Vikan - 22.03.1979, Blaðsíða 44

GLA UMGOSINN
„Nei, nei, þú komst aðeins til þess að
sjá um mig; þu sagðir að ég gæti ekki
fariðein.”
Cedric leit undrandi á hana. „Ég skil
þetta alls ekki. Ef þið hittust fyrst fyrir
þreni dögum hvernig getið þið þá nú
verið heitbundin?”
„Auðvitað erum við ekki heitbundin.
Ég kom hingað vegna — vegna einka-
mála og Richard lést vera kennarinn
minn. Þetta kemur heitbindingu ekkert
við.”
„Kennari? Hamingjan sanna! Sögðuð
þcr ekki að hann væri fjarskyldur frændi
yðar?”
„Kæri Cedric, vertu ckki svona smá-
munasamur,” bað sir Richard. „Ég het
verið kennari, móðurbróðir, fjárhalds-
maðurog frændi."
„Þér eruð nú mciri stúlkan," sagði
Cedric alvarlegur við Pen. „Hve gömul
eruð þér?”
„Ég er sautján ára, en mér finnst það
ekki koma yður neitt við.”
„Sautján ára!" Cedric leit á þau ótta-
slegnu augnaráði. „Ricky, brjálæðingur
inn þinn! Nú ertu i netinu, þið bæði! Og
hvað heldur þú að mamma þin og
Louisa muni segja, svo að við tölum nú
ekki um fýlufésið hana systur ntína . . .
Hvenær er brúðkaupið?"
„Það,” sagði sir Richard. „er einmitt
það sem við vorum að tala um þegar þú
komst inn.”
„Það er best að giftast leynilega. ein
hvers staðar þar sem þið eruð ekki
þekkt. Þú veist hvernig fólk er,” sagði
Cedric og hristi höfuðið. „Fjárinn, ég
verðsvaramaður.”
„Nei, það verðið þér ekki,” sagði Pen
rjóð. „Við eigum ekki eftir að giftast.
Það er fáránlegt að hugsa til þess.”
„Ég veit að það er fáránlegt,” svaraði
Cedric hreinskilnislega. „En þér hefðuð
átt að hugsa um það áður en þið fóruð
að flakka um landið á þennan hátt. Það
er ekkert við því að gera núna. Þið verð-
iðaðgiftast.”
„Ég geri það ekki." sagði Pen. „Það
þarf enginn að vita að ég sé ekki dreng-
ur. nenta þér og einn annar sem ekki
segir neitt."
„Já, en vina mín, það hefur ekkert að
segja. Hafið það eftir mér að það hefur
ekkert að segja. Ef þér vitið það ekki,
þá er ég viss um að Ricky veit það. Ég
hugsa að þér sjáið það ekki, en hann er
töluvert hnoss. Sjáið til, við vorum á
höttunum á eftir honum til þess að
hann kærni fjármálum fjölskyldunnar I
rétt horf, það er satt," bætti hann við og
glotti.
„Mér finnst þér vera dónalegur og
andstyggilegur,” sagði Pen. „Ég á sjálf
mikla peninga; revndar er ég erfingi og
ég hef mikinn hugá aðgiftast engum!"
„En hugsið um hvað fer í vaskinn.”
mótmælti Cedric. „Ef þér eruð erfingi
og þér gctið ekki hugsað yður að giftast
Ricky, sem ég ásaka yður ekki fyrir þvi
drottinn veit að liann er enginn kvenna-
maður, hann er harðsoðinn, vina mín.
hefur aldrei litið konu alvarlegum
augum á ævi sinni! — þá býst ég ekkj
við að þér gerðuð yður ánægða með
yðar auðmjúkan?"
„Samtöl þin eru alltaf uppbyggjandi,
ntinn kæri Cedric,” sagði sir Richard
kuldalega.
En Pen, I stað þess að móðgast, brosti.
„Nei, þakka yður fyrir, ég hef cngan
áhuga á að giftast yður.”
„Ég var hræddur um það. Þá verðið
þér aö taka Ricky. Það er ekki um annað
að ræða. En því er ekki að leyna að þér
eruð heldur ung fyrir hann. Fjárinn.
ekki veit ég hvaða fluga hefur komist í
hausinn á ykkur þannig að þið fóruð i
þessa ferð.”
„Þú ntisskilur þetta allt saman,
Cedric,” sagði sir Richard. „Það er
ckkert sem ég vil fremur en að kvænast
Pen.”
„Nú, af öllu einkennilegu!" hrópaði
Cedric. „Og ég sem hélt að þið væruð
vonlaust tilfelli.”
„Ég er farin i rúmið,” sagði Pen.
Sir Richard gekk að dyrunum til þess
að opna þær fyrir henni. „Já, vina min,
far þú í rúntið. En fyrir alla niuni láttu
ekki smekklaust hjal Cedrics blekkja þig.
Af öllum einskis nýtum bjánum hef ég
aldrei hitt jafningja hans.” Hann tók í
hönd hennar meðan hann talaði, lyfti
henni nú og kyssti hana. „Dreymi þig
vel, krakki,” sagði hann vinalega.
Hún fann kökk rísa i hálsi sinurn.
Henni tókst að þvinga frarn bros og flúði
svo, þó ekki fyrr en hún hafði heyrt
Cedric hrópa undrunarröddu: „Ricky,
þú ert þó ekki raunverulega ástfanginn
af þessari stelpu, er það?"
„Ég held,” sagði sir Richard, og lokaði
dyrunum, „að við ættum frekar að tala
um það hversvegna þú ert hérna,
Cedric.”
„Fyrir alla muni!" sagði Cedric fljót-
mæltur. „Ég biðst afsökunar. Ég ætlaði
alls ekki að skipta mér af þínum málurn,
kæri vinur; ekki hið minnsta. Vertu nú
ekki fúll. Þú veist hvernig ég er. Ég get
aldrei haldið mér saman.”
„Það var ég hræddur um,” sagði sir
Richard þurrlega.
„Ég þegi eins og fiskur," fullvissaði
Cedric hann um. „En þú af öllum
mönnum Ricky! Þvi furða ég mig á. Það
kernur mér þó ekkert við. Hvað varst þú
að segja mér um Bev?”
„Hann er dauður. Það er það
mikilvægasta.” „Jæja, þú skalt ekki
búast við þvi að ég setji upp sorgarsvip
út af því. Hann var vondur maður,
hafðu mig fyrir þvi. Hvað var hann að
gera í kjarrinu sem þú talaðir unt?”
„Reyndar var hann þar til þessað
hitta mig,"sagðisir Richard.
Cedric horfði hugsandi á hann. „Það
býr eitthvað undir. Hversvegna, Ricky?”
„Ef ég á að vera hreinskilinn við þig,
þá hafði hann fengið þá hugmynd að
kúga út úr mér fé með þvi að hóta að
segja að frændi minn væri dulbúin
stúlka."
„Já, þar er Bev rétt lýst," sagði Cedric
og kinkaði kolli án nokkurrar undrunar.
„Þú hefur boðist til þess að greiða
skuldir hans?”
„Ég hafði boðið honum það fyrr um
daginn. Því rniður fékk kafteinn
Trimble veður af stefnumóti mínu við
Beverly i kjarrinu og fór þangaðá undan
mér. Ég held að hann hafi ekki haft
annað en rán i huga. Það var. vitni að
móti þeirra, sem lýsti því hvernig
rifrildið hófst, hvernig Trimble sló
Beverly niður, leitaði í vösum hans og
fór svo burt. Liklega hefur hann aðeins
haldið hann meðvitundarlausan. Þegar
ég kom þangað var hann hálsbrotinn."
„Júpiter,” sagði Cedric og blístraði.
„Þetta er þá verra en ég hélt. Fjandinn!
Það verður engin leið að þagga þetta
niður. Þá grunar ekki að þú cigir neinn
þátt i þessu. er það Ricky?”
„Ég er óðum að vinna mér hið versta
mannorð hér um slóðir, en ennþá hef ég
ekki verið handtekinn fyrir morð. í
hvaða tilgangi komst þú hingað?"
„Nú til þess að fá sannleikann út úr
Bev, auðvitað. Gat ekki fengið það út úr
höfðinu á mér að hann væri
höfuðpaurinn i ráninu. Hann var langt
leiddur eins og þú veist. Pabbi vill að ég
fái leitarmanninn líka til þess að hætta,
en ég fæ hvergi fregnir af honum. Ef
þú hefur hitt hann á Bristolveginum, þá
skýrir hann hversvegna ég fann hann
ekki. Ég fór til Bath. Það síðasta, sem ég
frétti af Bev var að hann væri þar með
Freddie Fotheringham. Freddie sagði
mér að Bev hefði farið til þess aðdveljast
hjá fólki sem hét Luttrell og byggi hér í
nágrenninu. Ég fór því að hitta mömmu,
fékk hjá henni alla söguna um ránið og
kom hingað. Hvað á ég nú að gera?”
„Þér væri best að hafa samband við
yfirvaldið hér á staðnum. Maður sem
gæti vel verið Trimble var tekinn í Bath i
dag, en hvort hann hefur menið veit ég
ekki.”
„Ég verð að ná þessu bölvaða meni,”
sagði Cedric. „Það væri ekki gott ef
sannleikurinn kæmi í Ijös. En hvað ætlar
þú að gera, Ricky? Mér sýnist þú vera i
klípu líka.”
„Ég mun eflaust geta svarað þeirri
spurningu þegar ég er búinn að tala um
það við Pen á morgun,” svaraði sir
Richard.
En sir Richard átti það ekki i vændum
að tala við ungfrú Creed um neitl i
fyrramálið. Ungfrú Creed sem fór
hnuggin í rúmið sat lengi við opinn
glugga herbergis sins og starði blint upp
í tunglsljósið. Henni fannst að hún hefði
LINGUAPHONE
tungumálanámskeió henta
allri fjölskyldunni
LINGUAPHONE tungumálanámskeið eru viðurkennd sem
auðveldasta og ódýrasta leiðin til tungumálanáms
LINGUAPHONE fæst bæði á hljómplötum og kassettum

Við veitum fúslega allar upplýsingar og póstsendum hvert
á land sem er
Hljóðfærahús Reykjavíkur
Laugavegi 96 - Sími 13656
44 Vlkan 12. tbl,