Vikan

Tölublað

Vikan - 26.06.1975, Blaðsíða 16

Vikan - 26.06.1975, Blaðsíða 16
Smásaga eftir Libbie Block. BAÐUM MEGIN DYRANNA Málningarvörur HUn sagöi: — Þaö yröi auövitaö auöveldara, ef viö værum gift. StUlkan i litla bilnum haföi sagt þaö, sem hUn haföi heitiö sjálfri sér aö segja aldrei. Svo hUn bætti viö: — En ekkert er þess viröi, að gifst sé fyrir það. Siöustu orðin sagöi hUn samanbitnum tönnum. HUn er unaðsleg eins og þrosk- aöur ávöxtur, hugsaði Jón við stýriö. Hann hristi höfuöið til að losna viö ilmvatnsilminn af henni Ur vitum sér. Hún var aölaöandi og dásamleg. Og öll hans. Þau höfðu búið saman i fimm mánuöi, tvær vikur og þrjá daga. Þau voru i vorleyfi frá háskólan- um, og nU var Jón að fara með Chloe heim til foreldra sinna i Bristol eins og góöum unnusta sæmdi. Allt var eins og venja er — nema ekkert hrúökaup var fvrir- hugað. Astin hafði fært þau saman. Þau voru saman ástarinnar vegna, og ef ástin kólnaði, vildu þau engin bönd hafa, sem héldu þeim saman. Þau höföu komist aö þeirri niöurstöðu nótt eftir nótt, aö hjónaband gengi af ástinni dauöri. En heimsóknin til for- eldra Jóns hafði ýmis vandamál i för meö sér. — Veröum viö látin sofa i sama herbergi? spurði Chloe. Þetta smáatriði haföi verið aö brjótast um i huga hennar siðan þau lögðu af staö. — Mamma lætur þig liklega hafa herbergi systur minnar. Sue kemur ekki heim núna. En þaö eru dyr milli herbergjanna... HUn vissi ekki, hvers vegna hUn lét sér ekki þetta svar nægja. — Elsku skildu mig ekki eina eftir hjá þeim, sagöi hún. — Vertu róleg. öllum finnst þú áreiöanlega afbragö... Hvernig ætli henni litist á þetta hUs? Dorothy Abbey stóö eins og ó- kunnug manneskja i stofunni i hUsi sinu I einu besta hverfi Bristolborgar. Hér átti hUn aö taka á móti tengdadóttur sinni, sem var ekki gift syni hennar. HUn stóð kyrr framan viö arininn. Ég verö aö reyna aö láta þeim liöa vel hér, hugsaöi hUn. Jóni ekki sibur en Chloe. Og hvernigá égaökynna hana? Sem vinstUlku sonar mins? Eöa bara vin? Ekki unnustu — þaö bendir til þess, að þau ætli aö gifta sig, og þeim félli þaö afar illa. Astmey? Rúmfélaga? HUn hló, þegar henni varö hugsaö til viöbragöa kunningj- anna. Dorothy Abbey var fögur kona. Andlit hennar var snoturt og svo til hrukkulaust. HUn var vel sett kona og átti mann, sem skaffaöi vel. Ég ætla ekki að fara að hafa á- hyggjur af börnunum minum, hugsaöi hUn. Þau eru bara hluti þessarar uppivöðslusömu æsku — dásamleg, en svolitið ógnvekj- andi. HUn stöð og beið og horfði út á stutta og snotra heimreiðina. Um jólin hafði Jón sagt: — Kannski ég komi með Chloe hing- aö i vor. Ég hef sagt henni svo margt um ykkur. Er það ekki allt ilagi? Hann hafði sagt þetta var- færnislega og gætilega — llkast leynilögreglumanni. Kippir fóru um fagurlagað nef Dorothy eins og fyndi hún reykj- arlykt. Þó var hún langt frá arn- inum. — Hver er Chloe? — Hún og ég — við erum eigin- lega saman. — NU, auðvitað máttu bjóöa vinum þinum hingaö heim, sagöi hUn. Saman? 1 sama háskóla- klUbbi? Mótmælahópi? SértrUar- flokki? — Hvernig eruð þið sam- an? — Viö bUum saman, sagöi Jón með nokkrum létti. — Við höfum leigt okkur ibUÖ i borginni. George Abbey kom inn I þessu. Hann sagði: — Með hverjum býröu, Jón? Hann var fátalaður mabur, en venjulega hafði hann slðasta oröiö. — Með stUlku, sem heitir Chloe. — Ég býst ekki við þvi, aö þiö bUið saman til þess eins að spara ykkur leigu. — Ég elska hana, sagöiJón og roönaöi viö. — Ekki nóg til að giftast henni? — Nóg til aö deyja fyrir hana. Ég elska hana of mikið til aö gift- ast henni. Elsta og reyndasta malningavöruverzlun landsins i nýjum húsakynnum að Grensásvegi il — simi 83500. Erum einnig a gamla. staðnum Bankastræti 7 simi 11496. Þessi smásaga f jallar um unga elskend- ur, sem kæra sig kollótta um formsatriði eins og hjónaband og lita reyndar á það sem óvin ástarinnar. En á einni nóttu skilst þeim, að það er ekki giftingin, sem bindur, heldur ástin sjálf. 16 VIKAN 26. TBL.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.