Vikan - 26.06.1975, Síða 17

— Eruö þið triílofuð? spurði
Dorothy.
— Engar skuldbindingar, sagði
Jón ákveöinn. — Við látum hverj-
um degi nægja sina þjáningu.
Seinna reyndi hann að lýsa
þessu nánar fyrir þeim.' — Við
deilum öllu jafnt, sagði hann.
Með öllu átti hánn viö allt frá
kuldaflfkum til naglaþjala, öll út-
gjöld — leiguná, rafmagnið, hit-
ann, slmann og matinn. Þau hrif-
ust á margan hátt af þvl lifi, sem
sonur þeirra lýsti fyrir þeim. —
Ég þurrka af, hún ryksugar og
býr um rúmið.
Rúmiö.
Hann langaði til þess, að þau
skildu, hvernig þetta var. En
Dorothy skildi það alls ekki.
Dorothy hugsaði um stúlkuna,
sem ryksugaði og piltinn, sem
þurrkaði af, og sagði bllðlega: —
Við hlökkum til aö kynnast Chloe.
Ég skrifa henni og segi henni það.
Hvorugt foreldri Jóns þorði aö
biðja hann um að segja Susan
ekki frá þvi, hvernig lífi hann
lifði. En þau höfðu áhyggjur. Þvi
að tæki Jón sér eitthvað fyrir
hendur, vildi Susan gera eins.
Susan kom ekki heim fyrr en
þremur dögum fyrir jólin. Hún og
Jón töluöu saman hálfa nóttina,
og morguninn eftir kom hún inn
til foreldra sinna með tebolla
meðferðis.
— Er þaö ekki dásamlegt með
Jón og Chloe?
— Það vona ég, sagði Dorothy.
Susan hafði hár eins og móðir
hennar, nema hún hafði það sltt
og slegiö. Hún var átján ára, og
þetta var fyrsti veturinn hennar i
litlum háskóla I Wáles.
Hún lagðist endilöng á teppiö I
svefnherberginu og lét tebollann
hvlla á maganum á sér.
— Hugsið ykkur að vera frjáls
og elska hvort annað, deila öllu
jafnt — og vera óbundinn.
Dorothy svaraði alvarleg I
bragöi: — En Jón sagði harla fátt
um ást.
— Auðvitað er það ást. Jón er
hættur að drepa tittlinga I sifellu,
og hann hefur þyngst um nokkur
pund.
Var þetta ást? Að hætta við
taugaveiklunarkæk og þyngjast?
Dorothy spurði ekkí frekár. Það
hljómaöeins og að hafa oröiðeftir
á örkinni hans Nóa að spyrja of
oft: Já, en er það ást?
Hvíllkur óravegur getur ekki
verið milli þankagangs tveggja
mannvera?
Susansagði: — Ég vona, aöþau
eyöileggi það ekki með þvl að
fara að gifta sig.
— Hvað hefurðu á móti gift-
ingu?
Susan vildi ekki særa tilfinning-
26. TBL. VIKAN 17