Vikan - 31.03.1977, Blaðsíða 20

Helga Eldon er fædd í Reykjavík 1953, en ólst að mestu leyti
upp í Kópavogi og gekk í skóla þar. Snemma byrjaði hún í
ballett og var einn af stofnendum íslenska dansflokksins
1971. Um þær mundir var hún kosin fulltrúi ungu
kynslóðarinnar og fór í fegurðarsamkeppni til Japan. Síðan
tóku við alls kyns ferðalög, fyrirsætustörf o. fl. Helgu var
boðið að taka þátt í Miss Universe fegurðarsamkeppninni
1975, sem haldin var í San Salvador, og fór hún þangað.
Eftir keppnina var hún við fyrirsætustörf í Nigaragúa og
Bandaríkjunum. Sumarið 1976 lék hún svo í kvikmynd í
Hollywood og stundaði þá einnig nám í modern-ballett.
Um síðustu áramót kom Helga heim til íslands og tók aftur
til starfa með Íslenska dansflokknum í Þjóðleikhúsinu.
— Hvernig stóð á því að þú fórst
að læra ballett?
— Í fyrstunni sendi mamma
okkur systurnar í ballett hjá Eddu
Scheving. Seinna sá ég svo
kvikmyndina „Rauðu skórnir"
sem var ballettmynd, og fé|$k svo
mikinn áhuga, að ég sótti um
inngöngu í Listdansskóla
Þjóðleikhússins. Þangað komst
ég, og segja má, að ég hafi verið
þarsíðan.
— Svo varst þú valin í
fegurðarsamkeppni. Hvervoru
tildrög þess?
— Þegar Henný Hermanns
hafði verið kosin Miss Young
International, fór hún að velja
stúlkur í ýmsar keppnir hér. Einn
daginn kom hún upp í leikhús og
bað mig að hringja í sig seinna.
Nú, ég hringdi, og þá bað hún mig
að taka þátt í keppninni um
fulltrúa ungu kynslóðarinnar. Ég
var auðvitað treg til, en ákvað svo
að láta slag standa og taka þátt í
keppninni.
— Hvernig fannst þér að taka
þátt í svona keppni í fyrsta skipti?
— Ég var óskaplega
taugaóstyrk og hrædd við álit
fólks á þessu. í rauninni vissi ég
ekki, hvað ég var að gera, og hafði
aldrei hugsað um svona lagað
áður. Seinna fann ég, að það er
heilmikil ábyrgð, sem fylgir því að
vera fulltrúi lands síns í svona
keppni.
— Já, þú fórst í keppnir
erlendis. Hvernig var það?
— Ég byrjaði á því að taka þátt í
Miss International keppninni í
Japan. Raunar var þetta meira en
þátttakan ein, því að það er mikið
gert fyrir stúlkur, sem taka þátt í
slíkum keppnum. Ég vil því
eindregið ráðleggja stúlkum, sem
eiga kost á slíku, að taka því boði.
Okkur var til dæmis boðið í alls
kyns skemmtiferðir, og við
kynntumst vel japönskum siðum
og venjum. Ég varð í þriðja sæti í
þessari keppni.
1975 bað Heiðar Jónsson mig
að taka þátt í Miss Universe
keppninni, sem þá var haldin í San
Salvador. i þeirri keppni komst ég
fyrst að öllu tilstandinu í sambandi
við svona keppni. Ég lenti á
herbergi með finnskri stúlku, sem
vann þessa keppni, og við urðum
mjög góðar vinkonur og erum
enn. Vegna þess hve við vorum
mikið saman, þótti sjálfsagt, að
mér væri boðið með henni í alls
konar veislur og skemmtanir, sem
haldnar voru eftir keppnina. Þá
kynntist ég stjórnanda
keppninnar, en hann býr í New
York, og ég hef ennþá samband
við hann.
— Eftir þetta tókstu til við