Vikan - 02.01.1970, Blaðsíða 36
PÉR SPARID
MED ÁSKRIFT
ÞÉR 6ETIÐ SPARAÐ FRÁ KR. 7.50 TIL KR. 15.38 MEÐ ÞVI AÐ
GERAST ÁSKRIFANDI AÐ VIKUNNI
OG ÞÉR ÞEKKK) EFNIÐ:
VIKAN ER mnnnnilBtAB OG t ÞVÍ ERU GREINA R OG EFNI FYIUR ALLA A TTF.TMTI.INU, — UNGA OG
GAMLA, SPENNANDI SÖGUR QG FRÁSAGNIR, FRÓÐLEIKUR, FASTIR ÞÆTTIR O.FL., OÆL.
Vinsamlegast sendið mér Vikuna í áskrift
4 TÖLUBLÖÐ Kr. 170.00. Hvert blað 6 kr.'42.50.
3 MÁNUÐIR ■ 13 tölubl. • Kr. 475.00. Hvert blaS 6 kr. 36.58.
6 MÁNUÐIR - 26 tölubl. - Kr. 900.00. Hvert blaS á kr. 34.62.
Gialddagar fyrir 13 tðlubl. og 26 tölubl.: 1.’ febrúar —
1. maí — 1. úgúst —• 1. nóvember.
SkrlfiÖ, hrlrigiÖ eÖa komlð.
NAFN
HETMHJ
PÓSTSTÖÐ
VIKAN
SKIPHOLTI 33
PÖSTHOLF 533
REYKJAVlK
SlMAR:
36720 - 35320
1
I
I
I
J
Mér hefði líklega ekki brugðið
meir, þótt ég hefði séð draug eða
fengið slag. Ég hef líklega riðað
til. Rees stóð á fætur og var
undrandi á svipinn.
— Ó, ert það þú, sagði ég hálf-
hlæjandi og reyndi að láta líta
svo út, að mér hefði stórum létt,
þegar ég sá hann.
— Eg heyrði eitthvert óvana-
legt hljóð, hélt ég áfram. — Og
þar sem ég horfði á eftir þér,
þegar þú fórst í áttina að stein-
húsinu til að vinna ...
Ég þurrkaði svitann af enninu
og röddin brást. Það þurfti ég
ekki að leika.
— Ég hélt að það væri óitthvað
óhreint á ferðum og þaut nið-
ur stigann. Og þegar ég sá karl-
mann þarna, guð minn góður,
hvað ég varð hrædd.
Ég studdi höfðinu við dyra-
stafinn. Rees hafði þagað allan
tímann og þess vegna neyddist
ég til að tala. En nú tók hann
loksins til máls:
— Ég skipti um skoðun. Ég fór
aldrei niður til vinnustofu minn-
ar í steinhúsinu.
Af því að engin ástæða er til
að fara þangað framar, hugsaði
ég.
— Ætlarðu að sofa ofurlítið
meira, áður en við snæðum
kvöldverðinn, spurði hann um
leið og hann tók mig í fangið og
vildi heldur betur láta vel að
mér. Það var eins og hann vildi
láta mig finna, að hann væri
orðinn þreyttur að, bíða. Ég hugs-
aði til þess með hryllingi, ef mér
mundi nú ekki takast að kom-
ast hjá að vera eina með honum
í heila nótt. Mér var það ljóst,
af því sem hann hafði sagt fyrr
um daginn, að hann mundi ekki
þola nein undanbrögð að þessu
sinni. Og við vorum tvö ein í
öllu húsinu.
Og svo var komið kvöld fyrr
en varði með girnilegum mat og
kertaljósum. Á eftir settist Rees
við píanóið og spilaði góða stund.
Hann spilaði gömul og róman-
tísk lög eftir Chopin og fleiri
slíka höfunda. Mér gafst gott
tóm á meðan til að hugsa um
málefni mín. Á þessari stundu
var mér ógerlegt að gera mér í
hugarlund, að Rees væri ekki
elskulegur og góðhjartaður mað-
ur, eins og ég hafði áður haldið.
Ég var enn að gera því skóna, að
einhver misskilningur Jilyti að
valda þessu öllu, eitthvað sem
ég ætti eftir að fá fulla og eðli-
lega skýringu á. Ég hugsaði um
Valerie og dauða hennar. Mér
datt í hug, hvort hugsanlegt
væri, að Stephen Faraday hefði
átt sök á dauða Valeries, og Rees
hefði síðan tekið réttvísina í sín-
ar eigin hendur og hefði komið
hefndum yfir hann upp á eigin
spýtur. Ég ímyndaði mér, að
hann hefði í síðasta sinn beðið
hana að koma með sér frá Bell-
wood. Kannski höfðu átök milli
þeirra orðið þess valdandi, að
36 VIKAN 1 tbl