Vikan - 10.04.1975, Blaðsíða 38
r
BITLA SHOW
í NEW YORK
I Beacon Theatre i New York
for fyrir stuttu af staö furðulegur
söngleikur. Hann hefur að geyma
tónlist eftir John Lennon og Paul
McCartney og hefur hlotið nafniö
„Sgt. Peppers Lonely Hearts Club
Band on the ROad”, eftir Sgt.
Peppers L.P. plötu Bitlanna fyrr-
verandi. Söngleikurinn hefur að
geyma efni af samnefndri plötu
The Beatles, auk margra laga af
Abbey Road. Einnig er þar að
finna lög, sem komu út á litlum
plötum, eins og Strawberry
Fields. Aðalatriöið er leikið af Ted
nokkrum Neeley, og ber hann
heitið Billy Shears, samanber
Billy Shears á LP plötunni Sgt.
Peppers. Söguþráðurinn er
nánast enginn, en atburðarrásin
ræðst af innihaldi laganna. Þetta
er mest til komið af tilveru John
Lennons I New York, en hann
viröist vera orðinn uppiskroppa
með hugmyndir, hvað snertir
samningu laga og texta. Nægir i
þvi tilviki að minna á nýútkomna
plötu hans, þar sem hann tinir til
gömul lög og útfærir i eigin stll.
Þetta söngleikjaframtak Johns
I New York hefur hlotið misjafna
dóma og þykir, sem John haidi
dauðahaldi i gamla frægð, og um
leiö túlkar almenningur það sem
svo, að hann sem kompónisti sé
þurrausinn. Á frumsýningu þessa
söngleikjar i New York voru frá-
tekin átta sæti fyrir meðlimi The
Beatles fyrrverandi og eigin-
kvenna þeirra. Aöeins tvö þeirra
voru notuð; sæti Johns og Yoko
Ono, sem mætti þarna sem eigin-
kona Johns. En hann hefur þegar
fengið sér nýja vinkonu, May
Pang að nafni, og var þvi grunnt á
þvi góða milli þeirra hjónakorna
Johns og Yoko, enda sátu þau
með fjögurra sæta millibili á
áðurnefndri frumsýningu. En það
voru þarna önnur stórmenni, eins
og Alice Cooper, Johnny og Edgar
Winter, Neil Sedaka og Any
Warhol. En það nægði örugglega
ekki til að bæta fyrir fjarveru
þeirra Ringo, George og Paul.
Mikiö hefur verið rætt um
endurreisn The Beatles. Af hegö-
un þeirra fjórmenninga á undan-
fömum árum má eitt vera ljóst.
John Lennon er likíega eini maö-
urinn, sem heföi eitthvað á sliku
að græða. Á meöan svo er, hafa
hinir þrir enga ástæðu fyrir
endurreisn hljómsveitarinnar. Og
það má John einnig vita, að hann
færir ekki þá fjórmenninga nær
hvor öðrum með söngleikja-
framtaki sem þessu.
Trióið LABELLE mun vera eitt
það athyglisverðasta, sem komið
hefur fram á sjónarsviðið það,
sem af er þessu ári. Labelle eru
þær Patti Labelle, Nona Hendryx
og Fairer Dash. Má vera, að þær
minni marga á The Surpremes,
svona að sjá þær, en um leið og
tónlistin fær að njóta sin, kemur
hið gagnstæða I ljós. Labelle eru á
allt annarri breiddargráðu. Soul-
tónlistin er þeirra aðalsmerki. En
meö framkomu sinni og klæðnaði
hefur þeim ekki siður tekist að
vekja á sér athygli. Klæönaöurinn
tilheyrir greinilega framtiðinni,
ef svo mætti að oröi komast. Þær
eru allar mjög ólikar i útliti og
klæöaburði, en tónlistina og eggj-
andiframkomu eiga þær sameig-
inlega. Þær eru nú álitnar það
athyglisverðasta á sviði soultón-
listar. Eins og gefur að skilja,
eiga karlmenn harla litinn sjens
að vekja þá eftirtekt, sem þessar
þrjár vekja, þó þær gefi ekki frá
sér eitt hljóð.
Labelle hóf hljómleikaferðalag
um Evrópu og England með
hljómleikum i Haag í Hollandi I
byrjun mars. Vöktu þær óskipta
hrifningu áheyrenda eins og
vænta mátti. Þann 9. mars s.l.
voru þær i London og vöktu ekki
siður athygli þar. Platan þeirra,
Nightbirds, selst mjög vel I
Evrópu, svo ekki sé talað um
Bandaríkin, sem er þeirra heima-
land. Hérlendís hefur piatan ver-
ið á boðstólum um nokkurn tima,
og hefur Labélle meira að segja
orðiö þeirrar ánægju aðnjótandi
að fá að skemmta i einum Uglu-
þætti.
Patti Labelle, sem er stofnandi
triósins, var eitt sinn með trió að
nafni Bluebejls. Þá kom hún m.a.
til Lundúna og söng þar við undir-
leik hljómsveitar að nafni
Bluesology. Það var árið 1966. 1
þeirri hljómsveit lék enginn ann-
ar en Elton John, sem nú hefur
hlotið frægð og frama. Og þess
veröur eflaust ekki langt aö biöa,
að Labelle hljóti þá frægð og þann
frama, sem Elton John þefur
hlotiö.
38 VIKAN 15. TBL.