo innilega í kvöld að fá að
horfa í þau.
Hún leit upp. Brún augu pabba
hennar voru rauðrennt, hafði hann
verið að gráta? Hennar vegna?
— Fyrirgefðu, pabbi minn. Eg
skal verða dugleg í skólanum.
Armbandið mitt slitnaði. Hún varð
að hreinsa samvizkuna. — En Lena
keypti nýjan hlekk. Og nú langar
mig svo mikið að fara til ömmu.
— Auðvitað förum við til henn-
ar, þú ert litlá stúlkan hennar, eins
og þú ert og verður litla stúlkan
okkar mömmu.
Faðir hennar þrýsti andliti henn-
ar upp að vanga sínum og kyssti
hana. Rikka andvarpaði af ham-
ingju, lokaði augunum, og var
sofnuð, löngu áður en þau komu
til sjúkrahússins.
Fangelsi eða skóli
Framhald af bls. 4
Á laugardögum eiga fangarnir
frí og þá er markaðurinn hjá
þeim í fullum gangi. Þeir sem
hafa einhvern varning að bjóða
taka sér stöðu í stórum garði, sem
kallast „The big Yard“ og raða
varningnum fyrir framan sig.
Aðallega er verzlað með viku-
blöð, kexpakka og sitthvað fleira
smávægilegt.
Þeir greiða kannski tvær síga-
rettur fyrir eitt gamalt viku-
blað eða kannski 200 sígarettur
fyrir nokkra súkkulaðipakka og
hefti með myndum af nöktum
stelpum. Sígaretturnar eru
ósvikinn gjaldmiðill, og þeir sem
ekki borga geta reiknað með „að
detta og meiða sig“ illilega.
Flestir sem lagðir eru inn á
sjúkrahúsið illa útleiknir eru
fangar sem hafa svikizt um að
borga. Samkvæmt óskrifuðum
lögum fanganna, má viðkomandi
fangi ekki segja sannleikann,
heldur verður að gefa þá skýr-
ingu á meiðslum sínum, að hann
hafi dottið í stiga eða eitthvað
þvíumlíkt.
Forráðamönnum fangelsisins
er ljóst, að talsvert er um kyn-
villu meðal fanganna, en ef hún
fer ekki yfir ákveðin takmörk,
er hún látin óáreitt. Það hefur
sýnt sig, að í flestum tilfellum
er um tímabundið ástand að ræða
hjá föngunum, sem hverfur með
öllu um leið og þeir sleppa úr
fangelsinu og komast í tæri við
kvenfólk.
Ef einum venjulegum degi í
lífi fanganna væri lýst, yrði sú
lýsing eitthvað á þessa leið: Þeir
eru vaktir klukkan 6,30 með
klukknahljómi, fara á fætur og
laga til í klefum sínum. Dyrnar
á klefunum opnast sjálfkrafa
klukkan 7. Þá ganga fangarnir
í borðsalinn til þess að snæða
morgunverð. Borðsalurinn er
skemmtilega innréttaður og ná-
kvæmlega eins og sjálfsaf-
greiðslu-veitingahús stórborg-
anna. Eini munurinn er sá, að
bæði borðin og stólarnir eru fest
við gólfið. Fangarnir safnast sam-
an í smáhópa, setjast við fjög-
urra manna borð og tala lágt
saman.
Klukkan 9 á hver fangi að vera
mættur á sínum vinnustað eða í
kennslustofu, ef hann gengrur í
skóla. Milli klukkan 12 og 13 er
þríréttaður hádegisverður snædd-
ur í borðsalnum. Að honum
loknum fara fangarnir til klefa
sinna og dyrunum er lokað milli
klukkan 13 og 16. Þann tíma
nota flestir til að fá sér ofur-
lítinn miðdegisblund eða til að
lesa lexíurnar sínar þeir sem
þess þurfa með.
Klukkan 17 er kvöldmatur.
Þeir sem ganga í kvöldskóla fara
í hann klukkan 18, en eftir þann
tíma eru klefadyrnar opnar og
fangarnir geta heimsótt hver
annan eða setið frammi á gangi
og horft á sjónvarp til klukkan
22,30. Þá verða allir að vera
komnir í klefa sína, dyrunum er
lokað og ljósið slökkt. Á laug-
ardögum og sunnudögum og
öðrum helgidögum eiga fangarn-
ir frí, morgunverðurinn er þá
klukkutíma síðar en venjulega
og klefunum ekki lokað fyrr en
klukkan 23,30.
Ef fangi hegðar sér illa og
stofnar til vandræða, er honum
við fyrsta brot bannað að fara í
bíó í hegningarskyni. Ef hegð-
un hans lagast ekki við það, þá
er honum bannað að verzla í
fangelsisbúðinni. Ef hann heldur
enn áfram að valda vandræðum,
verður hann að húka í klefa sín-
um allan daginn og fær ekki að
horfa á sjónvarpið. Óforbetr-
anlegir fangar eru settir í eins
manns klefa.
Eini staðurinn sem gestir fá
ekki að koma á, er „Death Row“
— dauðadeildin. Þar bíða 55
fangar dauða síns. Þeir lifa í
þeirri von, að lögin um dauða-
refsingu verði afnumin í Cali-
forniu, en vonir þeirra hafa
veikzt mikið eftir að Ronald
Reagan var kjörinn fylkisstjóri,
en hann er hlynntur dauðarefs-
ingu. Það var hér sem Caryl
Chessman tókst með lagaflækj-
um að fresta dauðadómi sínum
í ellefu ár.
Tveir fangar í dauðadeildinni
eru á góðri leið með að hnekkja
meti Chessmanns. Þeir eru bræð-
22. tbi. VIKAN 39