Vikan - 20.07.1972, Page 11

ÆVISACA
HERTOCAHjÓNANNA
AF WINDSOR
KVIKMYNDUÐ
sér. Það var líka sagt að hann
hafi þurft að ganga snemma
til hvílu síðari árin. En Wallis
lét hvergi bilbug á sér finna,
hún hélt uppteknum hætti,
svartklædd og skreytt demönt-
um.
En þrátt fyrir sjóndepruna
sótti hertoginn stundum sokka-
badnsorðuna í bankahólfið og
minntist þeirra daga, sem hann
var konungur og keisari. Frá
því hann valdi á milli konungs-
ríkisins og Wallis, hefur hans
aðallega verið getið sem bezt
klædda karlmanns meðal fólks-
ins í fréttunum. Það getur ekki
verið að það hafi alltaf verið
skemmtilegt.
Og nú getum við tekið þátt
í minningum hans. Þessi athygl-
isverðasta ástarsaga aldarinnar
hefur nú verið kvikmynduð í
Hollywood. með Richard Cham-
berlain og Faye Dunaway í
hlutverkum hertogahjónanna
og einmitt nú er tízkan frá
fjórða tug aldarinnar að miklu
leyti sú sama og þá var.
Þetta hófst allt með því að
frú Simpson frá Baltimore, frá-
skilin og gift í annað sinn, átti
að láta kynna sig við hirðina.
í fyrstu var hún treg til þess,
sagðist ekki eiga þau föt sem
hentuðu við það tækifæri. En
hún lét tilleiðast og fékk lán-
aðan hirðklæðnað með slóða.
10. júní árið 1931 hneigði hún
sig fyrir konungshjónunum þá-
verandi, Georg V. og Mary
drottningu. Fyrir aftan móður
sina stóð prinsinn af Wales,
sem þá var almennt kallaður
„Prince Charming“ — og starði
á hana. Þar með kviknaði sá
neisti, sem átti eftir að verða
að afdrifaríku báli.
Frú Simpson bjó með manni
sínum i London og Wallis varð
fljótt vel þekkt sem glæsileg
húsmóðir i samkvæmislífinu.
Þau hjónin voru oft gestir her-
toga og markgreifa á óðölum
þeirra um helgar og það var
einmitt i einni slíkri helgar-
heimsókn, sem hún talaði við
✓
ríkiserfingjann í fyrsta sinn.
Henni var kalt og prinsinn
sagði hæversklega:
— Þér saknið auðvitað mið-
stöðvarhitans, þér sem eruð
amerísk.
Og Wallis svaraði:
— Þetta eru mér mikil von-
brigði, yðar konunglega tign.
— Vonbrigði?
— Þetta er spurning sem
lögð er fyrir allar amerískar
konur, sem eru búsettar i Eng-
landi og ég hafði búizt við að
prinsinn af Wales gæti sagt
eitthvað athyglisverðara.
Hún átti líka eftir að heyra
það sem athyglisverðara var
frá prinsinum af Wales. En til
að byrja með geyjndi hann
þetta svar hennar í hjarta sínu.
Hann var uppreisnargjarn,
konunglegur spjátrungur og
hann hafði gaman af frekju
frúarinnar.
Prinsinn af Wales, óskmögur
keisaradæmisins, . ljóshærður,
glæsilegur, síbrosandi og ágæt-
is íþróttamaður. Edward var
krónprins jasstímabflsins og
hann kunni vel við sig í fé-
lagsskap hinnar hressilegu og
munnhvötu frúar. Hann fór
stundum að heimsækja hana á
miðjum dögum til að drekka
með henni te. í fyrstu var
herra Simpson oftast viðstadd-
ur. Árið 1934 sáust þau frú
Simpson og prinsinn í fyrsta
sinn saman á opinberum stað,
það var á dansleik, ’sem hald-
inn var á Savoy hótelinu. Og
í marz næsta ár fór frú Simp-
son til Budapest í fylgdarliði
ríkiserfingjans. Þar dönsuðu
þau czardas. Hún var í glæái-
legum kjól, sem var eins og
spunnið gler, með risastóran
demant í hárinu og honum var
ljóst að hann var trylltur af
ást til hennar.
• Konungurinn dó. Ríkisarf-
inn stóð við glugga í St. James
höll og hlustaði á mannfjöld-
ann, sem hrópaði hann til kon-
ungs yfir „Stóra Bretlandi, ír-
landi og brezka samveldinu hin-
um megin við hafið, keisari
Indlands . . .“ Hjá honum voru
staddir nokkrir vinir hans og
frú Simpson. Fyrir árslok var
hann búinn að segja skilið við
þetta allt hennar vegna.
Það var mikið um þetta rætt
i Englandi, en blöðin þögðu
eins og steinn. En í Ameríku
gegndi það öðru máli. Þar var
ekki um annað rætt en að mjög
miklar líkur voru til þess að
amerísk kona yrði nú drottn-
ing Bretaveldis. „Yankee við
hirð Edwards konungs", stóð í
einum slúðurdálkinum. Wallis
var alltaf við hlið konungsins.
Hún var líka með honum á ut-
anlandsferðum hans. í Aþenu
var sagt að þau hefðu dansað
í næturklúbb til klukkan þrjú
um nóttina. Við heimkomuna
var henni boðið til Balmoral-
kastala og þar sá hún konung-
inn i fyrsta sinn í skotapilsi og
þar lék hann líka fyrir hana á
Þessi mynd er tekin af hertoga-
hjónunum fyrir utan Maxim í
Paris nq það má sjá að þau eru
farin að láta á sjá, enda bœði
komin vel yfir sjötugt.
sekkjapípu. Hann var ómót-
stæðilegur. Hún sótti um skiln-
að frá herra Simpson.
Stjórninni var ljóst hvert
stefndi. Stanley Baldwin for-
sætisráðherra talaði alvarlega
við konunginn. En 3. desember
1936 var hneykslið opinbert.
Myndir af frú Simpson, með
fallegu augun, sterklegu hök-
una og stóra nefið, prýddu nú
forsíður allra blaðanna. En það
voru ekki allir á einu máli um
það hvort þessar myndir væru
til prýði. Henni var ekki vært
Framhald á bls. 43.
29. TBL. VIKAN 1 1