Vikan - 21.09.1967, Blaðsíða 19

KL. 11.54
SJÖ MÍNÚTUM SÍÐAR HÖFÐU
ÞEIR LOKIÐ VERKINU. RÁNS-
MENNIRNIR ÖKU SVO BANKA-
BÍLNUM AÐ GÖTU í NAGRENN-
INU, ÞAR SEM ÞEIR AF-
FERMDU GULLIÐ, SEM VAR
100 MILLJÖN KRÖNA VIRÐI.
ÞAÐ VAR EKKI FYRR EN HÁLF-
TÍMASÍÐAR AÐ LÖGREGLUNNI
VAR GERT VIÐVART.
Jack Chandler, 40 óra. Tveir þeir síðarnefndu
voru í vörurými bílsins. Þegar bíllinn rann út [
ólgandi umferðina, hreiðruðu þeir um sig, eins
vel og það var hægt, á farmi bílsins, sem var
188 gullstengur, sem hver um sig vóg tólf kíló
og var um 750 þúsund króna virði.
Öðrum hefði eflaust fundizt þetta heilmikið
ævintýri, að sitja á hreinu gulli, sem var meira
en 100 milljón króna virði, en þetta var dag-
legt brauð fyrir þessa menn. Þeir voru varðmenn
hhk.'.
hjá bankafyrirtækinu N. M. Rotschild & Sons í
London. Þeir höfðu í mörg ár sinnt slíkum störf-
um með þessum sama bílstjóra.
Ef einhver hefði sagt þeim að þetta yrði
ekki venjuleg ferð, hefðu þeir eflaust hlegið og
sagt:
— Ef einhver reynir að snúa á okkur, þá vit-
um við hvernig við eigum að taka því. . . .
Þeir hefðu líka getað svarað á þennan hátt,
því að reglurnar fyrir slíkum gullflutningum eru
svo öruggar og hárnákvæmar, að þeir sem far-
ið hafa með þessum mönnum í flutningaleið-
angur, hafa sagt, að það séu ekki til þeir glæpa-
hringir, sem gætu snúið á þá. Aðeins einu sinni,
árið 1961, hafði legið við að þeir lentu f klandri.
Nokkrum mínútum eftir að þeir höfðu losað gull-
stengur fyrir u. þ. b. 25 milljón krónur, til fyr-
irtækis í Clerenkwell hverfinu, kom glæpamanna-
Framhald á bls. 44.
En fyrir utan stóðu bláókunnugir menn. Á'ður en varðmennirnir gátu áttað
sig, sprautuðu ræningjarnir ammoniaki í augu þeirra, og blinduðu þá.
Bílstjórinn, Walter Clements, reyndi að ná til bílflautunnar, sem var stað-
sett [ mælaborðinu fyrir framan hann, en hann náði því ekki. Mennirn-
ir sem réðust á hann gátu ráðið niðurlögum hans og límt plástur fyrir
munn hans. Það gerðu þeir lika við varðmennina. Þetta var í fyrsta sinn,
sem þessir menn höfðu orðið fyrir árás við skyldustörf sín.
Hinum bundnu og blinduðu varðmönnum var
svo fleygt ofan á gullstengurnar í bilnum,
og honum siðan ekið að mannlausu húsi, þar
sem gullstengurnar voru fluttar yfir í aðra
bíla. Ránsmennirnir gerðu allt þetta, án þess
að segja eitt einasta orð, þeir rispuðu steng-
urnar, en aðalatriðið var að þetta gengi nógu
fljótt fyrir sig.
38. tbi. VIKAN 19