Vikan - 08.05.1975, Blaðsíða 31
hugsað mér aö kaupa af ekkju
hans....
— Eða kvænast henni, tók hún
fram f fyrir honum.
— Getur verið, viðurkenndi
hann. — En... Blanche var að visu
fögur kona, en hún var ekki bein-
linis sú kvengerð, sem ákjósanleg
væri til að standa fyrir stórbúi i
sveit. Hún var likari gróðurhús-
blómi, en þér....
— Já, hverju likist ég?
— Villirós, sagði hann einfald-
lega, — en þakin þyrnum.
— A ég að taka þetta sem gull-
hamra eða móðgun? spurði
Maxine brosandi.
— Þér skuluð ekki gera gys að
mér. Hlustið heldur á það, sem ég
hefi að segja. Eins og við vitum,
vildi ég gjarnan kaupa Arlac af
yður, en þaö er tilgangslaust að
tala um það, jafnvel þótt það sé
vonlaust fyrir yður að reyna að
rétta búið við En nú vil ég bjóða
yður nafn mitt og vernd...
Maxine, viljið þér verða konan
min. Þér getið lifaö góðu lifi á
Hondelle. Ég skal taka að mér
reksturinn á Arlac, og við getum
látið vínræktina eiga sig. Við get-
um frekar snúið okkur aö hesta-
rækt í stórum stil. Ég skal lika
reyna að verða sem faðir bróður
yðar. Hann venst mér meö timan-
um. Þér getið oröið mjög ham-
ingjusöm á Rondelle.
Hann leit á hana, ástriku
augnaráði. — Það er jónsmessu-
kvöld i kvöld, Maxine, það er
mjög ákjósanlegt kvöld til að
opinbera trúlofun okkar. Maxine,
ég elska yður...
Maxine varð alveg stjörf. Hún
vissi ekki, hvernig hún átti að
taka þessu bónorði. Hún bar frek-
ar hlýjar tilfinningar til Gastons
Rondelle, en á hinn bóginn treysti
hún honum ekki fullkomlega og
hafði hann grunaöan um, að eitt-
hvað annaö en ástin ein væri á
bak við bónorð hans. En hún vildi
halda frið við hann, hana langaði
ekki til að búa viðnágrannakrit i
framtiðinni. Hún varö samt að
koma i veg fyrir það, að atvik eins
og þetta endurtæki sig, i eitt skipti
fyrir öll. Hún sneri sér þvi að hon-
um og sagði mjög fastmælt:
— Ég þakka yður fyrir gull-
harmrana og yðar góða boð, en ég
held, að okkur myndi aldrei
semja vel i hjónabandi, i fyrsta
lagi vegna þess, að ég elska yður
alls ekki. Ég vil umfram allt, að
við verðum góðir vinir framvegis,
en þér skuluð ekki hugsa um ann-
að samband okkar á milli. Þér
hafiö vonandi kynnstmér þaö vel,
að þér vitið, að ég skipti ekki um
skoðun.
Og svo þeysti hún i burtu, en áð-
ur en hún sneri við, sá hún, að
svipur hans var afmyndaður af
særðu stolti og bræði... og kannski
vonbrigðum líka.
Maxine reið greitt, og um leið
og hún kom að innri brúnni, sá
hún, að Roland beið hennar þar.
Hann var ennþá svipþungur.
— Hvað vildi hann þér? Vildi
hann kaupa Arlac?
— Já, Roland, þú veist vel, að
hann vill ekkert frekar, en það er
tilgangslaust fyrir hann að ræða
þati mál. Arlac er. alls ekki til
sölu. Það verðurerfitt næstu árin,
en bráðum verður þú svo stór, aö
þú getur staðið mér við hlið, og
okkur tekst ábyggilega að finna
einhverjar leiðir. En nú skulum
við koma inn og hvila okkur fyrir
kvöldið.
Það var dauflegt við matborðið.
Hubert þjónaði þeim til borðs,
sennilega vegna þess að Eulalia
var að undirbúa sig fyrir kvöldið.
Maxine hafði orðið vör við eftir-
væntingu hjá þjónustufólkinu.
Mæðginin voru jafnvel ennþá
fýlulegri en venjulega, og
Eustace Clermont virtist hugs-
andi, en þegar Maxine leit upp,
fann hún vökul augu hans hvfla á
sér.
Maxine fór ekki inn I dagstof-
una, en baö Roland að biða sin
niðri, hún ætlaði að ná i yfirhöfn.
Henni var hálf órótt, hefði helst
ekki viljað fara með drenginn upp
aö bálásnum, vegna þess að hún
var hrædd um að hann yrði fyrir
aökasti frá þorpsbúum, svo að
hún reyndi að draga timann á
langinn, vildi helst, að búiö væri
að tendra bálið, þegar þau kæmu,
það myndi leiða frá þeim athygl-
ina.
En þegar hún kom upp i her-
bergið sitt sá hún að báliö hafði
verið tendrað, svoliún flýtti sér út
að glugganum til að viröa það
fyrir sér, en sá þá sér til skelfing
ar, að það logaði viðar en i bál-
kestinum; eldurinn hafði -strax
læst sig i skrælþurra vinstokkana
og breiddist óðfluga út.
Hún þaut niöur og hafði það eitt i
huga að finna Roland, en kom
hvergi auga á hann. Hubert kom
hlaupandi á leið sinni til dyra, og
hann kallaði til hennar um leið og
hann þaut út: — Herra Clermont
fór með Roland niður I kjallara.
Dyrnar að kjallaraganginum
voru opnar. Maxine hafði sjaldan
farið niður i kjallaraganginn, en
Vogar-
merkið
24. sept. —
2.2. okt.
1 þessari viku gerast
heil ósköp. Kannski
flytur þú búferlum,
kannski skiptir þú um
vinnu, skóla, eða þú
eignast nýja vini.
Hvað af þessu, sem
hendir þig, skaltu
halda rósenii þinni.
Það er heillavænleg-
ast.
Dreka-
merkiö
24. okt. —
22. nóv.
Þú verður hissa á að
uppgötva, hve mikla
gleði og friðsæld góöur
vinur getur veitt. Þú
hefur verið tortrygg-
inn og á báðum áttum,
en nú sérðu hvað að
þér snýr og efast ekki
lengur.
Bogmanns-
merkið
23. nóv. —
21. des.
Nú stendur yfir at-
burðarikt timabil, en
það krefst lika mikils
af þér. Þér finnst þú
veröa að gleyma á-
hyggjunum af með-
bræðrum þinum, en
mundu, að það er vis-
asta leiðin til and-
varaleysis og uppgjaf-
ar.
Geitar-
merkið
22. des. —
20. jan.
Þér finnst þú hafa
barist hart og af öllum
kröftum, en baráttan
hafi verið til einskis.
En þclta litur bara út
fyrir að vera svo. Sig-
urinn er á næsta leiti.
Gleymdu ekki að
hlusta á ráðleggingar
eldri vinar þins varð-
andi helgina.
Vatnsbera-
merkið
21. jan. —
19. febr.
Þig hefur lengi langað
til að verða ástfang-
inn. ()g nú er komið að
þvi. Ytri kringum-
stæður eru kannski
ekki upp á það allra
besta. en þetta verður
ekki siður spennandi
þess vegna.
Fiska-
merkið
20. febr. —
20. mari
Kiskarnir.
Þú hefur orðið fyrir
minni háttar óheppni.
en sem betur fer hefur
það ekki alvarlegar
afleiðingar, heldur
þvert á móti. Oheppn-
in hefur i för með sér
e i 11 h v a ð m j ö g
skemmtilegt og nyt-
samlegt.
19. TBL. VIKAN 31