Vikan - 02.01.1975, Blaðsíða 35
Ovænt
• • 1 ••
orlog
Hún andvarpa&i, lét dótiö sitt
inn fyrir gir&inguna og flýtti sér
upp stiginn á eftir börnunum. En
á&ur en hún náði þeim, kom
einkennileg fylking á móti henni.
Þetta var greinilega þjónustufólk
og hún staldraöi viö, til aö athuga
þennan skritna hóp.
Þau voru fjögur og öll hlaöin
pinklum og pokum, sem greini-
lega höföu veriö tekin saman i
skyndingu. Konurnar voru ennþá
meö svuntur undir yfirhöfnunum
og stórskorinn þjónn, seni virtist
Vera fyrirmaöur þeirra, var meö
aukafrakka á öxlunum.
Þau virtu ekki einu sinni Söru
og börnin viðlits, en þustu út um
hliöið. Þá kom aö si&ustu ung
stúlka hlaupandi meö dótiö sitt i
böggli undir hendinni. Sara gekk i
veg fyrir hana.
— Þaö viröast allir vera á för-
um hé&an, sagöi Sara viö
stúlkuna. — Helduröu aö þaö séu
einhverjir möguleikar á þvi, aö
ég geti fengið vinnu hérna?
Stúlkan star&i skilningsvana á
hana stundarkorn, en svo rak hún
upp hrossahlátur. — Ef þig langar
til að vinna fyrir djöfulinn
sjálfan, þá máttu þaö min vegna,
en þú skalt ekki kenna mér um
þaö eftir á!
Og svo þaut hún af staö og
kalla&i til hinna að biða eftir sér.
Sara virti húsiö fyrir sér. Þar
var dauöaþögn. Börnin komu
nú til hennar meö kettlinginn,
himinlifandi yfir þvi, aö hann var
farinn aö mala. En hún lejt yfir
höfuö þeirra, til dyranna, sem
stóöu upp á gátt og talaöi frekar
viö sjálfa sig en þau.
— Jæja, hvaö eigum vaö aö
gera? Fara núna og koma aftur á
morgun.... en þá getur veriö aö
búiö veröi aö ráöa vinnufólk
aftur. Viö hljótum aö geta gert
eitthvert gagn i húsi, þar sem
ekkert þjónustufólk er og kannski
blður einhver eftir kvöldmat?
Hugsunin um kvöldmat réði
úrslitum. Hún var glorhungruö,
enda haföi hún ekki borðað neitt
siöast þegar hún keypti mat
handa börnunum. Það gat veriö
aö henni yröi aö minnsta kosti
boöiö aö boröa, ef hún kæmi
meö hjálpandi hönd, þegar svona
illa stóö á.
Hún gekk hægt upp aö húsinu,
meö börnin og kettlinginn sér viö
hliö og skuggar þeirra teygöust
langt aftur af þeim í ljósinu sem
barst út um opnar dyrnar.
Anddyriö var mjög glæsilegt og
þaö voru logandi kerti i kristals-
krónunum, sem héngu i loftinu.
En þar heyröist hvorki stuna
né hósti.
Ifún tók i sig kjark og hringdi
dyrabjöllunni. Þaö komenginn til
dyra og henni var ljóst, aö þaö
var enginn i eldhúsinu til að svara
bjöllunni. Hún greip um hendur
barnanna og gekk hægt inn og
lokaði dyrunum á eftir sér.
IANDSMONIJSTA
Eitt stutt, símtal við Sigrúnu og hún sendir þér
strax, Ijósmyndir af þeim húsgögnumsem
þig vantar ásamt sýnishornum áklaeða
og upplýsingum um verð og gæði.
Hringdu í Sigrúnu
SIMI 91
«14
Sími - 22900 Laugavegi 26
Sími - 21030 Reykjavík
1. TBL. VIKAN 35