Vikan - 21.08.1975, Blaðsíða 35
Þá er komiö aö Kaffibrúsakörl-
únum. „Hvur skra.... er maöur-
inn oröinn brjálaöur”? Þaö er
ekki furöa þó ykkur komi þetta i
hug. Maöur gæti látiö sér detta i
hug, aö þeir brúsakallar, Júlli
Brjáns og GIsli Rúnar, væru
hreint steindauöir. Siöast þegar
þeir sáust I fjölmiölum, var þaö
Ómar Vald, sem kynnti þá I þætt-
inum: Þaö eru komnir gestir.
Þáttur þessi var á dagskrá Sjón-
varpsins i vetur, eins og flestir
muna.
Frá þvl þessi þáttur var á
skjánum, veit aöeins þröngur
hópur valinna vina hvaö þeir
gaukar hafa aöhafst eftir aö leik-
listarskólanum var slitiö I vor. En
eins og kunnugt er, stunduöu þeir
báöir, nám þar I vetur.
Þar sem ég er viss um aö fjöld-
inn allur af, fólki hefur mikinn
áhuga á qö vita hvaö þeir
kumpánar eru niöurgrafnir og
jafnframt hvaö þeir aöhafast, þá
tók ég mig til og babblaöi nokkur
simtöl I ýmsar áttir.
Eftir mikiö japl og jaml og
fuöur, fékk ég loksins aö vita þaö
sem ég sóttist eftir aö vita.
Til aö byrja meö, þá er þaö
helst aö frétta af Gisla Rúnari, aö
fljótlega eftir skólaslitin, geröi
hann sér litiö fyrir og skellti sér i
hnapphelduna. Sú lukkulega heit-
ir Edda og er Björgvinsdóttir.
Eftir aö hafa legið viku undir feldi
leftir brUökaupiöi, fór kappinn aö
vinna á hinum almenna vinnu-
markaöi, nánar tiltekiö, hjá
rafvirkja. Og puöar hann nú
sveittur viö aö leggja rafmagn
um loft og veggi.
t»EIR DJtUÐIR
TÉKKAÐ Á
KAFFIBRtJSAKÖRLUNUM
Júlli Brjáns, hinn helmingurinn
af Brúsaköllunum, hefur alltaf
haft orö á sér, fyrir aö vera svollt-
iö sérstæöur. Og svei mér þá, ef
hann stendur ekki undir þvl
ennþá. Takiö nú vel eftir. Hann
Júlli brá sér, viö annan mann,
norður á Siglufjörö. Þar tók hann,
ásamt félaga slnum, 3 1/2 tonna
trillu á leigu og stunda þeir kapp-
ar nú skak I sumar og veröa eitt-
hvaö aö fram á haustið. Kappinn
var i skreppitúr hér i bænum um
daginn, oröinn útitekinn og sæl-
legur meö sig og lét hiö besta yfir
sér. Sagöist jafnvel vera að hugsa
um aö láta smiöa fyrir sig .trillu
fyrir næsta sumar.
Þar meö ljúkum viö Brúsa-
kallasögu i bili.
MMR
ÍVAR ORÐSPAKIJR.
Oröiösem ég tek fyrir ab þessu sinni, er sögnin
aö „koksa”. Oröskrlpi þetta er notaö af poppur-
um eingöngu og segja þeir ab menn koski á þvi,
ef þeir gefast upp viö eitthvaö sem þeir hafa tek-
iö sér fyrir hendur. Segja gjarnan: Hann Siggi I
Limbó er alveg aö koksa á plötunni. Sem þýöir:
Hann Siggi I Limbó er aiveg aö gefast upp viö
plötuna.
Borgís með plötu
— HÆTTA SVO
Oft finnst mér það undarlegt,
hvaö margar hljomsveitir lognast
út af, rétt áöur en þær senda frá
sér plötur. T.d. Svanfriöur og
Andrew, svo dæmi séu nefnd.
Einnig er algengt, aö breytingar
eigi sér staö, rétt fyrir útkomu
platna, nú siöast hjá hljómsveit-
inni Pelican.
Þá er þaö nýjasta dæmið,
hljómsveitin Borgis. Hún hefur
nú starfaö i rúmt 1/2 ár, ef ég
man rétt og áöur en þessi plata
sem ég ætla aö geta um, kemur
út, þá leystist grúppan upp.
Upphafiö var þaö, aö Pétur
Hjaltested, orgelleikari, þáöi boö
Péturs Kr. og gekk I liö meö
Paradlsarmönnum.
A plötunni eru tvö lög, bæöi eft-
ir Atla V. Jónsson, bróöur Ara
Jónssonar trommara.
Give Us a Raise.á hlið 2, er létt
og skemmtilegt og mjög liklegt til
vinsælda. Atli syngur lagiö og
gerir þvi góö skil, hefur sérstæö-
anstll. útsendingin er frumleg og
llfleg. Ég er ekki I vafa um aö
þessi plata heföi oröiö mikil lyfti-
stöng fyrir grúppuna, ef hún heföi
haldiö lifi.
Promised Land, á hlið 1, er
rólegt og fallegt lag. Ari syngur
og stendur vel fyrir sinu. Bærileg
útsending, þar sem þeir fara
troönar slóöir. Vel eiguleg plata.