Vikan

Tölublað

Vikan - 26.06.1975, Blaðsíða 32

Vikan - 26.06.1975, Blaðsíða 32
£x*x#:>:;í * STUÐ ( PLÖTUR illlllllllllilii : iil Ný LP plata med hinum dularfullu LÓNLI BLÚ BOJS. Fæst einnig á litlum og stórum kasettum. Hlið 1 1 - Sfuð, Stuö, stuö 2-Ást viö tyrstu sýn 3 - Syngjum sama lag 4 - Trúöu mér og treystu 5 - Fangi 6 - Allt fullt a 1 engu Hlið 2 1 - Heim i Búöardal 2 - Hani, krummi, hundur, svin 3 - Hvaö ég vil 4 - Heim til þin kona 5 - Þetta lag gerir mig óöan 6 - Þaö blanda allir landa upp til stranda Ný LP plata med ýmsum íslenskum iistamönnum. Fæst einnig á litlum og stórum kasettum, Hlið 1 1. Diggy liggy ló - Lónlí Blú Bojs 2. litlir kassar - Þokkabót 3. Tasko Tostada • Hliómar 4. Allir eru einhvers apaspil - María Baldursdótt 5. Sagan um okkur Stlnu - Þokkabót 6. Kurrjóóaglyóra - Lónlí Blú Bojs 7. Slamat Djalan Mas - Hljómar Hlið 2 1. Uppgjörið - Þokkabót 2. Silver morning • Hliómar 3. Kærastan kemur til min ■ Lónll Blú Bojs 4. Come into my life - G. Rúnar Júlíusson 5. Eldhúsverkin - María Baldursdóttir 6. Let's go dancing - G. Rúnar Júlíusson 7. Let it flow - Hljómar HLJÓMPLÖTUÚTGÁFANIII jáillR Skóiavegi 12 • Keflavík • Sími 92-2717 og 82634 illLAi WPIflfitH iilli ««111 WMéí en för samt upp til sin, dinglaöi lyklunum, en kom svo niður með peningana. Lumley frænka hlýtur að hafa sest strax niöur til að skrifa. Ég ætlaði varla að þora aö opna bréf- ið, vegna þess að ég var hrædd um, aö hún gæti ekki tekiö á móti okkur,en tóksvo i mig kjark. Þaö var augljóst, að hún var dálitið hugsandi. ,,Ég skil ekki Rósu frænku ykk- ar, eða stjúpmóður, eins og ég verösennilega að kalla hana. Þaö hefur nú svo margt skeð, en hún hefur ekki fundið sig knúða til að senda mér linu, til að segja mér frá þvi, hún sem þó er næsti ætt- ingi ykkar. Það hryggir mig mjög mikið, að faðir ykkar skuli vera látinn, hann var góður maður og ég harma lát hans, kæra Ellen. Þetta hlýtur að hafa verið ykkur systrunum reiðarslag.” Svo hélt hún áfram.: „Lucy má að sjálfsögðu koma til min, ef hægt er að fá þægilega ferð handa henni og ég mun ann- ast hana, eins og ég annaöist móður ykkar. Ef þú hefðir veriö ein eftir, vildi ég gjarnan aö þú kæmir lika, en eins og sakir standa, finnst mér að þú getir ekki yf irgefið Rósu. Það væri ekki réttlátt, að þið færuö báðar frá henni, þú getur ekki skilið hana eina eftir.” Það hafði aldrei hvarflað að mér, aö við Lucy þyrftum aö skilja, sérstaklega ekki núna. 1 marga daga hafði ég ekki vikiö frá sjúkrasæng hennar og við Binnie höföum reynt i sameiningu að hjúkra henni eftir bestu getu og hún lifði af, en var ekki svipur hjá sjón. Mér fannst óbærilegt aö skilja við hana svona lasburöa, en þaö þýddi ekkert að hugsa um það. En ég varð aö horfast i augu viö það og fór að athuga hvernig ferðinni yröi best hagað. Ég fór til Rósu. — Það væri best aö þið færuð báöar, sagði hún, þegar hún var búin að lesa bréfið, án þess að taka nokkurt tillit til þess, sem Lumley frænka hafði sagt. — En ég get alls ekki fariö, þar sem hún hefúr alls ekki boðið mér að vera hjá sér. Svo herti ég upp hugann og sagöi: — Getur þú ekki farið með henni, mamma? Ég? Þaö er alveg útilokað. Binnie getur farið meö henni. Ég ákvað þvi að leita ásjár hjá Southern systkinunum og einu sinni ennþá voru þau reiðubúin til að hjálpa. Það kom á daginn, aö ungfrú Southern hafði lengi veriö að hugsa um aö hún þyrfti lofts- lagsbreytingu, til að hressa sig. Herra Southern bauðst strax til aö fylgja þeim, Lucy og systur sinni. Ég þurfti þvi aðeins að lag- færa föt Lucy og svo aö fá ein- hverja ferðapeninga hjá Rósu. Lucy þurfti lfka að hafa einhverja vasapeninga. Rósa tók sér ferð á hendur og fór f bankann i Stanesfield og fékk mér tuttugu pund. Eftir svolitla umhugsun, hélt ég nokkrum skildingum handa mér sjálfri, ég gat þurft á þeim að halda. Það var vinafólk okkar, sem ók með okkur Lucy báöar til Stanes- var of óreynd til aö skilja hvað hann var aö fara. Það myndi sennilega liöa dálit- ill timi, þangaö til bú fööur okkar yrði gert upp og okkur yrði ljóst hvemig við stæðum, en mér haföi skilist á herra Southern, að faðir okkar hefi veriö sæmilega vel stæöur. Herra Southern vissi allt um þetta, vegna þess að þangaö til fyrir ári siðan, hafði þaö verið hann, sem hafði séð um erfðaskrá föður okkar I samráði við herra Petersby, sem var lög- fræðingur I Stanesfield. — En faðir ykkar breytti erfða- skrá sinni, þegar hann kvæntist og eftir þvi verður þaö stjúpa ykkar, sem á að sjá um fjármál- in, sagði herra Southern við mig. — Sem betur fer, verður hún að ráögast um allt við herra Peters- by. Þú verður háð stjúpu þinni þangað til þú verður fullveðja. Þú getur ekki snert erfðafé þitt, nema þá að þú giftist fyrir þann tima. Það greip mig einhver óljós ó- beit, en ég var alls ekki I skapi til að reyna að skilgreina hana þessa stundina. Það fór þvi fram hjá mér, hvað herra Southern var að tala um. En næstu daga á eftir, fann ég samt aö ég þurfti á pen- ingum aö halda og þaö er ekki eingöngu til aö kaupa nærandi mat handa Lucy. Binnie gat þess einu sinni, að það væri langt siðan hún hefði fengiö greitt það kaup, sem hún hafði alltaf fengiö á rétt- um tlma og hún sagði mér lika að Nancy hefði ekkert fengið greitt I þrjár vikur. Ég ræddi þetta að sjálfsögðu við Rósu. Hún setti upp fýlusvip, 32 VIKAN 26. TBL.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.