Vikan - 18.01.1979, Blaðsíða 5

SJALFS-
MORÐ
Þegar ljósid slokknar og löngunin hverfur, þá
erum við í vanda. Lífsiöngunin — þetta sterka
afl, sem fleytt hefur mörgum yfir alls kyns
erfiðleika — getur, horfið. Þá erum við í hinum
mesta vanda.
Fólk hefur ýmis ráð með að svipta sig lífi, og líklega er hægt
að gera það á næstum óteljandi vegu. Þó eru sumar aðferðir
vinsælli en aðrar. í gamla daga voru það drekkingar, í dag
eru það skotvopn, rakvélablöð og pillur. Allt er breytingum
undirorpið, þetta sem annað.
Vissuð þíð, að á móti hverri konu, sem fremur sjálfsmorð,
fyrirfara 4 karlmenn sér? Þau hlutföll hafa verið gegnum-
gangandi í menningarríkjum Vesturlanda í áratugi. En með
auknu kvenfrelsi eykst sjálfsmorðstíðnin meðal kvenna, og
þar sem konan er frjálsust, er hún allt að því jafnoki
sterkara kynsins í þessum efnum.
Þið hafið e.t.v. haldið, að svartasta skammdegið væri aðal-
sjálfsmorðstíminn? En svo er ekki. Sjálfsmorð dreifast tiltölu-
lega jafnt á alla mánuði ársins, og ef eitthvað er, þá er mest
um þau á vorin.
Vikan safnaði saman nokkrum fróðleiksmolum um
sjálfsmorð, skeytti þá saman — og hér eru þeir.
_ i—. J
Texti: Eiríkur Jónsson og Jóhanna Þráinsdóttir. Ljosm.: Jim Smart.
3. tbl. Vikan S