Vikan - 14.10.1976, Blaðsíða 24

í
Ég er fa.dd í Reykjavík, en alin
upp I Kópavogi til tólf ára aldurs.
Þar var gott að vera. Nóg pláss.
Þá var Kópavogur ekki orðinn stór-
borg. Bara hús og hús á stangli,
hálfgert sumarbústaðaland. Svo
fluttum við til Reykjavíkur, og nú
eru 11 ar síðan, og ég er ekki farin
að kunna við mig enn. Raunar er
sömu sögu að segja af Kópavogi,
því að hann er ekki lengur sami
Kópavogurinn og ég þekkti.
Reykjavík er ljót borg, það er svodd-
an meðalmennskubragur á öllu hér,
að erfitt er hafa hlýja tilfinningu
fyrir umhverfinu.
Hvar vildirðu heldur búa en hér?
Æ, ég veit það ekki. Ekki í af-
dölum og alls ekki í þorpi. Ég hef
nokkrum sinnum dvalið í þorpum
smátíma, ogþaðer óþolandi. Kjafta-
gangurinn og smámunasemin eru
svo yfirþyrmandi. Ég hefði ekkert
á móti því að búa hér rétt fyrir utan
bseinn, þannig að ég ætti greiðan
gang að öllu þvl, sem ég þarf til
Reykjavíkur að sækja. Að vísu eru
sum hverfin í Reykjavík mjög að-
laðandi og indael, einkum gamli
Vesturbærinn. Hann er að fyllast
af krökkum og ungu fólki núna.
Það virðist gæta vaxandi andúðar
hjá fólki á nýtísku íbúðarhverfum
eins og Breíðholtinu, enda engin
furða. Llttu á þessar blokkir og líttu
á arkitektúrinn. Enginn smekkur
og hvergi reiknað með því, að þarna
eigi að búa fólk með fleiri þarfir en
bara að éta og sofa. Þetta finnur
fólk, og langi það til að halda í sér
lífinu þá flytur það ekki i svona
hverfi. Ef það hefur aðra möguleika
það er að segja; því miður eiga bara
fæstir nokkurt val.
Timburhúsin, þau eru miklu
betri en steinhús. Þau eru lifandi,
þau eru full af hljóðum, þau
breytast með íbúunum. En nú eru
þeir hættir að byggja timburhús,
nú byggja þeir skothcld steinbúr í
staðinn.
Pú varst í París í sumar. Hvað
varstu að gera þar?
Ég var að skrifa. Ég hafði aldrei
komið til Parísar og átti kost á því
að dveljast þar um tíma. Mér þótti
reglulega freistandi að koma til
Parísar, — það er sko gamla róman-
tíkin, — og auk þess brann ég í
VIÐTAL
VIÐ OLGU GUÐRtJNU
ÁRNADÓTTUR
skinninu að komast héðan. Ég hafði
orðið ekki eirð í mér til þess að
gera nokkurn skapaðan hlut.
Hvað ertu að skrifa?
Ég er að skrifa unglingabók fyrir
Má) og menningu, sem á að koma
út einhvern tíma í vetur. Nú segi ég
unglingabók, en það þýðir ekki
endilega, að hún sé ekki ætluð
öðrum til aflestrar en unglingum.
Að minnsta kosti vona ég, að hún
verði lesin af fullorðnum jafnt sem
krökkum. Bókin er um unglinga og
fyrir unglinga að þvl leyti, að ég er
að reyna að taka þeirra málstað.
Það vcitir ekkert af, því að ungl-
ingar eru vafalaust misskildasti ald-
ursflokkur manna. Ástæðan fyrir
þvl að ég skrifa fremur fyrir krakka
en fullorðna er meðal annars sú,
að ég eygi ákveðna von t krökkum.
Ef maður vill ná til einhverra með
þær niðurstöður, sem maður telur
sig hafa réttilega komist að, þá er
besta leiðin að gera það áður en
fólk er orðið afskræmt af þessu
sjúka þjóðfélagskerfi. Það er of seint
að byrgja brunninn, þegar barnið er
dottið oní!
Ég skrifa með það fyrir augum,
að bókin verði aðgengileg börnum
24 VIKAN 42. TBL.