Vikan - 15.05.1975, Blaðsíða 55

kenna á Upptökuheimili rikisins I
Kópavogi. Þar kenndi ég aöeins
hálfa kennslu, þvl aö ég stundaöi
jafnframt nám i menntadeild
Kennaraskólans og lauk stúd-
entsprófi þaöan i fyrravor. I vetur
hef ég svo annast ein kennsluna á
Upptökuheimilinu.
— Hvernig fellur þér aö kenna
viö sllka stofnun?
— Þetta er skemmtilegasta
vinna, sem ég hef stundað. Þó aö
ég sé titlaöur kennari þarna,
reynum viö aö hafa verkaskipt-
inguna sem minnsta, svo aö ég
grip stundum I þaö aö ryksuga og
taka til, ef þannig stendur á. A
upptökuheimilinu eru börn á
aldrinum frá tólf til sextán ára,
svo aö námsefniö er töluvert yfir-
gripsmikiö, en þaö gerir starfiö
bara skemmtilegra. En auövitaö
er þetta lika erfitt I og meö. Til
dæmis hafa flestir krakkarnir
misst úr skóla, áöur en þeir koma
á heimiliö, og þeim veitist þá erf-
itt aö taka upp þráðinn á nýjan
leik.
— Ertu alveg hætt aö syngja,
Drifa?
— Nei, ekki er þaö nú alveg.
Eins og stendur starfa ég viö
skemmtanaiðnaðinn meö þeim
Helgu Steinsson og Janice Carol,
og við köllum okkur Nunnurnar.
Við höfum reyndar unniö saman
áöur, en ekki undir þessu nafni.
Núna er ég svo á f örum til útlanda
til fjögurra mánaöa dvalar, svo
aö timinn verður aö leiöa i ljós,
hvort viö þrjár höldum áfram aö
starfa saman, eöa hvort einhver
fyllir mitt skarö, svo aö min
veröur ekki þörf lengur. Ég vona
þó, að svo veröi ekki, þvi aö ég hef
haft mikla ánægju af aö vinna
meö þeim Helgu og Janice.
Tról.
Engin afsökun aö búa afskekkt
20. TBL. VIKAN 55