Vikan - 31.03.1977, Síða 53

þína og soföu meö hann við minnkandi tungli,
uns þig dreymir hann. Þaulreynt."
LIV. „Stafi þessa á maöur einnig að nota
eins og nr. 53 og leggja þá á krossinn."
EINSKIS
NÝTAR
STAÐREYNDIR
Kjötmeti af venjulegum héra
inniheldur fæðugildi, sem sam-
svarar 4 1/2 pundi nautakjöts.
Á miðri 19. öld hentu lundúna-
búar yfir 30.000 sígarettustubbum
á dag.
Meykerlingar eru óþekkt fyrir-
brigði á eyjunni Tiwi í
Suður-Kyrrahafi. Þær eru lof-
aðar fullorðnum mönnum, þegar
þær eru enn í legi móöurinnar, og
þær sfðan giftar þeim við
fæðingu.
Nauðgun er enginn „einka-
glæpur" mannsins. Fuglar fremja
hann einnig.
Slátrarar á fjórtándu öld, sem
urðu uppvísir aö því að selja úldið
kjöt, voru festir í gapastokk, og
úldna kjötið var brennt undir
þeim.
A miðöldum var ferskt kjöt helst
að fá af dúfum í Bretlandi.
Venjulegur snigill getur haft allt
að 25,600 tennur.
★
Argentískir „gauchos" eða
kúasmalar geyma stundum kjöt-
stykki undir hnakknum, því þeir
hafa komist að því, að eftir að
hafa verið undir hnakknum heilan
dag er kjötið orðið meyrt og
jafnvel soðið vegna hitans.
Árið 1970drakk venjulegur breti
3 1 /2 pund af kaffi, en 8 1 /2 pund
af tei. Sama ár þömbuðu svíar 28
1 /2 pund af kaffi hver. Hvað
skyldu íslendingar hafa komist
yfir?
Hr. Fred Palm í Lansing,
Michigan fékk lífstíðarfangelsi, er
hann var tekinn með pela af gini í
vasanum á bannárunum.
LV. ,,Til þess að þjófur geti ekki afsakað sig:
Hafðu staf þennan I hendinni."
LVI. Jósúa innsigli. Það er ekkert um það
sagt til hvers það er. JX° táknar vafalaust
Jesús Christus, og rúnirnar þýða salem, en
bókstafirnir í hringnum þýða sennilega Jeru.
öll ritmerkin eru þá Jerúsalem.
LVII. Um þetta tákn verður ekkert sagt,
annað en það, að þetta er elsti íslenski
galdrastafurinn, það er víst.
LVIII. Jesú Kristí innsigli. Um þetta innsigli
er ekkert sagt í handritum.
LIX. Hiðsama gildirum þessa mynd. Nöfnin
utan um hringinn eru höfuð- eða erkienglanna,
Innan í hringnum er upphaf Jóhannesarguðs-
spjalls á latínu, 1.-14. vers.
Skýringar við táknin, sem myndirnar eru af,
eru endursögð úr Erklárungen zu den
Zeichnungen eftir Ól. Davíðsson, en viðbóta er
getið sérstaklega.
Ekki verður nú fært að taka fleiri myndir
með, en eins og sjá má eru margar þeirra
allhaganlega uppdregnar. Hefur engan veginn
verið vandalaust að gera tákn þessi svo að vel
greinileg væru, en oft munu gárungar hafa
krotað eitthvað út í loftið og talið öðrum trú
um, að þar væri um galdrastaf að ræða. Því er
eðlilegt, að skýringar séu ósamhljóöa. Í
GALDRASKRÆÐU Skugga (Ársritið Jóla-
gjöfin IV. árg. höf. Eggert Jochumsson) er
fjöldinn allur af galdrastöfum. Mun kver það
vera í fárra höndum. Þar er gerð svofelld grein
fyrir Rosahring minni og er gaman að bera
hann saman viö vindgapann úr islandsklukk-
unni, sem vikið er að hér áður. „Ristur" á
mórautt hundtíkarskinn holdrosamegin og ber
í hann blóð úr svörtum fressketti, sem skorinn
hefur verið með fullu tungli. Er góður
varnarstafur mót uppvakningum, sendingum
og galdri. Er þá gott að mæla fyrir munni sér:
,,Komi mér hjálp af jörðu, sigur af sólu, sæla af
tungli, stoð af stjörnum og styrkur af englum
drottins." En ef reka skal út eldglæringadraug
eða djöful, þá skal hrækja, skvetta keitu og ota
skinninu með stafnum svo mælandi:
,,Undan vindi vondan sendi,
óskir ferskar raski þrjóskum,
galdurs eldur gildur holdið
grenni, kenni og innan brenni.
Eyrun dára örin særi,
eitrið Ijóta bíti hann skeytið,
allur fyllist illum sullum
eyði kauða bráður dauði."
Að lokum skal hér stuttlega getið sagna um
lásagras. „Lásagras eða fjögurralaufa smári:
Því grasi fylgir sú renta með nafni, að það lýkur
upp hverri læsingu, sem það er borið að. Til
þess að ná þvf eru tveir vegir. Annar er sá ef
kapalhildir eru teknar í fardögum og grafnar í
jörð nærri mýri þar sem nokkuð er rakt svo sem
fet djúpt og torfan látin ofan yfir aftur. Ef svo
vitjað er um á Jónsmessunótt munu grösin
vaxin.
Eftir sögnum úr Múlasýslum, sem nefna
gras þetta fjögra laufa smára (paris quadrifol-
ia), á hann ekki að vera vaxinn fyrr en á þriðja
ári. Síðan skal taka smárann og herða í vindi,
en varast að láta sól á hann skína, og bera
hann á hálsi sér í silkitvinna; lýkst þá upp hver
lás fyrir þeim, sem gras þetta hefur.
Hin aðferðin er nokkru meiri vandkvæðum
bundin. Maður skal taka dyraumbúning allan
með hurð, skrá og lykli og setja fyrir
máríötluhreiður, og læsa meðan máríatlan er
ekki í hreiðrinu. Þegar hún kemur að hreiðrinu
vill hún komast að eggjum sínum eða ungum;
sækir hún þá lásagrasið og ber það að
dyrunum eða stingur því í lásinn og við það
opnast hann óðara og á því hafa menn fyrst
komist að náttúru þessa grass. Þegar
máríatlan er búin að halda á grasinu skal taka
það og nota eftir þurft og þörfum, en það
vandhæfi liggur við, að aldrei má sá sem grasið
hefur vera berhöfðaður eftir því sem máríatlan
situr einlægt um að koma eiturormi í höfuð
þeim hinum sama og drepa hann." (Þjóðs.
J.Á. 1.b.)
Nú verður ekki fleira tínt til úr fræðum
þessum og er þó flestu ólokið.
Verið velkomin i HÓTEL REYNIHLÍÐ við Mývatn
HiliR p 1 | i ,««1 "1,
Hótel Reynihlíð — í einni fegurstu sveit landsins — er tvímælalaust besti dvalarstaður yðar, er þér komið f frí til hvíldar. Við bjóöum yður björt og rúmgóð herbergi meö nýtisku þægindum. Utvegum bíla og veiðileyfi. — Seljum ferðir um Mývatn og til allra helstu staöa norðaustan lands, t.d. Hljóðaklétta, Herðu- 1 breiöarlinda og öskju.
52VIKAN 13. TBL.
GRUNUR
Hið eina rétta, sem ég gæti gert
eins og nú var ástatt, var að hringja
í Randal og biðja hann um að koma
og sjá hvað hafði gerst. Allt í einu
sótti að mér óvenjuleg þreytutil-
finning og ég reis á fætur og fór
aftur inn í herbergið.
Enn á ný varð ég yfir mig
spennt. Á meðan ég hafði verið úti á
svölunum hafði miða verið ýtt undir
hurðina. Ef mig vantaði sannanir
fyrir því, að faðir minn hefði verið
myrtur, þá var hún þarna komin.
Á miðanum voru aðeins tvö orð
skrifuð með prentstöfum. Þar stóð:
„Yfirgefðu Gozo.”
Eftir öllum ummerkjum að dæma
hafði hinn óboðni gestur leitað að
einhverju undir dýnunni. Hins
vegar átti ég ekkert í fórum mínum,
sem vakið gæti áhuga þjófs.
Ringluð og þykkjuþung í senn
byrjaði ég að taka til í herberginu,
þannig að þar liti sæmilega út. En
svo varð ég að flýta mér til
Marsalfomflóa, þar sem ég hafði
mælt mér mót við Rapa lögreglu-
foringja kl. tíu. Ég ætlaði að taka
miðann með mér og sýna honum
hann.
Mér til mikils léttis rakst ég ekki
á Randal, þegar ég yfirgaf hótelið.
Sá möguleiki var fyrir hendi, að
hann vissi meira um leitina í
heerberginu en ég.
Er ég kom til Marsalfornflóa
lagði ég bílnum fyrir framan
lögreglustöðina. Ekki langt undan
kom ég auga á bifreið og ég stóð
eins og límd við gangstéttina.
Þetta var hinn gamli MG-bill föður
míns. Ég hallaði mér upp að bílnum
mínum og vonaði að enginn, sem ég
þekkti, kæmi auga á mig fyrr en ég
væri búin að jafna mig.
En svo fann ég að hönd var lögð á
öxl mér og ég hrökk í kút. Ég leit
upp og þama mætti mér vingjarn-
legt augnaráð Rapa lögreglufor-
ingja. Ég fór með vísifingurinn inn
fyrir sólgleraugun og þurrkaði i
burtu tár um leið og ég sagði:
vy»;
HÆTTU
LEGUR
EFTIR
ZOE CASS

1
13. TBL. VIKAN 53