Vikan - 29.03.1972, Qupperneq 13

hug á að mennta sig meira í
sambandi við starf sitt og að
hjálpa meðmanneskjum sínum.
Hún hefir oft fundið fyrir höml-
um, ef hún hefir ætlað að gera
eitthvað, en síðasta árið er hún
öruggari, veit hún getur sitt af
hverju: „Nautnin við að svífa
og að þora að stökkva“.
„ÉG ER ALLTAF MEÐ
ANNARRI KONU“.
Þrítug sölukona.
„Draumurinn kemur alltaf
aftur, en þó með ýmsum af-
hrigðum. Ég er með annarri
konu. Oftast er það lítil og móð-
urleg kona. Umhverfið er alltaf
gamalkunnugt. Mér finnst
draumurinn þœgilegur og losta-
fullur. Konan er oft lík ein-
hverri konu, sem ég þekki frá
barnœsku. Að líkindum er það
ég, sem á frumkvœði og hún
virðist taka áleitni minni vel.
Með árunum hafa draumarnir
orðið greinilegri og athafnirnar
djarfari. I kynlifsdraumum mín-
um er ég alltaf með konum,
aldrei með karlmönnum.“
Athugasemdir:
Konan býr með unnusta sín-
um. Hún álítur sig frjálslynda
í ástamálum. Þessvegna leggur
hún heldur ekki svo mikið upp
úr draumunum. Draumarnir
koma, þegar hún hugleiðir sam-
band sitt við unnustann. Henni
finnst sjálfri samband sitt við
hann mjög gott, bæði andlegt
og líkamlegt samband. En þau
hafa lítinn tengilið milli
andlegs lífs og nautna. „Við
,,kelum“ næstum aldrei," segir
hún. „Stundum sakna ég þess.“
Hún hefir greinilega haft
töluverð mök við karlmenn. En
hún er alin upp í rólegu um-
hverfi, eiginlega í öruggri
kvennavernd, þar sem faðirinn
gengdi ekki miklu hlutverki á
heimilinu. Henni fannst faðir-
inn frekar lítilmótleg persóna.
Atlot foreldranna fóru eingöjigu
fram í svefnherberginu, þar sem
börnin höfðu engan aðgang.
Sambandið við unnustann mót-
ast töluvert af þessum kynn-
um, sem hún hafði á sambandi
foreldranna. Hún veit nú að
hún saknar þessarar hliðar ást-
arlífsins og langar til að breyta
því frá sinni hálfu. En henni
eru ljósar hömlurnar á þessu
sviði, þar sem hún hefir verið
svo lengi innhverf ...
„ÉG ER HRÆDD UM AÐ
ELSKHUGINN FARI ILLA
MEÐ MIG“.
Tuttugu og sex ára háskóla-
borgari.
„Ég er í litlu kvistherbergi,
þar er rúm og einhver húsgögn.
Góður vinur situr hjá mér á
rúminu, sem ekki er umbúið.
Ég er viss um. að við höfum
verið saman um nóttina. Ég er
æst og hefi það á tilfinningunni
að eitthvað liggi á, að við verð-
um að flýta okkur í burtu. En
fyrst opna ég dyrnar á nœsta
herbergi. Það er stórt og kalt
og meðfram einum veggnum
eru dularfullir skápar.
Ég er dauðhrœdd, en vil samt
rannsaka herbergið. Ef þessi
góði vinur minn væri ekki með
mér, myndi ég alls ekki þora
að gœgjast inn í þetta herbergi.
Ég er viss um að eitthvað hrœði-
legt biður okkar þar. Ég er
viss um að elskhugi minn muni
koma inn um dyrnar á móti og
fara illa með mig. Við flýjum
þá niður mjóan stiga, niður á
götu í nágrenninu, sem er full
af fólki. Þá er ég latis við
hrœðsluna og aftur orðin róleg.“
Athugasemdir:
Konan er tuttugu og sex ára,
gift og á eitt barn. Þegar hana
dreymdi þessa drauma, bjó hún
í öryggislítilli sambúð með
manni, sem jaðraði við að vera
Framhald á bls. 35.
13.TBL. VIKAN 13