Vikan - 05.04.1979, Blaðsíða 7

aðstöðu og ég, höguðu sér. Hvernig fólk
misnotaði þá vegna þess að þeir voru frægir
— hvernig þeir létu glepjast og það eyði-
lagði þá.
— Varstu þá ekki vel efnaður þegar þú
komst heim?
— Jú, miðað við hvað ég átti þegar ég fór
út, býst ég við að ég hafi verið vel efnaður
við heimkomuna. En peningar eru ekki allt
þó þeir séu nauðsynlegir. Peninga geta allir
eignast með þrotlausri vinnu. Það er bara
spurning um að skapa sér traust og standa í
skilum, þá koma þeir af sjálfu sér.
„Égfann vissa andstööu og þá
var eins og flautaö væri til
leiks. Ég vildi keppa við þessa
menn. ”
En eins og allir vita er Albert ekki aðeins
heildsali og fyrrverandi knattspyrnuhetja.
Hann hefur leikið margan leikinn á velli
stjórnmálanna og margoft einleikið upp
hægri kantinn án þess að gefa boltann,
flokksbræðrum sínum til sárrar skap-
raunar. En hvað sem um það má segja er
það klárt mál að íslensk stjórnmál mundu
missa lit ef hans nyti ekki við. Við snerum
tali okkar inn á brautir stjórnmálanna.
— Það var nú hrein tilviljun að ég fór út
í pólitík — og þó — þetta hangir allt
saman. Ég stofnsetti heildverslun þegar ég
kom heim vegna þess að mikið af þvi fólki
sem ég kynntist úti var i viðskiptum og
kom ég með umboð frá því hingað heim.
Svo þegar ég byrja að starfa kynnist ég að
sjálfsögðu íslenskum viðskiptamönnum
sem verða margir samstarfsmenn mínir og
vinir. Þetta voru t.d. Sigurliði Kristjánsson,
annar helmingurinn af Silla & Valda, harð-
duglegur maður, Kristján í Kassagerðinni,
einhver ljúfasti og traustasti maður sem ég
hef kynnst og svo Sigfús í Heklu sem var
jarðýta í dugnaði ef hann tók eitthvert verk
að sér. Ég varð félagi þessara manna og við
fórum að starfa saman i Sjálfstæðis-
flokknum sem nokkurs konar vinnuhestar.
Þú mátt hafa það eftir mér, að við vorum
ekkert nema vinnudýr í flokknum og
unnum þessi störf sem voru fjármálalegs
eðlis með okkar aðalstörfum. Það vantaði
alltaf peninga til að halda flokksstarfinu
gangandi. Gamla Sjálfstæðishúsið þurfti
viðhald og byrjað var að byggja nýtt
Sjálfstæðishús. Þessir góðu menn hverfa
svo einn af öðrum og það endar með því að
ég stend einn uppi í þeim störfum sem við
áður höfðum unnið í sameiningu í Sjálf-
stæðisflokknum. En áður en þessir menn
féllu frá höfðu þeir hvatt mig til þess að
fara i prófkjör. Ég var nú frekar andsnúinn
þessu. En eftir að hafa unnið svona fyrir
flokkinn, eins og ég hafði gert, þá fann ég
samt vissa andstöðu gegn því að ég færi í
hið pólitíska starf. Og þá hljóp í mig
keppnisskap eins og alltaf gerir þegar ég
finn að mér er ögrað — ég vildi keppa við
þessi öfl. Það var eins og flautað væri til
leiks, ég tvíefldist og hóf sókn með aðstoð
góðra vina. Siðan er ég búinn að vera í
pólitíkinni.
— Það er einkennilegt að síðan ég kom á
þing hefur mér fundist ég vera óvelkominn,
ég var aftur á móti alltaf velkominn þegar
einhver verk þurfti að vinna utan þings
fyrir Sjálfstæðisflokkinn. En svo þegar út í
sjálfa pólitíkina kemur finn ég ekki lengur
þenna samstarfsvilja sem alltaf var fyrir
hendi áður fyrr. Nú er svo komið að mér
finnst ég vera einhvers konar stundarfyrir-
bæri í íslenskum stjórnmálum. Því er það
„Mérfinnst ég vera stundar-
fyrirbœri í íslenskri pólitík og
lítt varanlegt. ”
að ég hef ekki hætt mínu fyrra starfi, rek
enn mitt fyrirtæki og er alveg tilbúinn til
þess að hverfa alfarið að því aftur.
— En þú heldur líklega áfram í stjórn-
málum á meðan þú finnur að einhver er á
móti þér?
— Jú, sko, sjáðu nú til. Þegar maður
starfar að einhverju þar sem maður finnur
sig velkominn starfar maður af miklum
áhuga og þarf ekki að hafa áhyggjur af
öðru en að láta gott af sér leiða. En þegar
maður finnur að maður er ekki velkominn
einhvers staðar þá er eins og maður sé með
farg á bakinu — berandi einhverja byrði.
Það er skrýtin kennd. Ég fór fyrir tilviljun
og skyndilega inn í pólitíkina og það kæmi
mér ekki á óvart þótt ég færi á sama hátt út
úr henni aftur. Annaðhvort vegna eigin
ákvörðunar eða annarra.
„Þar liggja vissir þrœöir...
— Hvaðan kemur andstaðan?
— Ef ég ætti að svara þessu þá held ég
að það sé best gert með því að segja að það
er annað að hafa fylgi fólksins eða
flokksfylgi, þ.e. fylgi innan 20 manna þing-
flokks eins og hjá okkur. Það er gaman að
vinna fyrir fólkið en sömu sögu er ekki
hægt að segja um þingflokkinn. Þar liggja
14. tbl. Vlkan 7