Vikan - 28.08.1975, Blaðsíða 21

hans um leiö og hann steig aftur
og lyfti sveröi sfnu.
Cesare lyfti grimu sinni. Hann
brosti. „Þú stóöst þig með ágæt-
um, Hank. Þú ættir aö gæta betur
aö Ulnliönum á þér. Hann er ekki
riógu styrkur.”
Andstæöingurinnly fti grimunni.
Hann var lafmóöur. Hann brosti
viö Cesare. „Ætlar þú aö taka
þátt i keppninni i ijæsta mánuöi,
Cesare?” spuröi hann.
Cesare hristi höfuöiö. „Ég býst
ekki viö þvi. Ég hefi skráö mig til
þátttöku i Gran Mexico kapp-
akstrinum, og ég efast um aö ég
nái aftur i tæka tiö.”
Maöurinn kinkaöi kolli. „Þaö
var nú verri sagan. Við eigum
engan möguleika án þin. Þakka
þér samt fyrir kennslustuJTdina.”
Cesare kinkaði kolli. „Min var
ánægjan,” sagöihannogsneri sér
aö fámennum hópnum, sem horft
haföi á, og glotti. „Hver ykkar er
næstur?” spuröi hann.
Þeir hlógu.sjálfum sér meövit-
andi um yfirburöi hans, og litu
hver á annan. „Ætli þú verðir
ekki bara aö biöa uns Fortini
kemur. Þú ert svo miklu betri en
viö allir,” sagöi einn og átti viö
þjálfara þeirra.
„Jæja, allt i lagi,” sagöi
Cesare, og fór aö taka af sér
grimuna.
Rödd kom úr dyragættinni.
„Hvemig væri aö gefa mér tæki-
færi?”
Cesare sneri sér við. Þar stóö
Baker brosandi i fullum skrúöa.
„Ah, herra Baker,” sagöi Cesare
án þess að nokkrar undrunar
gætti i röddu hans, „auðvitað.”
Baker gekk i áttina aö honum
og valdi sér brand úr rekkanum.
Hann sveiflaði honum gegn um
loftið og losaöi um úlnliöinn.
Hann tók sverðið i vinstri hendina
og rétti Cesari þá hægri. Cesare
tók i hendina á honum. Handtak
Bakers var þétt. „Cardinali
greifi,” sagði hann, „þegar ég
frétti að þér væruð félagi hérna,
þá gat ég ekki staðist freistinguna
— tækifærið að fá að bregða
sveröi gegn einum af mestu
skylmingaköppum heimsins.”
Cesare brosti hæglátlega. „Mér
er þaö mikill heiöur. Þakka yöur.
Vilduö þér fá nokkrar minútur til
aö mýkja upp?”
Baker kinkaöi kolli. „Þakka
yöur fyrir, en ég held ekki. Ég er
eins góöur nú og ég mun nokkru
sinni veröa. Min eina ósk er að
gefa yður fáein skemmtileg
augnablik.”
„Það er ég viss um aö þér ger-
iö.” Cesare brosti aftur. Þeir
gengu út i miöjan salinn og tóku
sér stöðu. „Ég vissi ekki að þér
•væruö félagi hérna.”
Baker endurgalt honum brosiö.
„Þvi miöur hefi ég ekki úr mikl-
um tima aö spila. Ég er oftast
mjög önnum kafinn viö vinnu
mina.” Hann dró grímuna fyrir
andlitið. „Eruö þér tilbúnir?”
Cesare kinkaöi kolli. Hann lok-
aöi grimu sinni. Þeir krosslögðu
sveröin ofar höfðum sér. „En
garde!” kallaði Baker.
Baker hóf atlögu, en Cesare
varöist laginu óg hörfaöi. Hann
fann þegar, að Baker var enginn
venjulegur viövaningur. Hann
brosti bak við grimuna. Hann
beiö þess, aö Baker tæki aftur
frumkvæöiö. Það gæti þrátt fyrir
allt oröið gaman aö þessari viöur-
eign.
Menn fór aö draga að viður-
eigninni. 1 loftinu lá einhvers
konar spenna, sem allir i salnum
uröu strax varir við. Baker sótti
ákaft, af reiðiblandinni einbeit-
ingu. í>að. glampaði á brand
Cesaresær hann varðist hverri at-
lögunni á fætur annarri. Hægt og
hægt, fet fyrir fet, tók hartn að
hörfa. Ahorfendurnir tóku aö
skynja, aö hér væri eitthvað ó-
venjulegt á seyði. Lágt muldur
fyllti brátt salinn.
Baker sótti enn af miklum móö.
Hann var farinn aö finna til
sjálfsöryggis. Cesare virtist ekki
vera nærri eins góður og sagt
haföi veriö. Hann lagöi til hans,
en Cesare hélt sverði hans meö
sinu. Baker reyndi að losa brand
sinn, en Cesare hélt honum auö-
veldlega. Baker ýtti af öllum lifs
og sálar kröftum, en það var eins
og hann væri aö ýta á stálfjöður.
Skyndilega varö honum ljóst, aö
Cesare haföi aöeins veriö aö leika
sér aö honum.
Á sömu stundu ýtti Cesare hon-
um frá sér. Baker hrasaöi nokkur
skref aftur á bak, en náði jafn-
vægi i tima til aö verjast einföldu
lagi. Hann lagöi þegar aftur, en
sneri siðan sveröi sinu skyndi-
lega. Cesare var viöbúinn bragð-
inu.
Cesare hló. „Mjög gott,” sagöi
hann föðurlega inni i grímunni.
„Meistari Antonelli?”
„Já,” svaraði Baker, og gaum-
gæföi Cardinali. „Róm, 1951.”
„Ég óska yður til hamingju,”
sagöi Cesare um leiö og hann hóf
atlögu. „Signor Antonelli vandar
ákaflega val sitt á nemendum.
Hann tekur aöeins þá allra
bestu.”
Baker átti i vök að verjast.
Hann haföi ekki lengur neinn
tima til að hefja atlögu. „Þaí lit-
ur út fyrir aö ég hafi ekki eytt
nógum tima hjá honum,” gat
Komiö, sjáið, sannfærist
BORGARFELL9
Skólavöröustíg 23 simí 11372
bfOthef KH820 prjónar 2 liti i elnu sjálfvirkt.
brother KH820 prjónar allt mynstur
sjálfvirkt eftir tölvukorti. %
tXOther KH 820 prjónar auóvitað bœól slétt
og brugóið.
Pað bp leikur að
bera
i brothef
prjónabókinni eru
1000 munstur.
Auk þess getið þér
prjónaö á vélina
hvaöamunstur sem
yöur dettur i hug.
Á BROTHER PRJÓNAVÉL,
SEM ER SÚ FULLKOMNASTA
Ef viðaugiýstum aö BROTHER KH820 hefði útbúnað fyrir brugðið prjón fram yfir
aðrar prjónavélar, værum við að segja ósatt og auglýsa fáfræði okkar um
prjónavélar, því allar prjónavélar hafa nú slíkan útbúnað. Hinsvegar hefir nýjasta
gerð BROTHER KH 820 þetta fram yfir allar aðrar prjónavélar,
sem hér eru boðnar:
1. sjálfvirkur nálaveljari i sleða.
2. mynsturkort gengur i hring,
þannig að ekki þarf að setja það
í að nýju.
3. 24ra nála breidd á mynstri og
prjónar þvi helmingi stærra
mynstur en aðrar vélar.
4. stærö á sriiðreiknarafilmu er
63X104 cm.
KH 820 hefur einnig alla bestu
kosti annara prjónavéla:
brother hefir einnig sleða fyrir sjáltvirkt
knipplingaprjón.
bfother skilar einnig ofnu munstrí.
Með brothef KH 820 getið þér
fengið sniðreiknara.
Þér þurfið aöeins aö teikna stykkið
inn á filmuna. Reiknarinn segir
siöan tii um hvenær á að fella af
eða auka í.
brother kh 820
er langfullkomnasta heimilisprjóna -
vélin á markaðinum.
35. TBL. VIKAN 21