Vikan - 20.03.1975, Blaðsíða 47

konurnar" ... myrtu nunnurnar
efia trekar sálir þeirra. sem
gengu þarna aftur til að minna á
ódæðiö?
Þessar þöglu, svifandi verur,
voru sannarlega hrollvekjandi.
Maxine hafði á tilfinningunni, að
þær væru að leita einhvers..en
hvaö gat það verið?
— Og nú bý ég i turni, sem einn
af nunnumorðingjunum átti og i
oíanálag heiti ég lika Maxine,
eins og hún....
Henni varð iskalt af ótta þegar
hún heyrði aftur þetta æðislega
óp, sem nú kvað við. Höfðu þá aft-
urgöngurnar getað vakið ein-
hvern upp?
Hún kreppti hnefana og þrýsti
þeim að eyrum sér, en gat ekki
útilokaö hljóðið. En skyndilega
tók Maxine ákvörðun. Hún
kveikti á kerti og opnaði dyrnar á
svefnherbergi sinu.
Cesar opnaði augun, þegar
hún kom fram og urraði eins og til
viðvörunar, en hún skeytti þvi
engu. Öpið endurómaði um alla
ganga og stiga.
— Vertukyrr hér, Cesar, sagði
hún og varð sjálf undrandi, þegar
hún heyrði hve skipandi rödd
hennar hljómaði. Hundurinn leit
upp, geispaði og horfði á eftir
henni þegar hún skundaði eftir
ganginum.
Maxine gekk á hljóöið. Ópið
kom einhvers staöar innan frá
höllinni, það vissi hún vegna þess
að það hækkaði eftir þvi sem hún
gekk niður fleiri stiga.
Þaö virtist enginn annar hafa
tekið eftir þessum ópum og Max-
ine hugsaði með sér að ástæðurn-
ar fyrir þvf væru eitt af þrennu:
Að allir svæfu svona fast, sem var
mjög ósennilegt. Að hún ein gæti
heyrt þessi óp, en það var bók-
staflega ómögulegt, eða þá að all-
ir ibúar hússins væru svo vanir
þessum hljóðum.
Það var brotin rúða i einum
glugganum. Grein af vafningsviði
hékk innfyrir, eins og andstyggi-
leg kló. Vindurinn blés gegnum
gatið á rúðunni og slökkti á kert-
inu Maxine stóð grafkyrr i blek
svörtu myrkrinu.
Hún sá nú ekki þverhönd fram
fyrir sig og andrúmsloftið var ó-
hugnanlegt.
En hún var ákveðin, hún fálm-
aði sig áfram meðfram köldum
steinveggnum.
Að lokum varð Maxine ljóst, að
hún var komin i stigaganginn upp
af forsalnum. Hún gekk á tánum
fram hjá herberginu, þar sem
faöir hennar lá á líkbörunum.
Dyrnar voru opnar I hálfa gátt.
1 myrkrinu sá hún það, sem
vakti með henni meiri ótta en óp-
in. Þarna inni i herbergi látna
mannsins, var ein af þessum ver-
um á ferð. t þögninni heyrðist ein-
tóna tuldur, eins og verið væri að
tauta bölbænir. Hver var sú
hræðilega hefnd, sem þessar ver-
ur voru að fella yfir höfði hins
látna hallareiganda?
Maxine reyndi að hrista af sér
óttann, en hún þorði ekki að fara
inn i herbergið. Eftir það sem hún
hafði séð með eigin augum, var
hún nú orðin sannfærð um, að það
var reimt i höllinni. Bölbænir
konunnar i þorpinu voru ekki
sprottnar af hjátrú einni saman.
Maxine tók til fótanna og hljóp
eftir ganginum. Hún var berfætt,
svo fótatakið heyrðist ekki/ en
steingólfið var Iskalt. Hún tók
andann á lofti og hjartað barðist
svo að hana sárverkjaði.
Þá kom eitt ópið ennþá.... langt
og hræðilegt. Maxine heyrði að
það kom frá herberginu rétt hjá
henni og takmarkalaus forvitni
hennar varð óttanum yfirsterk-
ari. Hún varð að opna þessar dyr
til að vita hvað leyndist á bak við
þær... hún varð að gera það,
hversu hræðilegt sem það kynni
að vera.
Hún greip um járnhúninn og
ýtti honum varlega niður. Nú var
myrkrið að baki hennar. Glugga-
tjöldin I herberginu voru dregin
frá og það var dauf birta þar inni.
! austri móaði fyrir dögun.
í miðju geysistóru rúmi stóð
drengur, klæddur siðri nátt-
skyrtu. Magur likami hans hrist-
ist af ekkasogum og andlitið var
jafn hvitt og náttskyrtan.
Hann var með bláa bauga undir
augunum af ótta og svefnleysi.
Maxine hvarf allur ótti.
— Hver ert þú? spurði veikluleg
rödd og drengurinn greip dauða-
haldi um rúmtjöldin, sem voru úr
þykku damaski. — Heilaga kona,
sem gengur aftur hér á Arlac,.
ertu komin til að myrða mig,
hefna fyrir hræðileg morð? Vertu
þá fljót. Ég kviði ekkert fyrir að
deyja.
Þessi hátiðlegu orð komu svo á
óvart, að Maxine gat ekki annað
Verið vel
klæddar meðan
þér biðið.
Klapparstíg 37.
Tækifæris-kjólar.
Tækifæris-skokkar
Tækifæris-buxnasett
Tækifæris-mussur.
Tækifæris-buxur og
nærfatnaður.
Vogar-
merkið
24. sept. —
22. okt.
t»ú átt auövelt með aö*
kynnast fólki og þér
veröur þvi yfirleitt vel til
vina. En hefuröu aldrei
hugsaö út i, hvaö þessi
vinátta ristir i raun og
veru grunnt, og hve heil-
steypt vinátta fárra er
miklu meira viröi en yfir-
borösleg Vinátta margra.
Dreka-
merkið
24. okt. —
22. nóv.
Rómantik, ást og draum-
ar. Þetta hefur mest áhrif
á vikuna hjá þér. Og meö
draumum er átt viö dag-
drauma, sem rætast. Fá-
dæma góö vika og haföu
nú vit á aö færa þér tæki-
færin i nyt.
Bogmanns-
merkið
23. nóv. —
21. dcs.
Erfiöleikar eru til þess aö
sigraSt á þeim — ekki til
þess aö gefast upp fyrir
þeim. Taktu þér til fyrir-
myndar alla þá, sem
heröast viö hverja raun
og þér mun vel farnast.
22. des. —
20. jan.
Þar kom aö þvi. Allt
bendir til þess aö þú
veröir fyrir allmiklu fjár-
hagslegu happi i þessari
viku. Þó er ekki aö öllu
leyti bjart yfir vikunni,
þvi aÖ eitthvaö viröist
bjáta á i tengslum viö
þina nánustu.
21. jan. —
19. febr.
Fjölskyldan situr i fyrir-
rúmi hjá þér i þessari
viku. Þér virðist ganga
allt i haginn i peninga-
málum, þó aö þú getir
auövitað ekki látiö allt
eftir þér. En þaö gerir þér
ekki svo mikiö tií, þvi aö
þú ert oröinn svo vanur aö
veröa aö spara.
20. febr. —
20. marz
Sjónvarpiö er ósköp gott á
sinn hátt, en of mikiö má
af öllu gera, og stundum
er hollara fyrir fjölskyld-
una aö tala svolitiö sam-
an en aö sitja öllum stund-
um og glápa á sjónvarpiö,
eöa sinna eigin hugöarefn-
um eingöngu.
12. TBL. VIKAN 47