Vikan


Vikan - 31.03.1977, Qupperneq 57

Vikan - 31.03.1977, Qupperneq 57
„Ég hefði átt að senda bíl eftir þér,” sagði hann. „Ég skil ekkert í mér að hafa ekki haft hugsun á því. Vegurinn hingað er árans leiðinleg- ur, en þetta er vonandi ekki eins ömurlegt, þegar komið er á staðinn.” „Síðuren svo,” sagði ég, „húsið þitt er mjög fallegt.” Ég gat ekki stillt mig um að skotra augunum aftur á manninn, sem var að bóna bílinn. , ,Ég held að ég hafi séð þennan vinnumímn þinn áður," sagði ég. „Alfio Marcello? Hér á svona lítilli eyju er það ekkert undarlegt.” Mig langaði að bœta því við, að ég hefði einnig séð hann á Möltu, en hætti við það. Hr. Jarvis leiddi mig í gegnum stóran forsal að glerrennihurðum og þaðan út á verönd. Grannvaxin stúlka reis upp úr sólstól, sem stóð við hliðina á sundlaug, og gekk í áttina til okkar. Þetta var Noni sú, sem hafði krækt í elskhuga minn fyrrverandi, Michael Brent. Hún var í efnislítilli blúsu og stuttbux- um. Hörund hennar glansaði af sólarolíu og sérhver hluti likama hennar bar vott um fullkomnun. Mér lánaðist að heilsa henni vingjamlega og brosti mínu blíð- asta. Við tókumst ekki í hendur. Er ég leit framhjá henni virtist hún lesa hugsanir mínar: „Við buðum Michael, en því miður gat hann ekki komið.” Ég brosti viðutan, rétt eins og ég hefði varla heyrt hvað hún sagði. Raunar var mér mikill léttir að því að þurfa ekki að horfa upp á þessi skötuhjú saman. Edgar Jarvis, sem var skilnings- ríkur maður, beindi hugsunum okkar að öðru: „Fer vel um þig á hóteli sonar mins?” sagði hann. „Já, mjög vel,” svaraði ég. „Gott,” sagði hann, en svo var eins og slikja legðist yfir augun. „Eins og titt er um unga menn, þá var Randal heldur óráðinn um tíma. Hann langaði til þess að gera söng að atvinnu sinni og stefndi að þvi árum saman, en auðvitað...” Hann ypti öxlum. „Ég er feginn, að þessi hótelrekstur hans gengur vel.” Hann var ekki beinlinis sannfær- andi. Er síðdegisteið var borið fram innandyra, fannst mér þetta geta verið á einhverju ensku sveitasetri. Ég hafði orð á því, að mér þætti myndirnar á veggjunum fallegar. „Það þykir mér gott að heyra,” svaraði faðir Noniar. „Þær eru allar eftir maltneska málara. Ég hef gaman af því að reyna að velja út verk einhvers, sem kann að verða frægur síðar meir. Faðir þinn kunni betur að meta eftirprentanir eða góðar eftirlíkingar. Hann átti ágæta eftirlíkingu af mynd eftir Modigliani, sem ég myndi gjaman vilja eiga, en ég hygg að hann hafi selt hana.” Um leið og ég tók samloku af diski, sem hann rétti að mér, sagði ég: „Nei, hr. Jarvis, svo er ekki.” „Jæja. Mig minnti að hann hefði sagt mér, að hann...” Jarvis beit 1 samloku og kyngdi áður en hann bætti við: „Ef þig skyldi einhvem tíma vanta kaupanda að henni, láttu mig þá vita. Mér finnst þessi mynd alveg ágæt.” „Sjálfsagt,” svaraði ég hlæjandi. „Ég get ekki sagt, að mér líki hún, svo að ég tek þig kannski á orðinu.” Edgar Jarvis virtist skynja, að við Noni kærðum okkur ekki um of náin kynni og hann bauðst til þess að fara með mig í stutta skoðunar- ferð eftir tedrykkjuna. Þegar við fómm að skoða garðinn, fór Noni upp á loft til þess að hafa fataskipti eftir því sem hún sagði. Síðasta herbergið sem við skoð- uðum í húsinu var lítil setustofa. Ég tók eftir þvi, að þar uppi á hillu var fjöldinn allur af lögfræðibókum. Ég sneri mér að Jarvis. „Ertu lögfræð- ingur?” spurði ég. „Málafærslumaður,” svaraði hann, „en hættur störfum.” „Heimili þitt er mjög fallegt,” sagði égbrosandi, „þakka þér fyrir að sýna mér það.” „Mín var ánægjan. Myndirðu xannski vilja snyrta þig eitthvað núna?” Hann hringdi bjöllu. Þjón- ustustúlka kom og fylgdi mér upp á loft. En Noni birtist á stigapallinum uppi og sagði: „Þetta er allt í lagi Maria, ég skal vísa fröken Prescott leiðina.” Hún fylgdi mér að stóm baðher- bergi. Þar var bæði snyrtiborð, stóll og einhver ósköp af snyrtivömm. Glugginn var opinn, en glugga- tjöldin vom dregin fyrir til þess að bægja sólinni frá. Ég gerði mér ljóst, að það var einmitt fyrir neðan þennan glugga, sem Alfio var að bóna bílinn. Þótt ég gæti ekki greint orðaskil, heyrði ég einhvern tala reiðilegri röddu. Framhald í næsta blaöi. Til fermingargjafa ur. tu merkin. Svissn ölí þe Gull skartgripir' Skartgreipaskrin Mansettuhnkppar Skrifborðsklftkur Bókahnifá og margt 4 1 ♦ ÚR OG SKARTGRIPIR: KORNELÍUS JONSSON SKÚLAVÖRÐUSTÍG 8 BANKASTRÆTI6 ^»»18588-18600 Hárlagningarvökvinn ‘yrir blástur: nifonii Inform í litlu, fjólubláu og grænu glösunum.fær hárið til að sitja alveg eins og þú vilt hafa það,- eðlilega og með lyftingu. Inform - fyrir dömur og herra. HALLDÓR JÓNSSON HF. 13. TBL. VIKAN57
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.