Vikan - 12.04.1979, Blaðsíða 21

framfærsluskrifstofan. Svo var
framfærsluhugtakið látið niður falla og
eftir stóð félagsmálaskrifstofan. 1967
var svo ákveðið að sameina alla félags-
þjónustu undir einn hatt og þá varð til
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar.
Félagsleg aðstoð
Við bárum upp erindið viö
félagsmálastjóra og hann byrjaði að tala
hægt og sígandi um félagslega aðstoð
á íslandi.
— Félagsleg aðstoö hefur verið til á
Islandi siðan land byggðist og
upphaflega hefur hún líklega verið
meiri og betri hérlendis en i nágranna-
löndunum. En siðan verður mikill aftur-
kippur þegar norsk og dönsk lög fara aö
verða rikjandi hér, af skiljanlegum
ástæðum, og það er ekki fyrr en á
seinni hluta 19. aldar sem hægt er að
fara að tala um félagslega þjónustu í
þeirri mynd sem við þekkjum hana í
dag. 1906 eru fyrstu heildarframfærslu-
lögin sett hérlendis og var það mikil
breyting. En stökkbreyting veröur 1935-
36 þegar almennar tryggingar eru
i:
■

innleiddar. Þá er horfið frá framfærslu-
sjónarmiðinu, þar sem allt er miöað við
nauðþurftir og hvert tilvik kannað sér-
staklega út af fyrir sig, og þess i stað
farið yfir í tryggingarkerfi þar sem verið
er að tryggja hvern einstakling gegn
erfiöleikum sem leitt gætu af vissu
ástandi, s.s. elli og sjúkdómum. Þetta
var mikið stökk og síðan hefur þetta
þróast smátt og smátt. . .
Sveinn félagsmálastjóri virtist ætla að
halda áfram að tala um félagslega
þjónustu fyrr og nú og síöar, en við
áttum að skrifa um fátækt og ekkert
múður. Þess vegna ræsktum við okkur,
færðum segulbandið til á borðinu,
misstum pennan í gólfið og spurðum
siðan hreint út:
— Erfátæktá islandi?
Hverjir eru fátækir?
Sveinn félagsmálastjóri varð hugsi,
leit upp í loft, út um gluggann, síðan á
okkur og spurði á móti:
— Flvað er fátækt? Ég er ekki búinn
að vera í þessu nema i 20 ár og á þeim
tima hefur ekki oröið nein stökk-
breyting á efnahag fólks. Ef viö aftur á