Vikan - 04.09.1975, Blaðsíða 4

MorðiO I Austurlandahraðlestinni
sió algjörlega i gegn, og var það
ekki sist Albert Finney að þakka,
sem fór snilldarlega ineð hlut-
verk Poirots. En þar komu einnig
inörg önnur þekkt nöfn við sögu.
Hér sjást leikárarnir Anthony
Perkins, Vanessa Redgravc,
Michael York, Jacqueline Bisset
og Lauren Bacall i hlutverkum
siiuiin, en þau hlýða þarna á
lausn morðgátunnar af vörum
Poirots.
◄
Með Lauren Bacall i kvikmynd-
jnni Morðið i Austurlandahrað-
lestinni.
Albert Finney sem Hercule
Poirot og Rachel Roberts sem
selskapsdama greifynjunnar i
Austurlandahraðlestinni.
inu. Það tók hvorki meira né
minna en tvo tima að iklæðast
gervi Poirot, og mér leið alltaf
illa i þvi. Mesta vandamálið var
þó að geðjast lesendum Agöthu
Christie sem fyrirfram höfðu
myndað sér skoðun á þvi, hvernig
Poirot ætti að lita út. Ég vissi, að
hann gæti ekki geðjast öllum. En
það tókst bærilega. Margir, sem
sáu myndina sögðu: — Ég hélt, að
Albert Finney ætti að leika Poi-
rot.
Jú, Albert Finney var sann-
arlega Poirot. Þegar búið var aö
bæta á hann 9 kilóum, troða innan
i kinnarnar, bæta á hann bómull
hér og þar, kom fullkomin imynd
Agöthu i ljós. Andlitið undir farð-
anum og plastinu var athugult,
hárið sléttgreitt meö brilljantini
og skeggið vandlega krullað upp
við munnvik. A hverju kvöldi kl.
5.30 afklæddist hann gervinu og
flýtti sér af stað til þess að ná i
leikhúsið, áður en sýning hófst,
þar sem hann lék eitt aðalhlut-
verkið.
— Ég kom heim rétt eftir mið-
nætti og svaf i 4 tima áður en
næsti vinnudagur hófst. Svona
gekk það i tvo mánuði. Anouk var
mjög þolinmóð við mig á meðan á
þessu stóð. Já, þetta var erfitt, ég
léttist llka um 3 kiló á tveimur
mánuðum.
Þægilegt samband
— Anouk veit, að ég á bágt með
aö vera með tilgerð i einkalifinu,
og samband okkar er þægilegt og
byggist á hreinskilni. Við erum
bæði fædd i nautsmerkinu, og það
finnst mér gott. Enginn skilur
naut fullkomlega nema vera þaö
sjálfur. Að visu syrtir I álinn viö
og við, en aldrei alvarlega.
— Við höfum aldrei farið frá
hvort ööru. Anouk veiktist fyrir
nokkrum árum og var flutt á spit-
ala i 5 daga. Ég bjó þar lika á
meðan, svo náið er samband okk-
ar.
.— Ég veit, hversu hjónaband
leikara getur reynst erfitt, og hve
freistingarnar eru margar. En
við erum laus við freistingar og
erfiðleika. Ég tek hlutina alvar-
lega. Þegar ég tek að mér að leika
hlutverk, veit Anouk á hverju hún
á von. Ég á erfitt meö að hengja
hlutverkið upp á snaga, þegar ég
kem heim á kvöldin, ég held
áfram að leika.
Anouk og Finney njóta lifsins.
Hann er búinn að ná heimsfrægö
fyrir leik sinn i Murder on the
Orient Express, og honum gengur
vel i leikhúsinu. Anouk er byrjuð
að undirbúa sig undir að leika á
ný og er hamingjusöm. Eftir leik
sinn i Tom Jones tókst Finney að
vekja á sér eftirtekt fyrir góðan
leik, en sem Hercule Poirot varð
hann frægur.
— Mér bauðst tækifæri á að fá
góð hlutvek i Bandarikjunum
eftir að ég lék Tom Jones, en ég
vildi ekki sjá það. Mér hefur allt-
af tekist að ná þvi marki, sem ég
hef sett mér, án nokkurrar hjálp-
ar. Eiginlega er ég mjög þrjóskur
og krefst þess að ráða minum
málum fullkomlega einn. Og mér
tekst það. Mér tókst lika að ferð-
ast um heiminn i heilt ár aleinn
Ég þroskaðist við það og varð
víðsýnni.
— Óttast þú ekki stöðnun?
Finney hikar aðeins, blæs frá
sér reyk og segir: — Ég hef
hvatningu, en ég veit ekki, hver
hún er. Mér finnst ég vera að ná
mikilvægasta kafla lifs mins,
bæði sem leikari og maður. Ég
hef ekki verið tilbúinn fyrr en nú,
og næstu 8 árin lofa góðu.
tek leikhúsið fram yfir kvik-
myndir. Kvikmyndir eru ein-
kenniiegar. Ég veit um frum-
stæða þjóðflokka, sem trúa þvi,
aö myndavélin ræni þá einhverju