Vikan - 08.01.1970, Side 37
„Maður frá Húsnæðis-
málaráðuneytinu, mamma,
til að rannsaka íbúðina okk-
ar. Móður minni líður ekki
rétt vel,“ bætti hún svo við
í hálfum hljóðum. Hal fannst
góð lykt af henni.
Hann gekk út á svalirnar
og gerði eins og hann hélt
að alvörustarfsmaður frá
ráðuneytinu myndi gera. —
„Hafið þið tekið nokkuð
eftir því hvort hér lekur eða
blæs í gegn, ungfrú?“
„Nei, það lield ég ekki. En
það er nú ekki nema vika
síðan við fluttum hingað,
svo við höfum ekki haft mik-
inn tíma til annars en að
koma okkur fyrir. Pabbi er
enn í Syracuse að ganga frá
einhverjum viðskiptum. Ég
hélt að þú værir liann þegar
þú komst.“ Hún flissaði.
Hal fór aftur inn í stof-
una og síðan fram á gang-
inn. Hann opnaði nokkrar
skúffur og skápa; lét líta
þannig út að liann væri að
athuga hvort dyrnar féllu
vel að stöfunum. „Svo þú ert
nýflutt til New Yorlc. Hvern-
ig finnst þér?“
„Alveg æðislegt, ofsafjör.“
„Ertu fædd í Syracuse?"
„Já.“
„Þú átt kannske mikið af
ættingjum hér í New York?“
spurði Hal og opnaði skúffu
fulla af meðalaglösum og
umbúðum utan af lyfjum.
„Ég meina . . það virðast
allir þeklcja einhvern hér í
New York. Er faðir þinn
apótekari ?“
„Ekki alveg; hann vinnur
fyrir lyfjafvrirtæki og féklc
loksins stöðuhækkunina
langþráðu, sem er ástæðan
fyrir því að við fluttum hing-
að. Og ég þekki engan hér,
]iví öll fjölskvldan býr ein-
bvers staðar annars staðar i
fylkinu. En ég er fljót að
eignast vini “
Hal gekk nú inn í nýtízku-
legt eldhús og teygði sig upp
yfir ísskápinn lil að opna
skáp þar. En um leið og hann
tók í handfangið féll flaska
niður úr skápnum, brotnaði
í mél á gólfinu og Hal varð
allur útataðar í hvítri kvoðu.
„Ó, mér þykir fyrir þessu,“
sagði hann með afsökun í
rómnum.
„Þetla er allt í lagi og okk-
ur að kenna,“ svaraði stúlk-
an. „Við settum hlutina bara
þar sem hendinni var næst.
Bíddu aðeins, ég skal lireinsa
þetta af þér.“
Há kona, með beinabert
andlit, íklædd bláum nátt-
slopp og inniskóm, svart
hárið úfið og syfjuleg á svip-
inn, kom i dyrnar.
„Hvað gengur á hér, Glor-
ia?“ spurði hún. Augun voru
djúpt inn í höfðinu á henni,
svartir baugar undir þeim og
hörundið var nærri hvitt.
Hún gat verið hvar sem er á
milli fertugs og sextugs.
„Það var mér að kenna,“
sagði Hal. „Ég opnaði skáp-
dyr og flaskan féll á mig. Ég
er aðeins að sjá hvort hurð-
irnar falla vel i falsið.“
„Þetta er móðir mín,“
sagði Gloria.
„Hafið engar áhyggjur, —
þetta er aðeins húsgagna-
áburður,“ sagði konan með
titrandi röddu. „Það ætti
ekki að skemma fötin yðar.“
Hún tók svamp úr vaskin-
um og fór að þurrka af Hal.
Svo bætti hún við: „Þér get-
ið ekki gert þetta svona ein-
hentur. Ég er vi:ss um að
fötin yðar verða jafngóð á
eftir... .“
Hún liætti skyndilega að
tala og sleikti varirnar. Glor-
ia var önnum kafin við að
týna upp flöskubrotin af
gólfinu, og síðan hélt konan
höstuglega áfram: „Farðu og
þvoðu þér, Gloria, ég skal
klára hér inni.“
„En mamma, þú ættir að
hvila þig.“
„Gerðu eins og ég segi
þér, Gloria!“
„Já, mamma, en ofreyndu
þig ekki.“
Þegar stúlkan fór út úr
eldhúsinu flýtti konan sér að
þvo af fötum Haíl‘s og af
gólfinu, henti síðan svamp-
inum í vaslcinn — og virtist
liugsa sig aðeins um.
,.Ef yður liður ekki vel,
frú, þá . . .“ byrjaði Hal.
„Æ, það er bara lítilshátt-
ar höfuðverkur. Mér þylcir
vænt um að þér skuluð vera
kominn hingað. Niðurfallið
á svölunum virðist vera eitt-
hvað í ólagi Mér sýnist það
ekki nægilega djúpt, og þeg-
ar fer að rigna eitthvað að
BIBLÍAN
RIT HENNAR í MYNDUM OG TEXTA
BIBLÍAN — RIT HENNAR í MYNDUM
OG TEXTA er falleg myndabók í alþjóða-
útgáfu. Myndirnar, sem danska listakon-
an Bierte Dietz hefur gert, eru litprentað-
ar í Hollandi, en textinn er prentaður hér-
lendis. Magnús Már Lárusson, háskóla-
rektor, liefur annazt útgáfuna og ritar inn-
gang og ágrip af sögu íslenzkra Bibliuþýð-
inga frá upphafi. — Þetta er vönduð og
glæsileg inyndabók, sem hefur að geyma
nýstárlega túlkun á Heilagri ritningu.
Fæst hjá næsta bóksala
HILMIR HF. SKIPHOLTI 33
POSTHÖLF 533 SÍMI 35320 REYKJAVÍK
2. tbi. VIKAN 37