Vikan - 07.08.1975, Blaðsíða 35

Warm August Night:
Þetta er ekta Bjöggalag C.öö ng
vönduö uppbygging. Lag. sem
maöur gripur ekki i fyrsta skipti.
Maður verður að heyra það 2—3
áöur en það nær tökum á manni,
og þá sleppir það ekki strax.
Skemmtilegt soul-sánd á gitarn-
um. Vel gert hjá Bjögga.
Anyman’s Open Road:
Þarna er ómar á ferðinni, og
maður villist ekki á stllnum.
Þetta er eina lagið, sem mér
finnst sánda eitthvað llkt fyrri
plötunni. Svipuð uppbygging og i
einu orði sagt: ómar. Gott og
meinlaust lag.
Illið B.
You Can Go My Way:
Þetta finnst mér tvimælalaust
besta lagið hans ómars á plötunni
og reyndar þaö besta, sem ég hef
heyrt frá honum. Létt og
skemmtilegt lag, mjög liklegt til
vinsælda. Sérlega skemmtilegt,
hvernig þeir kombinera kassa-
gitarinn i millikaflanum. Létt og
hugljúft hjá ómari.
þvi ekki hefur sólin glott mikið við
‘okkur, það sem af er.
babbl babbl babbl babbl
Þeir Pétur Kristjánsson og
Gústi yfirrótari, báðir Paradisar-
menn, voru nýlega i Bandarikj-
unum. Aðalerindið þangað var aö
festa kaup á ýmiss konar hljóð-
f®rum, er þá kappa i Paradis
vanhagaöi um. Gústi yfirrótari
þötti ómissandi I ferðina, sem
ráðgefandi um val á hljóðfærun-
um. Hann mun jafnframt hafa
fest kaup á mjög fullkomnum við-
gerðargræjum fyrir bandið. Og
aö sjálfsögðu borgaði Paradis
farið fyrir Gústa.
Það var hérna um daginn, að
undirritaður brá sér i Klúbbinn á-
samt sinum betri helmingi og
hugðist fremja smá skemmtun
eina kvöldstund sér til afþreying-
ar.
Þetta var nánar til lekið á laug-
ardagskvöldi. Aður en við lögðum
af stað, kiktum við i opnuna i
.Mogganum, sem hefur að geyma
skemmtanaauglýsingar. Þar var
tilkynnt, að Hljómsveit Guð-
mundar Sigur jónssonar og
Hljómsveitin Kaktus, ættu að
leika fyrir dansi þetta kvöld.
Mér varð að orði við konuna, að
sjálfsagt yrðum við að halda okk-
ur á miðhæðinni. þar sem diskó-
tekið er, þvi ekki þóttu mér nöfnin
bjóða uppá neitt spennandi.
Nú, i Klúbbinn komumst við og
oettum okkur niður við borð á
miðhæðinni, þar sem diskótekið
þrumaði músikinni yfir okkur i
öllum tegundum.
Svona rétt um klukkan 12 á-
kváðum viðað fara rúnt um húsið
og sýna okkur og sjá aðra.
Við röltum fyrst uppá efstu
hæð. Og svei mér þá. ef mig rak
ekki i rogastans. Þar var þá
Hljómsveit Guðmundar Sigur-
jónssonar að dúndra i þrumandi
rokki. Dansgólfið troðfullt og
fólkið og grúppan i banastuði.
Konan hnippti i mig og laumaði
þvi að mér. að ég hefði þarna
dæmt grúppuna fyrirfram og ekki
hitt naglann á höfuðið. Þetta var
laukrétt hjá henni, og játaði ég
möglunarlaust.
Ég er ekki með þessum skrifum
minum að jafna H.G.S. við grúpp-
ur eins og Paradis. Júdas, eða
Pelican. Enda ekki á margra færi
að fara i buxurnar þeirra. Samt
sem áður komu þeir mér þa'gi-
lega á óvart. þvi bara nafnið.
Hljómsveit Guðmundar Sigur-
jón.ssonar, gerir mann Osjálfrátt
tortrygginn. svo ekki sé meira
sagt.
Eg ákvað þvi að afla mér frek-
ari upplýsinga um þessa fjór-
menninga, og var það auðsótt
mál. Tveir þeirra mættu svo
heima hjá mér i kaffi (eins og
Petersen segir).
Hljómsveitina skipa eftirtaldir
menn: Höfuðpaurinn, Guðmund-
ur Sigurjónsson, sem leikur á
hljómborð, Andri Orn Clausen,
sem leikur á gitar og er jafnframt
aðalsöngvari bandsins. Davið
Geir Gunnarsson, sem lemur
húðir, og svo Sigurður Kristjáns-
son bassaþenjari.
Að sögn höfuðpaursins er band-
ið búið að starfa stöðugt i sex ár.
A þessum sex árum hafa alls 10
menn starfað i hljómsveitinni. og
eru það ekki mikil mannaskipti á
svo löngum starfstima.
Upphaflega byrjuðu þeir sem
púra gömludansagrúppa með
nikku og allt tilheyrandi en nú sið-
ustu misserin hafa þeir verið að
tikra sig meira yfir i rokkið. ,,Til
þess að fá meiri breidd i músikina
og ná til stærri hóps áhevrenda",
eins og höfuðpaurinn lét eftir sér
hafa.
Samt sem áður hafa þeir Óla
Skans og allt það á boðstólum. ef
svo ber undir. Nú sem stendur
æfa þeir félagar stift og leggja á-
herslu á orginal rokk- og tvistlög,
aðallega af eldri gerðinni. ,,Fólk-
ið tekur kipp og ræðst ut á gólfið,
þegar við spilum rokk- og tvist-
lögin giimlu", segir Andri i lokin.
Þar með kveðjum við Hljóm-
sveit Guðmundar Sigurjónssonar
i bili. og Oskar Babbl þeim alls
góðs i framtiðinni.
Recall to Reality:
Bjöggi á ferð, og að minum dómi
er þetta besta lagið hans á plöt-
unni. Hann er hreint út sagt stór-
kostlegur. Þetta er frekar rólegt
lag og ljúft, en i milliköflunum
bregður fyrir sterkum andstæð-
um, oft á tiðum geðveikislegum
og tryllingslegum. Pétur fer
þarna á kostum og býður uppá
mjög leikræna tjáningu með söng
sínum. Svivirðilega gott hjá
Bjögga.
G.O.C.
Lagið hans Geira trommara á
plötunni. Þetta er ofsalega heavy
rock og þarna sannar Geiri enn
einu sinni á eftirminnilegan hátt
snilli sina á trommunum. Miklu
betri kafli hjá honum en á fyrri
plötunni. Sérkennilegt gitarsánd.
Góður bútur, sem hefði mátt
vera lengri.
Silly Piccadilly:
Hann Bjöggi getur lika komið
með comersial lög, ef svo ber
undir. Þetla er mjög létt og dill-
andi lag, og gegnir furðu, að það
skuli ekki heyrast meira i útvarp-
inu. Melódian skemmtileg og
gripandi. Þrælgott partýlag.
Cloudscape:
Þarna er ómar aftur á ferðinni.
Lagið er ekki súngið, aðeins not-
ast við undirspil. Vel útsett og
bærilega áheyrilegt.
Fall of a Fortress:
Frábært lag hjá honum Bjögga.
Satt að segja þá finnst mér Bjöggi
koma mun sterkari út úr þessari
plötu en Ómar. Maður verður að
pæla svolitið i þessu lagi, og er
það vel. Pétur undirstrikar þarna
enn frekar snilli sina i leikrænni
tjáningu. Ctsetning og uppbygg-
ing minnir mig svolitið á Tommy
og Superstar. Þrælgott hjá
Bjögga.
■-És er ekki viss
um hvaðan við %
komum.Annað hvort
hefur guð buið'.
okkur til'. eöa við
efUm búin til í
Jaoan'
32. TBL. VIKAN 35