Vikan - 04.09.1975, Blaðsíða 2

Albert Finney er kvæntur leik-
konunni Anouk Aimee, og er sam-
band þeirra mjög náiö og ástúð-
legt. Myndin hér aö ofan er tekin
á brúökaupsdegi þeirra áriö 1970.
Gervi Alberts Finney sem Her-
cule Poirot i Murder on the Orient
Express var svo gott, að hann var
nánast öþekkjanlegur. Þegar
hann tekur að sér hlutverk, likir
hann glimu sinni viö persónuna,
sem hann á aö túlka, viö hjóna-
band.
Albert Finney er íslendingum meöal annars vinsældir. Breskur blaöamaöur átti nýlega
kunnur fyrir leik sinn i kvikmyndunum Tom viðtal það við Finney/ sem hér fer á eftir/ en
Jones/ Gumshoe,SaturdayNight and Sunday þar lýsir hann bæði einkalífi sínu og leik-
Morning og Murder on the Orient Express, ferli.
sem var sýnd hér nýlega við mikla aðsókn og
Albert Finney hallaði sér aftur
á bak i hægindastól og púaði
vindil. Hann horfði niður fyrir sig.
— Ég verð að viðurkenna, að ég
er engan veginn auðveldur i sam-
búð, sagði hann. Ég lifi stundum i
draumaheimi aleinn og stari út i
bláinn. Ég hef tilhneigingu til að
helga mig svo gjörsamlega þvi,
sem ég fæst við, að ég hef engan
tima aflögu fyrir annað fólk. Ég
veit, að fólki finnst ég erfiður i
umgengni, en ég er i raun og veru
afskaplega hógvær. Sú kona, sem
skilur mig, er sér'stökum hæfi-
leikum gædd, en þó gæti sam-
búðin við mig reynst henni erfið.
— A hinn bóginn hefur hún
margt að vinna, og raunverulega
á ég yndislegustu stundirnar
heima hjá mér — með Anouk.
Anouk er þessi sérstaka kona i
lifi Finneys, sem skilur hann.
Anouk er falleg kona, fjórum ár-
um yngri en eiginmaður hennar
og þekkt fyrir leik sinn i kvik-
myndinni A Man and a Woman.
Finney kaus að eiga viðtal við
mig á sinu eigin heimili i Chelsea.
Hann litur á blaðaviðtöl sömu
augum og aðrir á minni háttar
sjúkdóma. — Ég lit á þau sem
auglýsingu, sagði hann ákveðið
með sinum sérkennilega hreim.
— Mér finnst ég alltaf hafa sagt
þetta allt saman áður. Ég held, að
ég hafi ekkert nýtt að segja þér.
Hann var i bláum gallabuxum og
þunnri skyrtu og leit út eins og
hann væri nýbúinn að vera i fót-
bolta með nágrönnunum. Blá
athugul augun horfa á þig og skol-
leitt hárið fellur niður á ennið.
Hann virðist traustur og heiðar-
legur.
Á meðan upptaka myndarinnar
Murder on the Orient Express
stóð yfir, neitaði hann öllum við-
tölum. Finney hlaut mjög góða
dóma fyrir túlkun sina á belgiska
leynilögreglumanninum Hercule
Poirot i áðurnefndri mynd, en
hefur þó ekki fengist til að eiga
viðtal við blaðamann fyrr.
— Þetta viðtal ætti að nægja
næsta árið eða öllu lengur, sagði
hann. Ég er lika á móti
sjónvarpsviðtölum, mér finnst
þau alltaf hálfgerður leikara-
skapur. Ég er heiðarlegur og
sjálfum mér samkvæmur og er
þvi ekki tilleiðanlegur til að gera
neitt, sem ég tel ekki rétt. Ég lit á
sjálfan mig sem leikara, ekki
stjörnu. Kannski er þetta tóm
della, en svona er ég.
Hlutverkin skipta
miklu máli
— En ég er feiminn lika, viður-
kennir Finney. Mér hefur alltaf
fundist, að fólk eigi að meta mig
fyrir það, sem ég geri, frekar en
það, sem ég er. Ég er ófús til þess
að selja persónuleika minn. Ég er
ekkert áhugaverðari en hlutverk-
in, sem ég leik. Þú hittir ekki
sama manninn hér heima og þú
hittir á sviðinu. Ég er rólegur og
dunda heilmikið hér heima, segir
hann til útskýringar — Enginn
þekkir mig, svo ég er frjáls ferða
minna. Ég er litt hrifinn af að láta
fólk þekkja-mig og dást að mér,
eins og svo margir leikarar sækj-
ast eftir.
- Þegar ég var ungur og tiður
gestur kvikmyndahúsanna áleit
ég kvikmyndir eitthvað æðra
raunveruleikanum. Ég gerði mér
lika ákveðnar hugmyndir um
sjálfan mig. Þegar ég lék mitt
fyrsta hlutverk i myndinni
..Saturday Night and Sunday
Morning, var ég uppreisnargjarn
og fólk hugsaði sem svo: Svona er
hann. En ég er afskaplega róleg-
ur. Finney hlær.
En Finney hefur ekki alltaf átt
rólega daga, þó að hann lifi ham-
ingjusömu fjölskyldulifi ásamt
konu sinni, syni sinum Simon frá
fyrra hjónabandi og dóttur
Anouks, sem nú er 23 ára gömul.
Mörg voru ævintýrin áður ásamt
öðrum þekktum leikurum,eins og
Peter O’Toole og Nicol William-
son. Hefur löngunin i ævintýrin
gersamlega horfið, eða er hún
enn til staðar?
Finney hikar við að svara,
kveikir sér i nýjum vindli og segir
siðan ihugandi: —■ Ef svo er, þá er
það vegna Anouk. Þó að ég eigi
bágt með að viðurkenna það. þá
held ég að ást á annarri'mann-
eskju sé það mikilvægasta i lifinu.
Ég elska Anouk og þarfnast
hennar.
Þau gengu i hjónaband 1970
eftir að hafa búið saman i nokkur
ár. — Ég hafði séð hana leika
áður en við kynntumst. Anouk
hefur unnið úti frá fimmtán ára
aldri nær eingöngu við kvik-
myndaleik. Fyrst eftir að við
byrjuðum að búa saman, hafði
hún gaman af að fást við heimilið.
en nú hefur hún áhuga á að taka
upp þráðinn á ný. Hún er enn
falleg og yndisleg. Hjónaband
okkar gengur mjög vel. Hún
þekkir mig, þvi að hún þekkir
starf mitt og veit, hvað það getur
reynst erfitt. Ef ég kem þreyttur
heim á kvöldin tekur hún þvi sern
sjálfsögðum hlut og ætlast ekki
til, að ég fari út með henni. Hún
veit, að ég á erfitt með að
skemmta mér á meðan ég fæst
við ákveðið hlutverk og biður þol-
inmóð eftir að þvi sé lokið.
Hercule Poirot gat
ekki geöjast öllum
Þegar ég leik ákveðið hlutverk
liki ég þvi oft við hjónaband, þ.e.
á milli min og þeirrar persónu,
sem ég leik. En hjónabandið er
fallvalt segir hann og brosir.
Þegar Finney var falið hið
veigamikla hlutverk að leika
Hercule Poirot lék hann i gaman-
leiknum Chez Nous, sem sýndur
var á West End i London. — Það
var erfiður timi, ótrúlega erfitt að
leika tvö hlutverk á sama tima
Ég fór á fætur kl. 5 á morgnana til
að undirbúa hlutverk Poirots og
tók u.þ.b. klukkutima i það. Svo
kom undirbúningurinn i stúdió-