Vikan - 08.01.1970, Blaðsíða 7

Já, svona getur það verið. Ástæð-
an fyrir því að þessi fyrirsögn
var sett á greinina er sú, að
okkur hefur fundizt á öllu sem
fram hefur komið í samhandi
við þennan óvenjulega atburð,
að Kaffaele Minichiello sé ekki
glæpamaður í eðli sínu, heldur
hafi hann orðið til þessa voða-
verks eftir að hann gekk í her-
inn — og við teljum heri glæp,
ekki vesalingana sem verða að
þjóna þeim
Brjóstalítil og kyndauf
Elsku Póstur!
Ég verð að biSja þig um gott
ráð þó efnið sé ómerkilegt. Ég
er 17 ára (18 eftir 2 mánuði) og
ég er svo ofboðslega brjóstalít-
il!! Ég veit að þú ert alveg hund-
leiður á „þeim brjóstalausu", en
ég er að sálast úr minnimáttar-
kennd. Er ekkert ráð til? Mér
er hálf illa við að þurfa að leita
til læknis; má ég til?
Elsku Póstur: gefðu mér ráð!
Frk. Flöt.
P.S. Hvaða ráð er til við kyn-
deyfð?
Taktu tillit til þess að þú ert að-
eins 17 ára, og eftir nokkur ár
verður allt í lagi með þig. Þá er
alls ekkert bundið við að hafa
stór brjóst. Okkur finnst að
minnsta kosti ekkert eftirsóknar-
vert að kvenfólk sé brjóstamik-
ið. Og þetta með kyndeyfðina
er líka þroskaleysi og æska, en
ákaflega algengt vandamál hjá
stúlkum á þínum aldri. Vertu
róleg, og áður en þú veizt af
verður þú mun f jörugri.
Til „einnrar
áhyggjufullrar"
Því miður höfum við ekki ná-
kvæmt heimilisfang George
Chapmans, en samkvæmt heim-
ildum okkar á hann heima í
Aylesbury, en sú borg er í Buck-
inghamshire í Englandi, eitthvað
tæpra fjörutíu mílna veg norð-
vestur af Lundúnum. íbúar í
Aylesbury munu vera um þrjá-
tíu þúsund, og ef Chapman er
orðinn jafnfrægur og af er látið,
ættu bréf að rata til hans, þótt
götunafn og húsnúmer vanti á
þau. Líka væri reynandi fyrir
þig að skrifa íslenzka sendiráð-
inu í Lundúnum; það ætti að
geta útvegað þér fullt heimilis-
fang andalæknisins.
Svar tii
„Fávísrar konu"
Það hendir líklega hvern ein-
asta mann einlivern tíma á lífs-
leiðinni að örvænta og finnast,
sem allt sé hrunið í rúst og engu
verði bjargað. Nær allir lifa slíkt
skeið af, en eru vel að merkja
ekki samir menn á eftir. Maður,
sem hefur örvænt lengi og liðið
þær sálarkvalir og hugarangist
sem slíku fylgir, er talsvert
breyttur, þegar hann hefur jafn-
að sig og lífið tekur aftur að líða
áfram með sínum venjubundna
og hversdagslega gangi. Þegar
atvik gerast eins og það, sem þú
nefnir í bréfi þínu, þá er ósköp
eðlilegt, að þeir sem fyrir slíku
verða láti hugfallast. í svip verð-
ur ekki annað séð, en öll sund
séu loknð og ekkert sé framund-
an nema endalaust myrkur og
vonleysi. En tíminn læknar sár-
in, þótt þú efist um það. Ekkert
getur reyndar orðið eins og það
var eftir það, sem nú hefur gerzt
í lífi þínu. Tilfinningar þínar,
lífsviðhorf, skoðanir — allt hlýt-
ur að breytast. Þú verður aldrei
hamingjusöm á sama hátt og þú
varst áður. En þú getur samt
orðið hamingjusöm — aðeins á
annan hátt. Við ráðleggjum þér
eindregið að grípa ekki til neinna
róttækra aðgerða, að minnsta
kosti ekki eins og nú standa sak-
ir. Ástandið er vissulega slæmt,
en það getur orðið miklu verra,
ef til aðskilnaðar kemur. Og það
er nokkuð gott ráð að reyna að
hugsa ekki of mikið um sjálfan
sig, þegar þannig er í pottinn bú-
ið. Þú skalt leiða hugann að því,
að hér er ekki um neitt einsdæmi
að ræða. Þú ert ekki fyrsta kon-
an í heiminum, sem verður fyrir
slíku áfalli. Og það eru ótal kon-
ur, sem örvænta alveg á sama
hátt og þú — ekki kannski alveg
vegna hins sama osr þú heldur
einhvers sem er svipaðs eðlis eða
jafnvel enn verra. Þú skalt var-
ast að útiloka ógæfuna úr huga
þér. Þú skalt ekki einset.ia þér
að gleyma þessari staðreynd og
lifa eins og ekkert hafi gerzt. Þú
skalt lifa með þesasri staðreynd
— og láta þér hana lynda, að svo
miklu leyti sem slíkt er hægt —
og virðing hans fyrir þér vex að
sama skani. Þótt hann láti í veðri
vaka sem honum sé sama um það
sem gerzt hefur. há er ha?T ár^ið-
anlega aðeins yfirskin. Hann hef-
ur vafalaust leöð andvaka marga
nótt og övvænt vegna þess, sem
honum hefur orðið á, ewru síður
en þú. Vertu sterk og haltn
áfram að lifa lífinu. Hamingian
er ekki úr sögunni, enda þótt
svona illa hafi til tekizt. Þú get-
ur höndlað hana aftur, þótt hún
verði kannski ekki sama eðlis og
hér í eina tíð.
i

w:
Strákurinn, sem ég er meS,
gaf mér minnsta kveikjara sem
ég hef séS — svo lítinn að ég fæ
varla nógu litla steina i hann.
Annar strákur gaf mér kveikjara,
sem hann keypti í siglingu
— honum er fleygt þegar
hann er tómur. Ekki man ég,
hvorn ég lét róa fyrr,
kveikjarann eSa strákínn.
Ég er alltaf aS kaupa
eldspýtur, en þær misfarast
meS ýmsum hstti.
En eld þarf ég aS hafa.
Hver vill
gefa mér
RONSON?
TILVALINN TIL TÆKIFÆRISGJAFAR
Mig langar svo í einhvern af þessum
Milady gas kveikjari
Comet gas kveikjari
Adonis gas kveikjari
Empress gas kveikjari
Til gefenda RONSON kveikjara: Afyllingin tekur
5 sekúndur, og endisl svo mánuSum skiptlr. Ojr |-íf3I^S>OI\l
kveikjarinn — hann getur enzt að eilífu. ^ ^
Einkaumboð:
I. Guðmundsson l Co. hf.
2. tw. VIKAN 7