Vikan - 08.01.1970, Blaðsíða 27
ÞAU REYKTU NOKKR-
AR MARIJUANAPÍP-
UR, FJÖGUR SAMAN.
ALLT FÓR A ANNAN
ENDANN, OG ÞEIM
ÞYKIR ÞAÐ HART.
EN ÞAU BÍTA Á JAXL-
INN OG GLOTTA ÚT
f ANNAÐ ....
HÉR SEGJA ÞAU FRA
ÖLLU, OG DRAGA
EKKERT UNDAN.
♦
Gunnar: — Undarlegt réttarfar sem
stimplar okkur ótýnda skúrka en læt-
ur svo glæpamennina hvíla undir
verndarvæng sinum.
rKTUM
IUANA!
sem hafa gengið um hljómsveit-
ina í sambandi við kannabis-
neyzlu, en ég harðneita því bæði
fyrir mína hönd og eins hinna í
hljómsveitinni, að við séum for-
fallnir dópistar."
„En hvar fenguð þið þetta
marijuana sem þið voruð með?
Ekki hafið þið komið með það
sjálf frá Englandi í haust?“
„Nei, alls ekki, og það er líka
tóm þvæla að við höfum verið
að láta smygla þessu inn í landið
fyrir okkur, og mig langar til að
koma að því síðar. Við fengum
þetta magn hjá Bandaríkjamanni
af Keflavíkurflugvelli, sem við
höfðum kynnzt rétt áður en við
fórum til London í haust til að
taka upp nýju plötuna.
Við komum heim síðast í októ-
ber, og skömmu síðar bauðst
hann til að gefa okkur örlítið
marijuana. Við þáðum það, öll
nema Gunnar Jökull trommu-
leikari, sem alltaf hefur verið
ákaflega mikið á móti þessu. Og
ég vil að það komi skýrt fram,
að við gerðum allt sem í okkar
valdi stóð til þess að halda þessu
leyndu og við gáfum aldrei eitt
einasta gramm út fyrir hljóm-
sveitina."
„En einhversstaðar frá hlýtur
sagan að hafa byrjað að leka um
bæinn, og varla er til öðrum að
dreifa en ykkur ?“
„Rétt. Ég verð til dæmis að
viðurkenna fyrir sjálfan mig, að
ég sagði persónulega vinum
mínum frá þessu, og reikna með
að hin hafi gert það líka, þannig
að það er í rauninni okkur að
Framhald á bls. 41
Gunnar Jöknll: — Ég hef lesið mikið
um þetta — en ég er nægilega ánægð-
11 r með tilveruna eins og hún er. 4