Vikan - 26.06.1975, Síða 19

um. Hún greip tebollann og saup
drjúgum á.
— Hvers vegna er þér svona illa
viö karlmenn?
Susan svaraði: — Ég býst við
að þú hafir getið þér þess til, að ég
ætlaði að fara að búa með Bill.
Við fundum stórkostlega ibúð.
Með húsgögnum. En þegar viö
fórum að ræða um smáatriðin,
komst ég að þvi, að Bill ætlaðist
til þess, að ég annaðist alein elda-
mennskuna og húsverkin. Allt
saman. Hann sagði, að ef ég bæði
hann vel, gæti verið, að hann
þvæði upp með mér stöku sinn-
um. bá sagði ég honum, að ég
væri hætt við allt saman.
Dorothy sat hreyfingarlaus.
— Mamma, Bill lét eins og ég
væri fús til að gera hvað sem
væri, bara fyrir að fá að sofa hjá
honum. Mér fannst ég vera dauð-
ur hlutur, en ekki manneskja.
Bara eins og hvert annað heim-
ilistæki.
Dorothy hugsaði. Ég veit ekki,
hvort ég á heldur að drepa þenn-
an Bill fyrir að særa hana, eða
kyssa hann fyrir að láta henni
finnast þetta óhugsandi.
Susan sagði: — Ég ákvað að
halda áfram að vera manneskja.
Ekki bara eitthvað, sem langaði
tilaðvera fornleifafræðingur eins
og vesalings Chloe.
— Ég myndi ekki vorkenna
Chloe svo mjög i þinum sporum,
tautaði Dorothy.
— Ég ætla ekki að fara að binda
mig við einhvern karlmann. Ég
ætla aö verða eitthvað sjálf.
— Jæja þá, sagði Dorothy. —
Frelsisyfirlýsing þin er bókuð og
samþykkt, og þér er meira að
segja heimilt að fara aftur aö
sofa.
Jón og Chloe stóðu hvort gegnt
öðru á gangstéttinni við enda veg-
arins.
— Viltu giftast mér? sagði Jón.
-Ha, hvers vegna?
Hann tók um axlir hennar. —
Þegar dyrnar lokuðust milli okk-
ar, vissi ég, að við yrðum aö gera
alvöru úr þvi.
— En þaö er alvara i þvi, sagði
hún undrandi. — Við höfum hvort
annað, án nokkurra lagalegra
skuldbindinga.
Hún hugsaði um andartökin,
sem hún hafði aldrei ónáðað hann
með þvi að tala um —-sársaukann
i hjartanu, þegar hún sá fallegan
brúðarkjól og hlægilega löngun-
ina til að vera kölluð frú.
— Ég skil ekki, hvers vegna
nóttin i nótt getur hafa breytt
nokkru, sagði hún blátt áfram og
hreinskilnislega.
Hann svaraði ákafur : — Ég átt-
aði mig allt i einu á þvi — að þú
varst ekki min. Þú getur farið frá
mér. Hvenær sem er.
— Þú getur lika farið frá mér.
Það er mergurinn málsins.
— Ég held það sé betra að gift-
ast.
— Ég elska þig Jón, sagði hún.
— En ég hef ákveðið að reyna að
veröa fornleifafræðingur.
Hún sá vonbrigðin i svip hans
og kyssti hann bliðlega á vang-
ann.
Áteiknuð vöggusett í
miklu úrvali.
*
Ateiknuð punthandklæði,
*
Amma, segðu mér sögu
og Spunakonan.
*
Haustlaufa löber og
klukkustrengur í ullarjafa,
svo má nota munstrið
í rennibraut.

HATTA- OG HANNYRÐAVERZLUNIN
Jenttý
SkólivóHuitlt 13« - Slmi 19746 - P6«tli6H 5« - R«y>j»vl>
Kannski hafði hann ekki vitaö,
að hann hafði haldið, að giflingin
gæti breytt öllu, hugsaði Chloe.
Enhúnætlaðiaðgefa honum gjöf,
sem aldrei yrði aftur tekin. Hún
elskaði hann.
— Kannski seinna, sagði hún.
*
badedas
BAÐ
Eftir Badedas Vítamíns bað
mun yður liða sérstaklega vel.
Skinn yðar mýkist og verður ferskt,
liflegt, og blóðið rennur
eðlilega um likamann.
Umboð H. A.Tulinius heildverzlun
26. TBL. VIKAN 19