Vikan - 15.02.1979, Blaðsíða 62

Mér leiðist að vera aleinn
PÓSTIRIY*
Ræður ekki við
skapið
Kæri Póstur!
Ég er áskrifandi að Vikunni
og mér finnst hún hara mjög
gott blað, en það mætti þó
vera svolítið stærra og liflegra.
Mig langar að biðja um hjálp í
vandamáli mínu. Það er
nefnilega þannig að ég er 17
ára gömul og verð 18 ára í
sumar. Ég er svo skapmikil og
frek við vini mína. systkini og
foreldra. Pabbi minn var skap-
mikill, en hann segist ekki hafa
verið svona frekur eins og ég. í
rauninni var ég mjögfrek
þegar ég var yngri. Þegar vinir
minir koma til mín og fara að
fflast eða snúa einhverju við
þá fer það svo iskapið á
mér að ég verð að öskra. Svo
þarf ég líka að rífast útaf smá-
atriðum. Þegar við erum búin
að rífast svolítið verðum við
bestu vinir aflur og erum þá
kannski hlæjandi allan daginn.
Þegar mamma er kannski að
elda matinn ogsetur lauk í
matinn, þá fýkur svo í
mig að ég hendi hnífapör-
unum á diskinn. hræki
matnum út úr mér í rusla-
föluna og byrja að rífast. Svo
er það eitt enn, ástin mín! Ég
er svo hræðilega taugaveikluð
t.d. þegar ég er kannski að
hræra í tei og bíð eftir brauði í
brauðristinni þá skoppast
brauðið upp. Það heyrist
nefnilega svo mikið hljóð í
henni þegar brauðið skýst upp.
Mér bregður alltafsvo (ég
naga neglurnar).
Ég vona bara að þú birtir
þetta í Vikunni. ég hef skrifað
þér þrisvar áður og hef ekki
fengið svar.
Sigga í Kópavoginum
Úff, Pósturinn fór nú bara alveg
á taugum við að lesa bréfið þitt.
Þú hlýtur að gera alla brjálaða i
kringum þig. Sannast sagna ert
þú að minnsta kosti tíu árum of
gömul fyrir þessa hegðun ef ekki
bara fimmtán árum. Taktu
sjálfa þig föstum tökum og
reyndu að fá foreldra og systkini
i lið með þér. í hvert skipti sem
eitthvað fer illa i skapið á þér
ættir þú að gæta þess að stein-
þegja og fara beint inn í
herbergið þitt þar til þér finnst
þú fær um að tala af skynsemi
og stillingu. Þú hlýtur að vera
alveg einstök óhemja fyrst þú
þolir ekki einu sinni hljóðið úr
brauðristinni. Vendu þig af
þessum ólátum og eyddu heilum
degi í að rista sömu brauðsneið-
arnar — aftur og aftur — þar til
þér finnst hljóðið i brauðristinni
eitt það yndislegasta i veröld-
inni. Góða skemmtun!
Pemiíivinir
Kristín Hreiðarsdóttir, Miðgarði, 250
Gerðum óskar eftir pennavinum á
aldrinum 13-16 ára. Áhugamál: Hestar.
diskótek. strákar og margt fleira. Hún
svararöllum bréfum.
Sigríður Lindbergsdóttir, Mvrargötu
25, 740 Neskaupstað og Sigríður Helga
Ármannsdóttir, MVrargötu 30,740 Nes-
kaupstað eru tvær vinkonur sem langar
til að eignast pennavini á aldrinum 16
18 ára. Þær eru sjálfar 16 ára.
Áhugamál eru: Dýr. böll, strákar. músik
og margt fleira. Þær svara öllum
bréfum.
Birgitt Harstad N-3850 Kviteseid,
Norge óskar eftir pennavinum á
aldrinum 18 21 árs. Hún er sjálf 19 ára.
Hún hefur ýmis áhugamál og óskar eftir
mynd með fyrsta bréfi. ef hægt er.
Jón Kinarsson, Norðurgötu 2, 710
Seyðisfirði óskar eftir að skrifast á við
12 ára stelpur (fæddar '66). Hann er
sjálfur 12 ára og á margvisleg
áhugamál.
Anna Gunnarsdóttir, F.skihlíð, 730
Reyðarfirði og Helga Hrcinsdóttir,
Brekkugötu 5, 730 Reyðarfirði langa til
að skrifast á við krakka á aldrinum 14
16 ára. Þær eru sjálfar 15 ára.
Áhugamálin eru: Diskótek. strákar.
lestur. partý og margt fleira. Mynd fylgi
fyrsta bréfi ef hægt er.
Herdis Jakobsdóttir Jörfabakka 14, 109
Reykjavik og Valgerður Guðmunds-
dóttir, írabakka 2, 109 Reykjavík óska
eftir að skrifast á við stelpur en helst
stráka á aldrinum 15-18 ára. Áhugamál
eru margvisleg. Mynd fylgi fyrsta bréfi
ef mögulegt er.
Magnea Magnúsdóttir, Bræðraborg I,
250 Garði óskar eftir að skrifast á við
stelpur og stráka á aldrinum 13-15 ára.
Áhugamál margvisleg. Hún svarar
öllum bréfum.
Kœri Póstur!
Ég veit ekki eiginlega hvort ég hef nokkurn rétt til þess að
vera að skrifa þér, þar sem mér hefur fundist að þeir, sem hafa
einhver vandamál fram að færa sitji fyrir I þessum þætti
þínum. En ég ætla nú að gera það samt og mér er næstum
sama hvort þú birtir þetta eða ekki.
Þannig er nefnilega mál með vexti að éger 18 ára strákur
eða réttara sagt 18 ára sveitastrákur. Ég varð að koma til
Reykjavíkur til þess að fara í framhaldsskóla og þar af leiðandi
bý ég einn í herbergi. OG MÉR LE/D/ST! Mér leiðist alveg
hryllilega. Mér finnst Reykjavík leiðinleg borg, mér finnst
krakkarnir sem eru með mér I skólanum leiðinlegir og yfir-
borðskenndir, og mér leiðist námið. En þar sem ég er búinn að
ákveða að klára þetta nám, þá gefst ég ekki upp. Og ef ég gæti
náð einhverju sambandi við krakkana, þá gengi allt örugglega
miklu betur. En þau tala bara umfyllirí og hver var með
hverjum og að aldrei sé hægt að fara neitt eða gera neitt. Ef
þau koma í heimsókn, þá er það til að drekka, af því að þau
geta ekki gert það heima hjá sér. Ég sakna vinanna minna að
heiman, mig langar til þess að geta farið í göngutúr án þess að
eiga á hættu að verða fyrir bil eða kafna úr kolsýringseitrun.
Fvrir utan það, hvernig á að vera hægt að bera saman þessa
steinkumbalda og náttúruna heima? Og svo þessi fjárans
rúntur!! Puh. Mér fannst það svo sem ferlega spennandi fyrst,
en núna . . . Þú skilur mig kannski þegar ég segi þér að heima
á ég 5 hesta og ég er búinn að vera með hestadellu frá þvi að
ég var pínupatti.
Ferlega held ég að þér þyki ég leiðinlegur. Ha? En ég sagði
þér það fyrst I bréfinu að ég væri ekki að skrifa til þess að þú
gætir svarað mér með einhverri voða romsu. Ég vil bara ekki
skrifa heim af því að þá vorkenna þau mér svo og skipa mér
kannski að koma heim, segja að ég eigi ekkert að vera að
hanga hér og eyða peningum I það sem mér leiðist. Það er
skilurðu nefnilega nóg að gera heima!! Þess vegna ákvað égað
skrifa þér lil að létta á mér og fá útrás. Ókei??
Ég skrifa kannski aftur, næst þegar ég verð i vondu skapi.
Keli.
Það er um að gera fyrir þig að gefast ekki upp og reyna að sjá
björtu hliðarnar á þessu. Þegar tímar líða kynnist þú örugglega
krökkunum í skólanum betur og þá kemstu að raun um að það er
aðeins ákveðinn hópur sem svarar til þinnar lýsingar á bekkjar-
systkinunum, hinum hefur þú bara ekki kynnst ennþá. Leiðist
þér mikið þegar þú ert einn í herberginu skaltu reyna að finna
einhvern annan sem líka leigir og á svipuðum grundvelli og þú.
Saman ættuð þið að geta fengið bæði betra og jafnvel ódýrara
húsnæði. Það er alltaf fremur óskemmtilegt að hafa aðeins eina
vistarveru, þvi í slíku húsnæði eru möguleikar svo til engir. Þú
gætir líka farið á kvöldskóla og lært eitthvað sem þú alls ekki
hefðir tækifæri til að gera í sveitinni, því bæði sveitin og borgin
hafa sína kosti og galla. Hestamennska er líka til í nágrenni
Reykjavíkur, svo ekki er útilokað að þú gætir stundað það áhuga
mál þitt hérna fyrir sunnan. Aðalatriðið er að hafa nóg að gera
því þá gefst þér örugglega enginn tími til að láta leiðindin ná yfir-
tökunum. Já, skrifaðu endilega aftur ef þér lpiðist, þvi Póstinum
leiðist stundum líka og hann hefur gaman af bréfum.
62 Vikan 7. tbl.