Vikan

Útgáva

Vikan - 21.08.1975, Síða 30

Vikan - 21.08.1975, Síða 30
svipinn á andlitum þeirra, þegar þær fóru út meö leðurblökuna. Ég sneri mér aö glugganum og horföi út. Ég haföi alltaf veriö hrædd viö leöurblökur, ég varð alltaf máttlaus af ótta viö þær, en ég gat ekki skýrt þaö á nokkurn hátt. Á morgun væri ég fær um aö tala um þetta, en alls ekki nú. Ég myndi eflaust geta gert gys aö sjálfri mér siöar. Ég haföi einmitt talaö um þetta viö Feyellu slödegis, þegar við ræddum svo vinsamlega saman um morguninn. Benedict Trevallion kom ekki heim til kvöldverðar og mér fannst þaö sannarlega léttir. Ég var ennþá nokkuð taugaóstyrk og ég heföi sennilega brostiö I grát, ef hann heföi minnst á þetta atvik með leðurblökuna. Ég sá hann þvi ekki fyrr en við' morgunverð daginn eftir. — Ég þarf aö flýta mér, en ég kem til kvöldverðar meö þrjá herramenn með mér. Viltu segja frú Prendergast frá þvi? Segðu henni að hafa nógan mat á borö- um. — Er þaö eitthvaö, sem þú ósk- ar sérstaklega eftir? spuröi ég. — Það væri ágætt aö hafa reykt svínslæri. Já, og brauðkollu meö villifuglum. Frú Prendergast stóð i eldhús- dyrunum, þegar ég gekk til ekkjuhússins klukkan tiu. Hún leit varla á mig, þegar ég sagði henni skilaboðin frá herra Tre- vallion. Hún kinkaöi aðeins kolli, en sagöi ekki neitt. Ég sinnti venjulegum störfum, en siödegis fór ég upp til min og skoðaði eina sæmilega kjólinn, sem ég átti. Hann leit þokkalega út, en var svolltið krumpaður, eftir aö hafa legiö I töskunni á leiöinni. Mér fannst upplagt aö hengja hann út i sóliná stundar- korn, til aö viöra hann, svo ég hengdi hann upp á trjágrein I gamla garðinum. Rétt fyrir klukkan sex fór ég til að sækja kjólinn, en hann hékk ekki á greininni. Að lokum fann ég hann i einni klessu, en þá var kominn lófastór blettur á pilsið og ég sá að það var berjalitur. Ég mætti engum á leiö minni inn. Ég heföi sennilega kvartað yfir þessu, ef ég hefði hitt ein- hvern, og sýnt kjólinn, sem var alveg ónýtur. Ég vissi að það var alls ekki hægt að ná þessum lit úr. En ég fór upp I herbergið mitt, hengdi "kjólinn upp og gat ekki varist tárum. Ég var varla búin að þurrka mér I framan, þegar ég heyröi hófadyn fyrir utan. Þaö hlaut aö vera Benedict og gestir hans. Ég leit snöggvast i spegil, vonaði aö gamli musselinskjóllinn væri ekki sem verstur og svo flýtti ég mér niður. Þegar ég gekk yfir húsagarð- inn, fann ég að eitthvað var I ó- lagi. Prendergast hjónin stóbu hjá Benedict Trevallion og þrem gestum hans. Hann talaöi reiðilega við hjón- in: — Ekki átt von á gestum? Hvernig I fjandanum getur það verið, — fenguð þið ekki skilaboð- in frá mér? Frú Prendergast tautaði eitt- hvað óskiljanlegt og allra augu beindust að mér. — Hamingjan sanna, stúlka min, er ekki einu sinni hægt að biðja þig fyrir einföld skilaboð? Ég starði undrandi á hann. — Mér þykir þetta leitt. Ég skil þetta ekki. — Hvað er það sem þú skilur ekki? — Ég sagði henni þetta! sagði ég og leit á frú Prendergast. Hún var náföl og horfði stöðugt á herra Benedict. — Ég heyrði ekki hvað hún sagði, sagði hún þrjóskulega. Það var farið að fjúka i mig og ég sagði hátt: — En ég sagði þetta mjög skilmerkilega. — Það er ekkert hægt að gera við þessu héðan af! öskraði Benedict Trevallion. — 1 samein- ingu hafið þið komið þvi til leiöar, að gestir minir verða að gera sér að góðu eitthvert snarl úr búrinu. En mundu það I framtiðinni, góöa min. Hann benti á mig og hann var sótrauður I framan af reiði og hroka, — þegar ég skipa fyrir hér á heimilinu, ætlast ég llka til að mér sé hlýtt. Ég leit ekki undan og ætlaði að bera fram einhver mótmæli, en svo rann ég á þvi og fann að ég hafði beðið lægri hlut. — Já, herra Benedict. Svo sneri ég mér við og gekk upp I turnherbergið mitt, og reyndi að taka ekki eftir tárun- um, sem streymdu niður kinnar minar, en mig sveið undan þeim. Ég fór ekki niður til morgun- verðar næsta dag. Rétt eftir klukkan niu heyrði ég Benedict kveðja gesti sina á hlaðinu. Svo varð allt hljótt. Klukkan tlu fór ég að venju til gömlu konunnar, en rétt I þvl kom Feyella i léttivagni sinum. — Sæl og blessuð, Joanna. — Hvernig er heilsan I dag? — Ég er eitthvað utan við mig. — Það er leiðinlegt. Hvað hefur koitiið fyrir? Við gengum snöggvast út i garðinn og ég sagði henni frá þessum misskilningi með skila- boðin. — En þetta var svo ósann- gjarnt, ég sagöi frú Prendergast skilmerkilega frá þvi. Ég komst I þá aðstöðu, að láta kalla mig lyg- ara, til að halda friðinn. — Þú þagðir þá, sagði Fayella. — Það var sannarlega viröingar- vert. Ég hjálpaði hennj að taka málningartrönurnar og töskuna með penslum og málningu niður úr vagninum og við kvöddumst vingjarnlega, þvi að ég þurfti að flýta mér. Ég ók gömlu konunni út i garð- inn á okkar venjulega stað viö hæðarbrúnina. Eftir að frú Tre- vallion hafði tekið nokkrum sinn- um fram i fyrir mér, sofnaði hún. — Ég lagði bókina frá mér og virti hana fyrir mér. Hún var mjög föl og mér fannst engu likara en að hún væri sofnuö hinsta svefni. Stúlkan hennar hafði sagt mér, að frú Trevallion hefði lamast, þeg- ar hún heyrði lát elsta sonar slns. Hún var ósköp litilfjörleg þarna I hjólastólnum. — Joanna! Joanna! Komdu fljótt! Þetta var rödd Feyellu. Ég var að þvi komin aö hlaupa, en svo fannst mér ég gæti ekki skilið sjúkling minn eftir, en þeg- ar ég var búin að llta til hennar og sá að allt var I lagi með stólinn, hemlarnir öruggir og hún stein- sofandi, þá greip ég I pilsið og hljóp niður stiginn og þrepin niður i húsagarðinn. — Feyella! Ungfrú Mapollion! Ég gekk inn i svalt anddyrið, en rétt I þvl kom Mayana meö drenginn sinn. — Hefurþúséð ungfrúna? sagði ég hægt með þvl að beita vörun- um rétt. Ég benti út um gluggann. — Ungfrúna? Hefurðu séð hana hérna? I þetta sinn beindi ég spurningunni til Jackies, en drengurinn fól aðeins andlitið i pilsum móður sinnar. Ég fór þvi aftur út i húsagarðinn. Ég sá frú Prendergast koma á móti mér. Hún var einna likust kráku i svarta kjólnum sinum með svart sjal á öxlunum. — Hvar er ungfrú Mapollion? Konan kom fast upp að mér. — Hvað eruð þér að segja, ungfrú? — Ungfrú Mapollion? sagði ég ennþá hærra. — Þú hlýtur að hafa heyrt, að hún var að kalla á mig. Hefurðu séð hana? — Hana? Jú, hún var niðri á ströndinni, þegar ég leit út um gluggann áðan. Og mér var ljóst, að hún var að ljúga. Ég hafði varla íhugaö hvers vegna hún var að ljúga, þegar ég heyrði hræðilegt vein frá gamla garðinum. Að siðustu var þetta sársaukavein. — Þetta er frúin, sagði frú Prendergast og leit skuggalega' á mig. Mér fannst sem hjartað stöðv- aðist i mér sem snöggvast. Ég þaut áfram með frú Prendergast á hælum mér og sá hvað um var Hrúts merkiö 21. marz — 20. aprll Stundum hefur þér veriö sagt, að erfitt sé að semja við þig. Nú riður á, að þú sýnir samvinnulipurð i fjöl- skyldunni. Laugar- dagurinn veröur eftir- minnilegur, og tölurn- ar 2 og 4 eiga eftir að reynast happasælar. Ef einhver leitar ráða hjá þér, skaltu sýna hjálpsemi, jafnvel þótt þér sé það þvert um geð. Nauts- mcrkiö 21. aprll — 21. mal Fátt virðist hrella þig þessa dagana, enda býrðu yfir miklu sjálfstrausli. Þrátt fyrir leiðinlegt and- rúmsloft i kringum þig, lætur þú á engu bera. Gagnstæða kyn- ið kemur þér skemmtilega á óvart um helgina. Einhver reynir að gera þér gramt i geöi, en það tekst ekki. Tvlbura- merkið 22. mal — 21. júnl Þú skalt gæta bin vel á vinum þinum næstu dagana. Einhver þeirra reynir að hrella þig, og ef þú gætir þin ekki, er lik- legt', að þú lendir i stórrif rildi. Gættu tungu þinnar og treystu engum of vel varðandi þctta mál. Krahba- merkið 22. júnl — 23. júll Gerðu ekki mikið úr smámisskilningi, sem kemur upp milli þin og vinap þins. Eitt rangt orð getur haft alvar- legar afleiðingar i för með sér, og skaltu þess vegna fara ofur varlega. örlitiö atvik verður til að bæta skapið hjá þér, og lik- lega verður þetta allra skemmtilegasta helgi. Ljóns merkiö 24. júll — 24. tágúst Óánægjan r.ær tökum á þér, og þú veist ekki, hvað þú átt til bragðs að taka. Þú skalt beita ró og stillingu og reyna að endurheimla lifshamingjuna. Talan 4 er mjög áhrifarik þessa dagana, og mið- vikudagurinn verður sérstakur. Meyjar merkiö 24. ágúst — 23. sept. Þú hefur einhverjar áhyggjur af ástamál- um. og það er nguð- synlegt fyrir þig að rasa ekki um ráð fram. Þú skalt ekki taka neinar örlagarik- ar ákvarðanir þessa viku. Þú ættir að bjóða til þin góðum kunn- ingjum. Varastu töl- una t(. 30 VIKAN 34.TBL.

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.