Vikan - 05.04.1979, Blaðsíða 44

Magnús Guðmundsson er
sker neðan af túlfpönunum meö œfðum
höndum.
Þegar páskarnir nálgast,
hljótum við að slaka aðeins á
klónni í neytendamálunum og
hugsa um eitthvað hugljúfara en
bifreiðar og þvottavélar, þótt
það séu nauðsynlegir og jafnvel
fallegir hlutir. Á páskum vilja
margir minnast þess, að vorið er
á næstu grösum, og þá er gaman
að lífga upp á innan dyra með
blómum og fleiru, sem minnir á
gróandi líf.
Við fengum Magnús Guð-
mundsson, skreytingafræðing, til
þess að leiðbeina lesendum
Vikunnar um blómaskreytingar.
Magnús kennir nemendum í
Hótel- og veitingaskóla íslands
tvisvar í viku, og þegar við
höfðum samband við hann, stóð
einmitt til að leiðbeina þeim um
skreytingar á páskaborðið.
Við komum í skólann, þegar
búið var að leggja á borð fyrir
tólf manns, sem boðið hafði
verið til að bragða á dýrindis
réttum hinna verðandi mat-
reiðslumanna, og þótt það
komi ekki skreytingunum bein-
línis við, þá getum við ekki stillt
okkur um að birta matseðilinn:
Hrásalat með salatsósum
Lauksúpa
Djúpsteiktur steinbítur Orly
Kjötmauk í hlaupi með
chantillysósu
Ofnsteikt önd með appelsínu-
sósu
Vanilluís
Kaffi.
Að sjálfsögðu var þetta allt
þýtt yfir á hina fínustu frönsku,
þótt við sleppum því hér, en
frönsku heitin verða allir
matreiðslumenn að kunna.
Borðið hafði verið dúkað og
lagt nauðsynlegum borðbúnaði,
en það var gaman að fylgjast
44 Vikan 14. tbl.
Páska-
borðið
skreytt
algjöran óþarfa, enda yrðu þá
blómin orðin ærið stuttaraleg að
lokum. Hann telur nóg að skera
neðan af stilkunum 3. eða 4.
hvern dag. Nota skal beittan
hníf og skera á ská neðan af
stilkunum. Athugið að nota ekki
skæri, því að þau klemma
stilkana saman, og að sjálfsögðu
á alls ekki að merja þá, eins og
sumir gera. Gamalt húsráð er að
setja sykur og edik í vatnið, sem
blómin eru látin standa í, og það
spillir að minnsta kosti ekki
fyrir, þótt betri ráð séu reyndar
til. Til dæmis er gott að nota
chrysalduft og fleiri slík efni,
sem eru sérstaklega gerð fyrir
blóm.
Eflaust eru þeir flestir, sem
láta sér nægja páskaliljur og
túlípana i vösum sem skreyting-
»
Það þarf okki atttaf mikið tfl afl aat|a avip á
borflifl. Raufl servietta oq guiur flauatahnrfll
logflur maöfram jöflrunum, karfl I ráttum ttt og
faflag laufbiöfl.
með því, þegar Magnús breytti
því í fagurlega skreytt páska-
borð. Þar sáum við gott dæmi
þess, hversu lítið þarf í rauninni
til, ef smekkvísi og hugkvæmni
er með í ráðum.
Framreiðslunemarnir undir
stjórn Guðmundar Axelssonar,
kennara, höfðu raðað nokkrum
smáborðum saman í ferhyrning,
og innan í honum var komið
fyrir litlu borði. Á það var sett
listilega falleg skreyting, sem
gæti hvergi átt við nema á
páskum, gerð úr páskaliljum og
túlípönum, þurrkuðum stráum,
gulum hænuungum og fleiru.
Magnús samsinnti því, að
fólki virtist naumast önnur blóm
Afl þessu fallega páskaborfli settust 12 manns
og snœddu Ijúffenga rétti verflandi matreiflsiu-
manna I HóteÞ og veitingaskölanum.
koma til greina á þessum árstíma
en páskaliljur og túlípanar.
Fleiri blóm mætti þó sannarlega
benda á, t.d. hvítasunnuliljur,
sem eru náskyldar páskaliljum
og hafa svipað vaxtarform,
nema trektin er helmingi styttri.
Best er að kaupa blómin, áður
en þau springa út, enda er
gaman að fylgjast með því,
þegar knúppamir vaxa og opnast.
Laukjurtir, þ.e. páskaliljur, túlí-
panar og fleiri jurtkennd blóm,
eiga að standa í fremur grunnu
vatni, þar sem aftur á móti
trékennd blóm, eins og t.d. rósir
og nellikur, eiga að standa djúpt
í vatni.
Sumir halda þvi fram, að
skera þurfi neðan af stilkunum
daglega, en Magnús kvað það