Vikan - 14.10.1976, Page 28
• ■
Þú getur lært nýtt tungumdl d 60 tímum
LINGUAPHONE tungumálanámskeió kennir þér n/tt
tungumál á sambærilegan hátt og þú læróir íslenzku.
Þú hlustar, þú skilur og talar síóan. Þú hef ur meófædd-
an hæfileika til aó læra aó tala á þennan hátt. A ótrú-
lega skömmum tíma nemur þú nýtt tungumál, þér til
gagns og ánægju. — Þetta er RETT og ÞÚ getur
sannaó þaó. — Vió sendum þér aó kostnaóarlausu
upplýsingapésa um námió. — Þegar þú hefur tekiö
ákvöróun, — sendum vió þér linguaphone námskeió
r nm U/i -v-ill/-iv /nÁ I -v^»»
l(U ?u
E tungumálanámskeió
hljómplötum og kassettum
ærahús Reykjavíkur- Laugav.96 -sími 13656
Abby hefði hlegið, ef einhver hefði
haldið þvi fram við hana, að hún
væri einmana.
Þótt hún væri orðin ekkja,
var hún full af lifsgleði og átti
hraustan og fjörugan son. Henni datt
ekki í hug, að hún gæti orðið
ástfangin á nýjan leik. En hún var
enn ung, og vissulega var að minnsta
kosti einn, sem hafði ekki á móti
þvi að kynnast henni nánar...
Það hafði rignt síðan fyrir dögun.
Fínum köldum regndropum, sem
settu hroll í hópinn sem var
að myndast milli St. James og
Buckingham hallarinnar, og alla
leið upp að Constitution Hill.
Hópur af œstu fólki.
Klukkan var ekki nema hálfsjö,
en þó var fólkið mœtt þama og
tróðst hver um annan í leit að betri
yfirsýn. Fólkið var hávœrt og æst
og að öllu leyti eins og lundúnar-
búar eru venjulega þegar þeir
safnast saman og hópar myndast,
en lundúnarbúar grípa hvert tæki-
færi til að gleyma drunganum í sínu
eigin lífi. Og var ekki brúðkaup
Viktoríu litlu drottningar besta
afsökunin, sem þeir höfðu fengið
siðan í stríðinu við frakka?
Abby, sem stóð við gluggann og
starði á fölnandi grasið, en það var
allt sem eftir var af hinu einu sinni
græna Paddington Green, sem hún
hafði kynnst sem ung brúður, vissi
vel að nú yrðu hátíðarhöld, og það
fór í taugamar á henni.
Hún var jú jafngóður vinnuveit-
andi og hver annar, sagði hún við
sjálfa sig, og sá til að starfsfólkið
hefði það gott. Svo að það álit fólks-
MEIRA
hillusamstœðan er komin aftur.
Meira hillusamstœðan býður
upp ó meiri möguleika.
Fœst i tekki, hnotu og palisander
Húsgagnaverslun
Reykjavfkur hf.
Brautarholti 2 Símar 11940
ins, að brúðkaupsdagur drottning-
arinnar væri frídagur fré verksmiðj-
unni i Harrow Road, var hreint og
beint vanþakklæti.
Hún reyndi af öllum mætti að
leyna sjálfa sig raunverulegri
ástæðu þunglyndis síns. En hún
var nú einu sinni sama gamla skyn-
sama Abby, og þess vegna leyfði
hún huganum að reika ellefu ár
aftur í tímann, þegar hún hafði
starað út um gluggann á regnið og
hugsað um brúðkaup.
En það hafði verið hennar eigið
brúðkaup, hennar og James.
Hugsuninni um James fylgdi
sársauki, eða ef hún átti að vera
hreinskilin, þá var það ekki svo
mikið hugsunin um hann, heldur
hugsunin um hana sjálfa, hennar
eigin missi, hennar reiði og bitur-
leikinn yfir að hafa þurft að missa
svo mikið. Hún hafði sleppt svo
miklu til að geta giftst honum,
föður, móður, bræðrum og systr-
um...
Ég er ekki réttlát, sagði hún við
sjálfa sig, ég lagði út í þetta með
bæði augun opin, ég vissi að tími
minn með James yröi stuttur. Það
er of seint að gráta það núna — og
þó hef ég grátið í tíu ér. Grátið af
vanmætti gegn örlögunum sem létu
svo góðan og göfugan mann deyja
svo ungan, sem létu mig, sem
aðeins þráði að verða að gagni i
lífinu, verða svo einmana.
Hún snéri sér frá glugganum.
Hugsunin um liðnar sorgir yrði
hvorki henni né Friðrik að gagni.
Þegar hún hugsaði um Friðrik viku
raunirnar fyrir hlýju og ánægju.
Litli tíu ára gamli Friðrik, með
rauða hárið og grænu augun, sem
minnti hana svo mikið á mennina
sem hún hafði elskað mest, James
og föður hennar.
Og, eins og hann skynjaði þung-
lyndi hennar, byrjaði hann um leið
og hann settist við morgunverðar-
borðið ,að tala glaðlega en þó með
löngunarsvip um hátíðarhöldin,
sem yrðu á götunum um daginn, og
hún reyndi af öllum mætti að kæfa
leiðann, sem að henni sótti, og vera
sú glaða góða mamma, sem hann
átti heimtingu á. Henni tókst það,
og Friðrik sagði að launum: 0,
28 VIKAN 42. TBL.