Vikan - 18.01.1968, Síða 4

Nylonsokka-
buxurnar
vinsælu með
‘ mattri áferð
gera fætur
yðar enn
fegurri.
Sl'Sl nylon-
sokkar
20 den. Micro-Mesh
30 — Micro-Mesh
1x20 — Crepe
2x30 — Crepe

Faileg áferð,
góð ending,
lágt verð.
5151
ER SOKKURINN
Einkaumboð:

S#l
S. ArmaNMaoMssin
Heildverzlun - Hverfisgötu 76 - Sími 16737
AÐ PÚA PÍPU.
Kæri Póstur!
Þú ert eini maðurinn
(eða eruð þið kannski fleiri
en einn?), sem hjálpar
fólki til að leysa hin litlu
og hversdagslegu vanda-
mál. Þótt um smámuni sé
að ræða og vandamálin séu
kannski ekki beint gáfu-
leg, — þá geta þau valdið
miklum erfiðleikum og
farið ægilega í taugarnar á
manni.
Maðurinn minn er mikill
pípureykingamaður, og er
ekkert við því að segja.
það er vinalegt og heimil-
islegt, þegar hann situr í
stofunni og púar sína pípu.
En hann reykir pípuna
sína úti sem inni. Þegar
við förum saman í búðir,
eins og til dæmis fyrir síð-
ustu jól, þá púar hann oft
beint framan í vegfarend-
ur. og þeir gefa mér illt
auga fyrir bragðið. Hvern-
ig á ég að venja hann af
þessum ósið?
Með kærri þökk,
H. K. S.
Þú skalt kaupa þér stór-
an og digran vindil og
reykja hann jafnt úti sem
inni, þegar þið farið í búð-
ir og púa reyknum — beint
framan i hann!‘
I
ÚTKJÁLKABÚAR OG
ÚTVALDIR SUNNLENDINGAR.
Kæri Póstur!
Ég bý í fásinni, eins og
hefur kannski tekið eftir á
dagsetningunni á þessu
bréfi frá mér, ef bréf skyldi
kalla. Hér er ekkert sjón-
varp til þess að sitja yfir
á köldum og dimmum
vetrarkvöldum. Og ekki er
heldur hægt að bregða sér
í bíó til að bæta sér upp
sjónvarpsleysið, nema þeg-
ar þeim dettur í hug að
sýna einhverja eldgamla
mynd í samkomuhúsinu
okkar. Auðvitað fer maður
að sjá hverja einustu mynd,
enda eru þær ekki svo
margar. En maður fer ekki
síður til að hitta fólkið en
horfa á myndina.
Þið þarna fyrir sunnan
gerið ykkur áreiðanlega
ekki grein fyrir því, hvað
það er niðurlægjandi og
aumt fyrir okkur þessa fáu
útkjálkabúa að lesa í blöð-
unum lýsingar á dýrindis
sjónvarpsþáttum og alls
konar fíneríi, en fá svo
ekki að njóta neins af því.
Ég tala í fullri alvöru,
þegar ég skora á ríkis-
stjórnina, að vinda nú bráð-
an bug að því að koma
sjónvarpinu út um allt land.
Ég fæ ómögulega skilið,
hvernig þessir fínu herrar
gátu vogað sér að lengja
sjónvarpsdagskrána fyrir
hina útvöldu Sunnlendinga,
í staðinn fyrir að nota pen-
ingana til að reyna að koma
sjónvarpinu víðar út á
landsbyggðina. Það gefur
auga leið, að það er
miklu meiri þörf fyrir sjón-
varp í dreifbýli en þéttbýli.
Með réttu hefði fyrst átt að
sjónvarpa fyrir lands-
byggðina, en láta Stór-
Reykjavík einu sinni sitja
á hakanum.
Argus.
Atarna ar aldeilis reiði-
Iestur. Það er alltaf hress-
andi að fá svolítið mergjuð
skammabréf, og við þökk-
um Argusi kærlega fyrir
tilskrifið. Það er ofur skilj-
anlegt, að dreifbýlinga
langi til þess að horfa á
sjónvarp „á köldum og
dimmum vetrarkvöldum“.
En það er erfitt að gera
öllum til hæfis í einu. Það
er ekki svo langt síðan ís-
lenzka sjónvarpið hætti að
vera tilraunasjónvarp, og
við munum ekki betur en
það veröi einmitt á þessu
ári, sem sjónvarpið kemst
norður og austur um allt
land.
MYNDARLEG GETRAUN.
Kæra Vika!
Ég les Vikuna í hverri
viku og get ekki án hennar
verið. Efni hennar er fjöl-
breytt og stundum skemmti-
legt. En eitt langar mig sér-
staklega að þakka og það
er Jólagetraunin ykkar,
sem efnt hefur verið til
nokkur undanfarin ór. Hún
er óvenju glæsileg. Þegar
ég las fyrst um þessa get-
raun, trúði ég varla mín-
um augum. Ég hélt að hér
væru einhver brögð í tafli
eða eitthvert sprell. Ég gat
ekki látið mér detta í hug,
1001 krakki fengi jólagjöf
frá Vikunni. En það kom
í ljós, að þetta var allt satt
og rétt. Á mínu heimili
hafa krakkar verið svo
heppnir að fá jólagjöf frá
V_
4 VIKAN
3. tbl.