Vikan - 08.02.1979, Blaðsíða 13

Flestir dvöldust þar við skiðaiðkanir allt
fram undir kl. 6. enda ríkulegt nesti að
fá um miðjan daginn. kakó, myndar-
legar samlokur og ávexti. Þó var hægt
að komast heim í skála öðru hverju yfir
daginn. ef menn fundu sárt til þreytu
eða kulda, og voru það einkum minnstu
börnin, sem notfærðu sér það.
Þá stóð alltaf til boða fylgd kunnugra
i gönguferðir um nálægar slóðir. og
margir notfærðu sér það og skoðuðu til
dæmis Hveradalina. sem bjóða upp á
fegurð og fjölbreytta náttúru, að ekki
sé minnst á þá útrás. sem bússuskæddir
karlmenn fá fyrir riddaraeðlið, því þar
þarf að bera þá, sem verr eru búnir, yfir
vatnsfall nokkurt.
Þvi er ekki að neita. að nienn voru oft
orðnir lerkaðir nokkuð. þegar Tómas
frændi skrölti með siðasta hópinn niður
ruðninginn að skálanum, og marga
dreymdi villta drauma um sundlaug með
heitu vatni, eða þó ekki væri nema að
heita vatnið væri ekki alveg búið i
sturtunum heima i skála. Þvi miður var
það oftast búið.
En hungriðfengum við að seðja. á það
skorti ekkert. Ég held ég hafi aldrei
borðað önnur eins reiðinnar ósköp og
þessa viku. Eftir daglanga vist i skíða-
brekkum er matarlystin svo sannariega i
lagi.
Rauðhetta með tilfinningum og
tárum
Nú, en þessu er nú öllu lokið um kl.
hálfátta að kvöldi. og hvað gera menn
það sem eftir er kvöldsins? Sofa? Nei, ekki
aldeilis. Flest kvöld eru kvöldvökur með
glymjandi söng og græskulausum
leikjum og margs konar skemmti-
atriðum. sem þátttakendur á
námskeiðinu skiptast á um að annast.
Við fengum að hlýða á glasakonsert, svo
eitthvað sé nefnt, við sáum nýjustu
uppfærslu af Svinavatninu. við fengum
frænda Andrésar andar í heimsókn, og
við sáum nokkra stæðilega karla og

> c.
Minnsti þátttakandinn 6 námskeiö-
inu var ekki nema fjögra ára, en
fannst alveg óskaplega gaman í
Kerlingarfjöllum.
konur fara með ævintýrið um hana
Rauðhettu litlu á sinn hátt' — og þá
mátti sjá tár í augum viðstaddral
Eiríkur skólastjóri og Tómas
skíðakennari sáu um. aðallir lærðu hina
helðbundnu Kerlingarfjallasöngva, sem
flestir eru sérlega innihaldsríkir, og
Tómas lét sig heldur ekki muna um að
leika fyrir öflugum dansi. Og þar sem
þetta var fjölskyldunámskeið. var
kynslóðabilið gleymt. og það var gaman
að sjá suma herrana. sem náðu varla
upp á mjöðm á sinni dömu — og öfug).
En allt tekur sinn enda, ,(ika
skíðanámskeið í Kerlingarfjöllum./Við
kvöddum skólann i fögru veðri og
fengum reyndar nógan tima til að
kveðja. þvi rúturnar, sem sóttu okkur og
fluttu um leið nýja nemendur upp eftir.
lentu i erfiðleikum, sem töfðu för.
stöðvuðust i miðri á með brotið drifskaft
og annað eftir því. Slíkt telst vart til
tíðinda í fjallaferð.
Þaö sem mest var um vert
Af undangenginni lýsingu má
væntanlega ráða. að mér þótti þessi ferð
peninganna virði. Við hjónin vorum
með fjögur börn á aldrinum 4, 7, 10 og
14 ára og greiddum fyrir það um 200
þúsund krónur. Er þá allt innifalið.
ferðir. kennsla. lyftur. húsnæði. matur.
Það eina. sem menn kynnu að þurfa að
greiða fyrir þama upp frá, er ef þeir þurfa
að leigja sér einhvern útbúnað. og svo er
opin sjoppa, sem laðar suma að sér.
Námskeiðsgjald er annars ögn misjafnt
eftir þvi hvort um er að ræða fjölskyldu-
námskeið. unglinganámskeið eða
almenn námskeið, en verðskrá fyrir
næsta sumar var ekki komin. þegar þetta
er skrifað.
Enn er ótalið það. sem mér fannst
mest um vert við þessa viku i Kerlingar
fjöllum. Það rann nefnilega upp fyrir
mér á heimleiðinni i rútunni. hversu
gjörsamlega manni tekst að slaka á og
gleyma umheiminum þarna upp frá.
Þessa fyrstu viku i júli var sannarlega
nóg á döfinni i heiminum, ekki síst hér á
landi, nýafstaðnar kosningar og
stöðugar tilraunir til stjórnarmyndunar.
Um það var ekki hugsað þessa daga.
Enginn minntist á pólitík, enginn bað
um að fá að heyra fréttir i útvarps-
tækinu. sem við vissum þó. að fyrir
fannst i eldhúsinu. Streitan og áhyggj-
urnar grófust undir snjóinn á fyrsta
degi. Þetta seytlaði svo allt saman inn í
mann. þegar rútubílstjórinn kveikti á
útvarpinu á heimleiðinni. Kannski hefur
sonur minn fundið, hvernjg mér leið. þvi
hann bankaði i mig og sagði: —
Mamma. hvenær förum við aftur upp i
Kerlingarfjöll?
K.H.