Vikan - 10.04.1975, Blaðsíða 22

Harðviðarsalan sf.
Grensásvegi 5, Reykjavík sími 85005 & 85006.
Sænskt
harðplast.
Ný áferö, nýr blær, sænsk vara í sérflokki,
sterkasta eldhúsharöplastiö- og fallegasta.
Canon
Ef þér kaupið Canon-
vasavél, þá er ekki
tjaldað til einnar nætur.
Sendum
í póstkröfu
Einkaumboð,
varahlutir, ábyrgð og þjónusta.
Skrifvélin
Suðurlandsbraut 12, simi 85277.
Hann heföi átt aö segja konunni
aö skera kúna.
Auövitaö kveiö hann réttar-
haldinu fyrir sunnan. Hann haföi
þegiö brennivln af þessum
berhenta bónda sem var á fyllerli
meö peningakoffort og haföi uppi
kjaft. Hann haföi sagt þeim fyrir
sunnan allt sem hann vissi, nema
þaö, aö þeir Elías höföu ekki
skiliö viö bóndann á Laugavegi,
heldur niöur viö fiskhúsiö hjá
Edinborg, en þaö var öllu verra.
Auövitaö heföi hann átt aö
greina rétt frá öllu, en hann haföi
satt aö segja ekki þoraö aö viöur-
kenna þaö, aö hafa komiö nálægt
höfninni meö manni, sen haföi
horfiö meö fé á sér og peninga-
koffort undir hendinni, og var þar
aö auki á fyllerli.
En hann haföi samt engan
drepiö.
Hreppstjórarnir tóku vel á móti
Þóröi á hreppamörkunum. Þetta
var upplyfting fyrir þá, aö
selflytja hættulegan fanga yfir
hreppinn I fásinninu.
Fanginn kom eins og inriankast
I hversdagsmolluna hjá þeim,
sem vaka yfir fé slnu í viösjár-
veröri árstlö. Þeir tóku fanganum
eins og tignum gesti og báö.u hann
aö fá sér I staupinu og fá sér i
nefiö og húsfreyjur drógu af
honum plögg og báru fyrir hann
skyr og hangiket. En smám
saman, fet fyrir fet, hrepp fyrir
hrepp, færöist Þóröur bóndi nær
örlögum slnum og dómara.
Þaö skvolpaöi I honum af fylli,
þvi melting veröur vond, þegar
mikil óvissa er um fé manns,
konu og börn. Fyrir sunnan beiö
tugthúsiö kalt og kofótt og
steinarnir þögöu. Þaö byrjaöi aö
rigna.
Þaö uröu engin skýjarof I
sálinni meöan Þóröur mjakaöist
yfir landiö. Iskalt regniö lamdi
fjöllin I andlitiö og sjórinn var
spansgrænu grænn og djúpur eins
og opin augu. Fuglar flugu upp
sér til hita og skulfu á fluginu.
Þeir mjökuöust milli bæja eins
og dimmir skuggar. Fæturnir
báru Þórö yfir landiö án
tilfinninga, hann bara gekk og
gekk, klifraöi upp svell og óö 3rn-
ar I geirvörtur og hroöinn I lung-
unum rann út um nasir og munn.
Hann kveiö nú engu.
Fyrir sunnan sat bæjarfógetinn
og reiö netiö. Þaö átti ekki aö
veröa nein skyndiklauf á þvl fati.
Rannsóknin beindist nú aöallega
aö forsögu málsins og hann geröi
flókna hluti einfalda og einfalda
hluti torskilda, sem var sú
lögfræöi er hæst reis I landinu.
Hann bjó málin ekki einasta fyrir
næsta dómsstig, sem 'var
yfirdómur heldur einnig fyrir
áfrýjunarréttinn I Kaupmanna-
höfn, hæstarétt.
Landsyfirréttardómarar lásu
greinar i blööum um allan
fjandann og höföu dæmt svona
mál löngu fyrirfr., en hæstarétt
ardómarar I Danm. lásu ekki
blaöagreinar um nein mál á
lslandi og væru þvl óundirbúnir,
þegar málskot heföu lent þangaö,
en morömál fóru samkvæmt
lögum alla leiö upp, eins og
sálimar I þeim sem myrtir voru.
Hæstiréttur tók málabúnaöinn
talsvert fram yfir lögreglufram-
göngu og bæjarfógetinn var þvi
ekki vanur aö mál hans væru
endursend I undirrétt, þar eö þau
væru of einföld i sniöum.
Auk rannsóknar mannhvarfs-
málsins, varö bæjarfógetinn að
sinna ýmsu timafreku. Hann varö
aö koma reglu á málið, koma
beinunum fyrir og láta grafa þau.
Hann haföi meö umfangs-
miklum fyrirspurnum um sýslu-
mannakerfiö komist aö raun um,
aö engin mannshvörf höföu orðiö,
aö eigi væri llklegt aö einhver
sýslumaöur geröi síöar kröfu
einmitt I þessi bein. Lét hann nú
séra Jón prest og konuna fá
beinin til að grafa þau I vlgöri
mold. Nú var llkiö kistulagt og
dregiö á sleöa austur I Slagfálka.
Þaö var fjölmenni viö útförina.
22 VIKAN 15. TBL.