Vikan - 15.05.1975, Blaðsíða 54

Meö Savannatrlóinu hófst nýr
kafli I sögu tónflutnings á Islandi,
þjóðlaga-*- eöa vlsnasöngur fá-
mennra söngflokka meö lág-
stemmdum hljóöfærum. 1 kjölfar
Savannatriósins fylgdu aörir
söngflokkar, og meöal þeirra
voru Nútlmabörn, sem skemmtu
víöa um land fyrir nokkrum ár-
um, sungu inn á plötu, sem enn
heyrist viöog viö, og héldu hljóm-
leika. Meölimir Nútlmabarna
voru fimm, fjórir piltar og ein
stúlka, sem heitir Drlfa
Kristjánsdóttir. Um daginn hitt-
um viö Drlfu aö máli og byrjuöum
á þvl aö rifja upp gamla daga og
Núttmabörnin.
— Viö Ómar Valdimarsson
höföum veriö skiptinemar I
Bandarikjunum samtimis, sagöi
Drlfa. Þegar viö komum þangaö
út nokkrir Islendingar, vorum viö
drifin upp á sviö og látin syngja
nokkur Islensk lög. Einhvern veg-
inn æxlaöist þaö þannig, aö viö
Ómar leiddum þennan söng. Svo
var Ómar aöalhvatamaðurinn aö
þvl, aö Nútimabörn uröu til, og þá
mundi hann eftir þessum söng
okkar og spuröi mig, hvort ég
vildi ekki vera meö.
— Hvers konar tónlist fluttuö
þiö?
— Viö höföum annan hátt á en
Savannatrlóið, þvl aö viö ein-
skoröuöum okkur ekki viö neina
tegund tónlistar, heldur reyndum
aö hafa sem fjölbreyttast lagaval
og syngja það, sem áheyrendum
féll best I geö. Viö sungum þess
vegna alls konar múslk.
— Höföuð þiö lært eitthvaö aö
syngja?
— Nei, ég held ekkert okkar
hafi lært neitt aö syngja, nema
þaö, sem viö höföum fræöst um
meö áhuganum og af sjálfu sér,
en þaö var ekki mesta vandamál-
iö. Þaö háöi okkur miklu meira,
aö ekkert okkar kunni aö vinna
eins og svona söngflokkur þarf að
vinna. Oft tók þaö okkur hálfan
æfingattmann aö byrja æfinguna,
svo tlminn nýttist ekki sérlega
vel.
— Sunguö þiö pólitiska söngva?
— Ekki er nú hægt aö segja
þaö,. þó aö viö bærum þaö viö aö
syngja eitt og eitt lag, sem var á-
deila I. En viö héldum eina hljóm-
leika, sem voru svolítið pólitlskir.
Þaö var, þegar strlöiö I Biafra
stóö sem hæst. Viö efndum til
hljómleika I Austurbæjarbiói og
létum ágóöann renna til hjálpar-
starfsins þar suöur frá. Til liös viö
okkur fengum viö ýmsar hljóm-
sveitir, en viö komum alltaf fram
milli atriöanna og héldum hljóm-
leikunum saman. Til þess aö gefa
þessu meiri baráttusvip, sýndum
viö myndir, þar sem glöggt sást
hörmungarástandiö I Biafra.
— Hvaö varö Nútlmabörnum
aö fjörtjóni?
— Ég held, aöengin ein ástæöa
hafi verið fyrir þvl, aö viö hættum
aö syngja saman. Þetta æxlaöist
bara þannig margra hluta vegna.
En mér þótti óskaplega leiöinlegt
aö hætta, aöallega vegna þess, aö
ég hélt, aö þar meö væri mínum
ferli sem söngkonu endanlega
lokiö. Þaö var þó ekki, þvl aö
fljótlega eftir aö Nútímabörn
lögöu upp laupana, fór ég aö
ENGIN AFSÖKUN
AD BÚA AFSKEKKT
Viðtal við Drifu Krístjánsdóttur kennara og söngkonu.
syngja meö Hljómsveit Jóns Sig-
urössonár. Þar komst ég aö aöal-
lega fyrir þrákelkni Siguröar
Rúnars Jónssonar, sem æfði meö
mér nokkur lög og allt aö þvi
krafðist þess, aö ég syngi meö
hljómsveitinni. Þetta var dans-
hljómsveit og flutti allt annars
konar tónlist en viö höföum gert I
Nútlmabörnum. Ég kunni þetta
þvl ekki meira en svo i byrjun, en
maður komst fljótlega upp á lag-
iö. Ég kunni ágætlega viö hljóm-
sveitarsönginn, og eitt var mér
algerlega nýtt varöandi hann —
ég fékk sæmilegt kaup. Nútlma-
börn voru vlst aldrei sérlega
kröfuhörö I launamálum.
— Þú varst I Verslunarskólán-
um um þetta leyti?
— Já, ég fór i Verslunarskól-
ann. Hvers vegna veit ég eigin-
lega ekki, en eigi aö slöur kunni
ég ágætlega viö mig þar. Félags-
llfiö var mikiö, og ég kunni vel aö
meta slikt.
— Söngstu meö' Verslunarskól-
anum?
— Ekki fyrsta veturinn minn I
skólanum. Ég var dauöhrædd
um, aö þaö þætti asnalegt aö vera
I kór og þoröi ekki aö sækja um
inngöngu I kórinn. Svo reyndist
þetta vera hinn skemmtilegasti
kór, og ég var I honum alla þá
þrjá vetur, sem ég átti eftir af
skólanum. Viö sungum aöallega
lög úr söngleikjum, og siöasta
veturinn varö Háriö fyrir valinu.
Okkur þótti afskaplega gaman aö
spreyta okkur á þeim söng, bæöi
eru lögin skemmtileg og söngleik-
urinn var mjög umtalaöur um
þetta leyti.
— Seinna lékstu svo I Hárinu.
— Já.
— Kom þér á óvart, aö þú
„Nútimabörn voru vist aldrei
sérlega kröfuhörö I launamál-
um,” segir Drifa, en þessi mynd
var tekin af Nútimabörnum, þeg-
ar þau voru upp á sitt besta.
„Þetta er skemmtilegasta vinna,
sem ég hef stundaö,” segir Drifa
um kennsluna.
skyldir vera beöin um þaö?
— Nei, ekki beinllnis. Nokkuö
löngu áöur en hafist var handa
um eiginlegan undirbúning sýn-
ingarinnar, haföi þaö kvisast út,
aö Leikfélag Kópavogs heföi
fengiö sýningarrétt á verkinu. Þá
var ég að syngja meö Hljómsveit
Jóns Sigurössonar, og mér varö
aö oröi viö Sigurö Rúnar: Þaö er
ég viss um, aö þú veröur beöinn
um aö vera söngstjóri! Og hann
svaraöi: Þá veröur þú meö I sýn-
ingunni! Þetta uröu svo nokkurs
konar áheit hjá okkur, og fljót-
lega eftir aö Siguröur Rúnar var
farinn aö vinna aö sýningunni,
haföi hann samband viö mig og
baö mig um aö vera meö.
— Var þetta ekki spennandi
tlmi?
— Vlst var hann þaö, en llka
svolltiö erfiöur. En ég held sýn-
ingin hafi tekist nokkuö vel, og
þaö var auövitaö fyrst og fremst
Brynju Benediktsdóttur, sem var
leikstjóri, aö þakka.
----Fannst þér Háriö eiga er-
indi viö okkur Islendinga?
— Sum atriöi Hársins voru
auövitaö dálitiö séramerlsk, en
aö meginhluta til þótti mér efnið
eiga fullt erindi viö okkur. Þetta
er áróöur fyrir friöi, og ég tel okk-
ur islendinga geta lagt okkar af
mörkum til aö koma á friöi I
heiminum. Þaö er engin afsökun
aö búa afskekkt og vera fáir og
smáir.
— Þiö komuð fram nakin I þágu
friöarins!
— Já, þessi sena, sem viö kom-
um fram nakin I, vakti svolitið
umtal. Eiginlega skil ég ekki
hvers vegna. Kannski stafar þaö
nú af þvl, aö Brynja fór svo af-
skaplega vel meö þetta, aö engin
vandræöi uröu út úr framkvæmd-
inni, þvi aö auðvitaö kviöum viö
öll fyrir, þótt þetta heföi veriö
rætt fram og aftur, og viö heföum
öll gengist inn á aö taka þátt I
þessari senu. Hún var ekki æfö
nema einu sinni fyrir sýningu og
olli aldrei neinum erfiöleikum.
Viö vorum llka öll sammála um,
aö henni mætti ekki sleppa. Þegar
Floyd hefur veriö kallaöur I
herinn, er hann á barmi örvænt-
ingar, vegna þeirra ógna, sem
biöa hans. Til þess ab leggja á-
herslu á, aö styrjaldir eru meö
öllu óþarfar, ef komiö er hreint
fram og heiöarlega, er einfald-
leiki nektarinnar sýndur.
— Hvaö tók viö hjá þér aö loknu
verslunarprófi?
— Ég fór aö vinna á skrifstofu,
og þaö átti afskaplega illa viö
mig. Mér fannst eins og ég heföi
lokast inni á staö, þar sem ég vildi
ekki vera. Þetta varö til þess, aö
ég sótti um inngöngu I Kennara-
skólann og komst þar inn I þriöja
bekk eftir gamla kerfinu, svo aö
ég þurfti ekki nema tveggja ára
nám til að ljúka kennaraprófi.
— Hvernig féll þér vistin I
Kennaraskólanum ?
— Aö mörgu leyti vel, en mér
fannst félagsllfiö afskaplega
dauflegt. Þaö fannst mér slæmt
persónulega, og auk þess held ég,
aö blómlegt félagsltf sé alger
nauösyn I kennaraskóla, þvl aö
hvernig á fólk aö geta haldiö uppi
félagslífi I skólum seinna á llfs-
leiöinni eins og margir kennarar
þurfa aö gera, ef þaö er ekki fært
um aö starfa sjálft að félagsllfi á
námsárum slnum.
— Hefurðu starfaö viö
kennslu?
— Já, I fyrravetur fór ég aö