Vikan - 16.01.1975, Blaðsíða 16
Gatsby
hinn mikli
Hann sagöi aö Daisy heföi.beöiö
sig aö hringja, — væri ég til I aö
koma til hádegisveröar heima hjá
henni á morgun? Ungfú Baker
yröi þar. Mér
heyröist aö hún væri fegin, þegar
hún heyröi aö ég ætlaöi aö koma.
Eitthvaö haföi gengiö úr skorö-
um. Þó gat ég varla trúaö aö þau
ætluöu aö velja þetta tækifæri til
aö setja einhver ósköp á svið, —
einkum þó hiö tviræöa atriöi, sem
Gatsby hafði lýst fyrir mér i
garöinum.
Næsta dag var steikjandi hiti.
Þaö var einn siöasti og örugglega
heitasti dagurinn á sumrinu. Þeg-
ar járnbrautarlestin, sem ég var
I,kom út úr myrkrinu i jarögöng-
■únum, var blistriö i flautunum
hjá National Biscuit Company
eina hljóöiö, sem aö eyrum bar, i
ókyrri þögn þessa siðdegis. Þaö
mátti vist ekki miklu muna aö
kviknaöi í strásætunum á bilun-
um. Kona sat við hliö mér og
svitnaöi, svo ég sá bletti myndast
'framan á brjóstinu á hvitu skyrt-
unni hennar. Þegar blettir tóku
einnig að koma á blaöiö, sem hún
hélt á milli fingra sér, gafst hún
alveg upp og rak upp lágt hljóð,
og missti veskið sitt á gólfið.
— Þaö er heitt I dag, sagði
járnbrautarstjórinn viö þá sem
honum voru kunnugastir. — Þvi-
likt veður.... hiti!.... hiti!.... hiti!
Er ekki heitt á þér, ha. Finnst þér
ekki heitt?
Hann fékk mér farmiðann aft-
ur, litaöan dökku fari af hönd
hans. Skyldi nokkur gera sér rellu
út af þvi i slikum hita, hvaða
heitu varir hann kyssir, eöa
hvaöa höfuö blettar nátttreyjuna
á brjósti hans, beint yfir hjarta-
staö.
...Um fordyriö I húsi Buchanans
lék hægur andvari, og bar hljóð af
simhringingu, út til okkar Gats-
by, sem biðum viö dyrnar.
— Skrokkinn á húsbóndanum?
hrópaði þjónninn i símtólið. — Þvi
miöur frú, honum getum við ^kki
snert viö, — þaö er allt of heitt!
En þetta sagði hann bara ekki,
heldur: Jú — já, — sjáum til!
Hann á og kom til okk-
ar, dálitið gljáandi i framan og
tók viö höröu stráhöttunum okk-
ar.
— Frúin biður ykkar i stofunni!
hrópaöi hann og benti I áttina,
þótt hann heföi eins getað látiö
þaö vera. I þessum hita var hver
óþarfa hreyfing bruðl með þær
litlu birgöir af þreki, sem fólk átti
eftir.
Stofan var rækilega byrgö meö
’ólDöldum og þar inni var dimmt
og svalt. Þær Daisy og Jordan
lágu uppi á griðarstórum legu-
bekk og reyndu að hemja kjól-
faldana fyrir blæstri suðandi vift-
unnar.
— Viö getum ekki hreyft okkur,
sögðu þær báöar i kór.
Jordan hélt hönd sinni kyrri I
lófa mér dálitla stund. Hún haföi
púöraö yfir sólbrennd handarbök-
in meö hvitu.
— Hvar er nú Iþróttamaðurinn
Tom Buchanan? spurði ég.
I sama bili heyrði ég rödd hans,
hrjúfa, muldrandi og dimma,
frammi við c,’mann.
Qatsby s'oö á rauða teppinu
miöju og litaöist frá sér numinn I
kringum sig. Daisy fylgdist meö
honum og hló sinum fagra kitl-
andihlátri. Dálitiö púöurský steig
upp I loftið frá barmi hennar.
— Það er sagt aö stúlkan hans
Tom sé I símanum, hvislaöi
Jordan. -
Viö þögöum. Röddin (i stof-
unni) hækkaöi og var meö ó-
ánægjuhreim. — Jæja, þá sel ég
þér bara ekki bílinn.... ég hef ekki
tekiö á mig neinar skuldbindingar
gagnvart þér.... og vittu aö ég
mun ekki þola.aö ég sé ónáðaöur i
nriatmálstimum!
— Hann talar alls ,ekki inn i
trektina, sagöi Daisy háöslega.
— Jú, þaö gerir hann.sagði ég.
— Þetta er út af viöskiptum. Þaö
vill svo til aö ég þekki dálitiö til
þessa máls.
Tom hratt nú upp hurðinni og
fyllti út I dyrnar um stund, meö
miklum skrokk sinum og gekk
hvatlega inn fyrir.
— Herra Gatsby! Hann rétti
fram hönd sina, breiöa og flata,
fullur andúöar, sem hann duldi þó
vel. — Gleöur mig aö sjá þig....
Góöan daginn, Nick....
— Komdu meö eitthvaö kalt aö
drekka, hrópaöi Daisy.
Þegar Tom fór út úr stofunni á
ný, stóö hún upp, og gekk til
Gatsby. Hún dró hann aö sér og
kyssti hann á munninn.
— Þú veizt aö ég elska þig,
sagöi hún.
— Þér gleymist að konur eru
nærstaddar, sagði Jordan.
Daisy leit ráðvillt i kringum
sig.
— Þú skalt bara kyssa Nick.
— Hamingjan sanna, hvað þú
ert ruddaleg!
.— Mér er alveg sama! æpti
Daisy og fór að hlaða brenni i ar-
ininn. En svo mundi hún eftir hit-
anum og settist á bekkinn með
sektarsvip, um leiö og strokin og
þvegin fóstra kom inn með litlu
telpuna við hönd sér:
— Elsku hjartað, sönglaði hún
og rétti fram handleggina. —
Komdu til mömmu, sem finnst
svo vænt um þig.
Barnið yfirgaf nú fóstru sina,
hljóp þvert yfir stofuna og fól
andlitið feimið i kjól móöur sinn-
ar.
— Elsku hjartaö! Fór púöur af
mömmu I litla gula háriö þitt.
Ristu upp og segðu „góðan dag-
inn”.
Viö Gatsby lutum' báðir niöur
og tókum i hina smáu og óstyrku
hönd. A eftir staröi Gatsby á
barniö meö furöu i augum. Ég
geri ekki ráö fyrir að hann hafi
trúað á tilvist þess fyrr.
— Ég var látin hafa fataskipti
fyrir matinn, sagði barnið og
sneri sér meö ákafa að Daisy.
Þaö var af þvi aö mömmu lang-
aöi til aö sýna þig. Hún laut niður
aö litla hvita hálsinum. — Þú ert
draumur. Þú ert dásamlegur lltill
draumur.
— Já, samsinnti barniö hiö ró-
legasta. —’ Jordan frænka hefur
lika fengiö hvitan kjól?
— Hvernig lizt þér á vinina
hennar mömmu? Daisy sneri
henni viö, svo hún stóö gegnt
Gatsby. — Finnst þér þeir ekki
fallegir?
— Hvar er pabbi?
— Hún er ekkert lík föður sin-
um, sagöi Daisy. Hún er lik mér.
Hún hefur fengiö háriö mitt og
andlitiö.
Daisy settist á legubekkinn aö
nýju. Fóstran gekk fram og rétti
út höndjna. — Komdu Pammy.
— Bless, ástin min.
Barniö leit aftur yfir öxl sér
meö saknaöarsvip, en tók svo
hlýöiö I hönd fóstru sinnar og var
dregiö út um dyrnar I þann mund,
sem Tom birtist á ný. Hann hélt á
bakka meö fimm ginglösum og
hringlaöi I Ismolunum.
Gatsby tók sér glas i hönd.
— Þetta hlýtur að vera sval-
andi, sagöi hann, auðsæilega
spenntur.
Við álítum aó okkar biíl
sé betri en þinn
Simca 1100
Special
SIMCA
SIMCA 1100 hefur náð verulegum vinsældum hér á landi, sem og (
flest öllum öðrum löndum I fjórum heimsálfum.
SIMCA 1100 SPECIAL er glæsilegur 5 manna bíll I sérflokki. —
SIMCA 1100 er vandaður, traustur, sparneytinn, lipurog sérstaklega
styrktur fyrir (slenzka vegi og veðurfar. — SIMCA 1100 er traust
ökutæki fyrir vegi og vegleysur. — SIMCA 1100 SPECIAL er
fáanlegur 2ja eða 4ra dyra, með fimmtu hurðina að aftan, þ.e.a.s.
einskonar station-bfll.
Tryggið ykkur SIMCA 1100 strax f dag.
%ökull hf.
ÁRMÚLA 36 REYKJAVÍK Sími 84366.
16 VIKAN 3. TBL.