Vikan - 06.11.1975, Blaðsíða 21

ið á ganginum fyrir neðan
stigann. Hann sneri sér hálf-
partinn við rétt til að sjá flat-
an lófann á manninum, sem
var að berja hann grimmi-
legu júdóhöggi í höfuðið.
Hann reyndi að skjóta sér
undan högginu þegar sárs-
aukinn æddi um hann allan
frá öxlinni, og hanm hneig
niður á hnén.
Hann missti ekki alla með-
vitund en Ijósblossar glitruðu
fyrir augum hans og það söng
í eyrunum. Þetta var líkast
því, sem gerðist í sjónvarp-
inu, minntist - hann að hafa
hugsað. Hann hristi höfuð-
ið. Hann fór að sjá skýrara.
Hann studdi hendinni við
vegginn og hóf sig á fætnr.
Þarna stóð hann svimandi um
stund og rýndi niður á braut-
arpallinn.
Hann sá þau stíga upp í
lestina og hélt af stað niður
á brautarpallinn á eftir þeim.
Áður en hann komst nokk-
uð áleiðis lokuðust dyrnar og
lestin rann af stað. Hann sá
andlit mannsins horfa á sig
út um gluggann. Hann var
brosandi.
Hann sneri þreytulega við
og gekk í áttina að símaklefa.
Hann drattaðist inn í hann
og heyrði smápeninginn falla
niður í kassann. Kapteininum
líkaði vafalaust ekki að þau
hefðu komist undan, en kapt-
einninn hefði líka átt að
segja honum að þessi náungi
gæti slegið svona. Hann tók
að velja númerið.
Strang lagði niður símann.
Hann starði á Baker. „Ráða-
gerð okkar heppnaðist,“ sagði
hann hörkulega. „Hún heppn-
aðist bara einum of vel. Hann
sló McGowan kaldan á neð-
anjarðarbrautarstöð og komst
undan honum.“
„Stúlkan líka?“ spurði
Baker.
Strang kinkaði kolli. „Já.“
Baker teygði sig eftir sígar-
ettu. Fingur hans voru skjálf-
andi. „Hjálpi þeim hamingj-
an ef glæpalýðurinn finnur
þau á undan okkur,“ sagði
hann.
„Ef þeir gera það, þá
skaltu hafa uppsögnina þína
vélritaða og tilbúna,“ sagði
Strang þunglega. „Mín er nú
þegar í efstu skúffunni í
skrifborðinu mínu!“
25. kapítuli.
Það eru fá borgarhverfi í
New York, sem venjast eins
vel framsókn nútíma tækni
í heimilishjálp og efri hluti
Park Avenue. Ein af orsök-
unum er sú, að þetta er versl-
unarmecca Spönsku Harlem.
Hérna, fyrir neðan járnbraut-
arteinana, sem New York
Central lestin rennur eftir
með belginn fullan af versl-
unarmönnum á leið heiman
og heim í úthverfin, er einn
af síðustu opnu mörkuðun-
um í borginni.
Fólkið, sem verslar hérna,
er flest af puerto-ricönskum
upprima, og það þræðir á
milli hjólbarðanna, vagnanna
og sölutjaldanna masandi
glaðlega og hamingjusamt
þrátt fyrir fátækt sína, eins
og það gerði heima á hita-
beltiseyjunni sinni. Það eru
líka hótel í þessum enda Park
Avenue. Þau líkjast ekki ýkja
mikið hótelunum lengra niðri
í bæ við sömu götu, en þau
þjgna sama tilgangi. Þau eru
svefnstaðir og matstaðir og
þau bjóða þreyttum ferða-
manni húsaskjól. Regin mun-
urinn er í því fólginn, það er
að segja ef húsbúnaðurinn er
ekki talinn með, að hér er
viðskiptakortið einskis nýtt
snifsi. í Spönsku Harlem líta
hótelin ekki við öðru en bein-
hörðum peningum.
Cesare sneri sér frá glugg-
anum á Del Rio hótelinu er
járnbrautarlest skaust fram
hjá þeim á teinum sínum úti-
badedas
BAÐ
Eftir Badedas Vítamíns bað
mun ySur líða sérstaklega vel.
Húð yðar mýkist og verður fersk,
lífleg, og blóðið rennur
eðlilega um líkamann.
Umboð H. A.Tulinius heildverzlun
45. TBL. VIKAN 21