Vikan - 01.05.1975, Blaðsíða 42

SYSTIR LIV ULLMANN
Norska leikkonan Liv Ullmann, sem allir
þekkja úr Þáttum úr hjónabandi, Vestur-
förunum og fjölda annarra kvikmynda,
sem sýndar hafa verið hér á landi, á syst-
ur, sem er tveimur árum eldri en hún.
Systir leikkonunnar er fimm barna móðir
og býr i Þrándheimi. Fyrir nokkru átti
blaðamaður tal við hana um, hvemig það
er að vera sýstir frægrar kvikmyndaleik-
konu.
MER FINI
„SYST
Augun, brosið, persónutöfrarn-
ir, llflegt andlitið. Enginn vafi
leikur á þvl, að hún er Ullmann.
Bitten Ullmann öje, systir Liv
Ullmann, er tveimur árum eldri
en Liv. Hún hefur ætið haldið sig
frá sviösljósinu og ljósmyndavél-
um blaðamanna. Þegar Liv valdi
leiksviðið, valdi Bitten að eignast
mann og börn með honum og búa
I Þrándheimi.
En hún hefur ekki siður mikið á
sinni könnu en systir hennar.
Daglega verður hún að annast
um fimm börn, eiginmann, irskan
úlfhund, tvær finkur og einbýlis-
hús. t fljótu bragði virðist þetta
vera nóg starf fyrir eina konu, en
Bitten lætur sér það ekki nægja.
Hún tekur virkan þátt I versl-
unarrekstri fjölskyldunnar, sem
rekur heildsölu, fjórar verslanir
og á hluta I gömlu bryggjunum I
Þrándheimi.
Hvemig fer hún að þessu, án
þess að láta það koma niður á
heim ilisstörf unum ?
— Við höfum skipulagt heim-
ilisstörfin. Þrjú elstu börnin sjá
um innkaupin, ryksuga, elda kar-
töflur og líta eftir litlu systur, sem
reyndar er ekki litil lengur, hvert
tvo daga I viku. Auk þess kemur
þaö I þeirra hlut að viðra úlfhund-
inn Troja.
A morgnana hjálpumst viö öll
að. Hver og einn útbýr sjálfur
handa sér nestið, og siðan viö
fengum annað baðherbergi,
myndast ekki biðraðir lengur. Sá
eini, sem fær morgunmatinn á
borðið er húsbóndinn, en hann
myndi svelta I hel, ef ekki væri
smurt handa honum.
Umfangsmikill verslunarrekstur
— Ég vinn bara hálfan daginn I
versluninni, þannig að ég fæ næg-
an tlma heima, og ég fór ekki að
vinna fyrr en fyrir fjórum árum,
þegar yngsta stúlkan var fimm
ára. Um það leyti opnaði aðal-
fyrirtækið, A/S M.A. Hansens
Glassmagasin, fyrstu smásöluna.
Síðan hafa þrjár aðrar fylgt I
kjölfarið.
Lék i barnaleikhúsi
Fjölskyldan er stór og hefur
margt að sýsla, en llf Bitten er þó
mjög frábrugðið lifi kvikmynda-
leikkonunnar, systur hennar.
— Hefur þig aldrei langað til að
feta I fótspor Liv?
— Nei, aldrei. Við tókum báðar
þátt I starfsemi barnaleikhússins
við Þrændalagaleikhúsið, ég i tvö
ár, en Liv I þrjú. Þetta var, þegar
ég var tólf, þrettán ára, og mér
fannst það óskaplega gaman, eins
og öllum börnum finnst. En ég
fékk aldrei alvarlegan áhuga á
leiklistinni. Liv er hins vegar
fædd með þessum ósköpum. Hún
hefurleikið siðan hún var tveggja
ára. Það er dagsatt. Þegar við
fórum til Ameriku, var Liv
tveggja ára, og þá ,,lék” hún fyrir
kvenfélag þar. Mamma fór með
okkur á fund, og náttúrlega vor-
um við báðar klæddar I okkar
flnasta stáss. Allt I einu fór Liv að
láta eins og bún hefði misst vitið.
Hún hélt þvl áfram i tvo tima —
vildi ekki tala, þóttist ekki skilja
neitt. Hún bablaði tóma vitleysu
og gretti sig. Mamma reyndi að
fullvissa konurnar um, að ,,hún
væri ekki svona” en það kom að
engu haldi. Um leið og við fórum
út, hætti Liv þessu, og mamma
fór aftur inn með okkur til að sýna
konunum, hvernig hún væri I raun
og veru. En þá lét Liv aftur eins
og fáviti. Hún lék svo i barnaleik-
húsinu og með áhugamannaleik-
flokkum, þangað til hún ákvað að
gerast leikkona að atvinnu. Að
þvl hlaut að koma. Hún er fædd
leikkona — ekki ég. En börnin
mln hafa svolitla hæfileika. Þau
hafa leikið I barnaleikhúsinu og
staöið sig vel. En ég hef enga trú
á þvi, að þau leggi leiklistina fyrir
&ig.
Yfir sig stolt af Liv.
— Er ekki erfitt að vera systir
frægrar kvikmyndastjörnu?
— Nei, ég er yfir mig stolt af
Liv. Og börnin lika. Þeim þykir ó-
umræðilega vænt um hana, að
ekki sé minnst á Linn — hún er
eins og eitt af okkar börnum.
Auðvitaö er þetta stundum svollt-
ið óþægilegt innan um fólk. En
Þrándheimur er ekki svo lltill, að
mér finnist ég ganga um og vera
„systir Liv”. Viö og við kemur
það fyrir, að viðskiptavinirnir
segja við mig I búðinni: „Enhvað
þú ert lík Liv Ullmann”. Þá segi
ég þvi, að ég sé systir hennar, en
annars hugsa ég litið um það.
— Hittist þið oft?
— Ekki eins oft og okkur langar
til, ekki lengur. En við tölum oft
saman I síma, og samband okkar
er miklu betra núna en meðan viö
42 VIKAN 18. TBL.