Vikan - 08.01.1970, Blaðsíða 23

Marsha Hunt
Marsha Hunt hin brezka, sú er
fyrrum fór með eitt af aðalhlut-
verkunum í söngleiknum Hair í
London, lætur nú heldur betur
að sér kveða. Nýlega lét hún frá
sér fara tveggja laga plötu með
laginu „Desdemona", og þykir
texti lagsins tvíræður í meira
lagi. Marsha fer eigin götur í
klæðaburði, þegar hújn kemur
fram, og er meðfylgjandi mynd
ágætt dæmi um smekk hennar í
þeim efnum. Að undanförnu hef-
ur hún haldið sig í Danmörku og
leikið í kvikmyndinni „Welcome
To The Club.“ ☆
Supremes
Þetta er nýjasta myndin af hinu
fræga söngtríói, Supremes. Diana
Ross, sem verið hefur nokkurs
konar forsöngvari alla tíð, er nú
ekki lengur með. í hennar stað
er komin Jean Terrell, og er hún
lengst til hægri á myndinni.
Mary Wilson (fyrir miðju) er sú
eina, sem sungið hefur með Su-
premes frá upphafi. Cindy Bird-
song kom í hópinn fyrir tveimur
árum og leysti þá aðra af hólmi.
Og nú er bara eftir að vita, hvort
Supremes spjara sig án Díönu
Ross.
☆
Kampavín handa Lulu.
í lukkunnar velstandi
Um svipað leyti og Lulu átti 21
árs afmæli söng hún inn á
tveggja laga plötu, og hefur sú
plata fengið hinar ágætustu við-
tökur. Lagið, sem upp snýr. heit-
ir „Oh Me, Oh My“ og þykir það
með eindæmuin fjörlegt og
skemmtilegt. Myndin af Lulu og
Maurice bónda hennar var tekin
í samkvæmi, sem hún hélt í til-
efni afmælisins. Þar var glatt á
hjalla, sem sjá má, enda saman-
komnir vinir og vandamenn frú-
arinnar, sem þrátt fyrir ungan
aldur hefur látið svo ótrúlega
mikið að kveða í poppheiminum
á undanförnum árum.
Tertubiti handa mömmu.
John og Yoko
Hljómplata John Lennon og
Yoko Ono hefur vakið athygli
eins og vænta mátti. Þótt platan
kosti morð fjár er ekkert lát á
sölu hennar, og geta hjónakornin
því vel við unað. Platan, sem
nefnist einfaldlega „Wedding Al-
bum“ (Brúðkaupsplatan), er án
efa sú furðulegasta, sem út hef-
ur verið gefin — og er þá vissu-
lega mikið sagt. Á hlið 1 er langt
„samtal“ milli John og Yoko.
John segir í sífellu „Yoko“ — og
Yoko segir í sííellu „John“. Þetta
segja þau þannig, að tæpast fer
milli mála, hvað er á seyði.
Brezkur músikgagnrýandi komst
svo að orði í umsögn um plötuna,
að hinn frægi „söngur“ Jane
Birkin í laginu ,Je t‘aime — moi
non plus“ væri barnaleikur á við
þetta. Hlið númer tvö á plötunni
heitir Amsterdam. Yoko syngur
fyrst óð um frið, en síðan tekur
John við og heldur stutta ræðu.
Hann segir, að það sem þau
hjónin leiti að, sé friður. Erlend-
ir blaðamenn, spyrja spurninga,
og þau hjónin leysa úr þeim.
Þetta var tekið upp í hóteli í
Amsterdam. Of langt mál yrði
að telja allt innihald plötunnar,
en þess má að lokum geta, að á
henni er hjartsláttur Johns, og
var meðfylgjandi mynd tekin
við það tækifæri, er frúin festi
hann á segulband.
☆
2. tbi. VIKAN 23