Vikan - 19.04.1979, Blaðsíða 23

Suzi Quatro er geysivinsæl
um þessar mundir, enda á
stöðugum hljómleikaferðum.
Vinsældir hennar eru hvað
mestar á Norðurlöndunum og
víðar í Evrópu. Albúmið If You
Knew Suzi, litla platan If You
Can’t Give Me Love og lagið
Stumblin’In, sem hún söng með
Chris Norman, hafa aukið á
vinsældir hennar að undan-
förnu. Danskur blaðamaður
spurði hana nýlega,hvernig á þvi
stæði, að ekki væri meiri sala í
plötum hennar í Bretlandi, þar
sem það væri hennar heimaland.
— Stumblin’In með Chris
Norman hefur gert mikla lukku.
Hvernig er með framhaldið, t.d.
ef lagið nær vinsældum í
Bandaríkjunum?
— Þetta var bara gert upp á
grin, en gerði lukku. Það eru
engar áætlanir um framhaldið,
en ef Bandaríkin taka vel við
því, verðum við eflaust að hugsa
fyrireinhverju fleiru.
— Þú ert búin að eyða
ótrúlega mörgum árum í hljóm-
leikaferðir. Verðurðu aldrei
þreytt á þessu?
— Mér leiðist á milli hljóm-
leika, á ferðalögunum, á
hótelunum, en ég verð aldrei
leið á því að koma fram. Fyrir
svo sem hálfu öðru ári hallaði
undan fæti hjá okkur og við
tókum það rólega í nokkra
mánuði. Það kom sér reyndar
ágætlega, út úr þeirri hvild kom
If You Can’t Give Me Love.
— Ferðu eftir óskum fólks á
hljómleikum?
— Já, ég reyni að mynda mér
skoðun á því hverju sinni, hvað
áheyrendur vilja fá að heyra, og
svo fá þeir það: Can The Can,
48 Crash, Devil Gate Drive
o.s.frv.
— Lifirðu heilbrigðu lífi?
— Ég grennist um a.m.k. eitt
kíló á hverjum hljómleikum, en
ég þarf samt að gæta að matar-
æðinu. Ég leik squash (bolta-
leikur, sem ekki þekkist á
íslandi) og syndi. Við höfum
sundlaug heima, Og svo iðka ég
jóga. Það kennir manni að slaka
á.
„ROKKIÐ LIFIR
LÖIMGU EFTIR
AÐ HEIMURINN
ER DAUÐUR"
segir Suzi Quatro, sem svarar hér
tíu góðum spurningum
— Kannski er það vegna þess
að ég hef haldið svo fáa hljóm-
leika í Bretlandi. Annars náði If
You Can’t Give Me Love
miklum vinsældum þar, og
reyndar hefur salan á þeirri
plötu nú náð 1.5 milljón eintaka
í heiminum.
— Af hverju hættirðu allt i
einu að sjást í leðurfötum?
— Ég vildi ekki láta rugla mér
saman við punkrokkara. Ég hef
ekkert á móti leðrinu sem slíku
og finnst reyndar mjög gott að
klæðast leðurfatnaði. Það er því
ekkert ólíklegt, að ég halli mér
aftur að leðrinu, þegar þessi nýja
bylgja er gengin yfir.
— Hvernig ganga heimilis-
störfin fyrir sig hjá stórstjörn-
unni Suzi?
— Ég bý um rúmin, Len
(eiginmaðurinn, gitarleikarinn
Len Tuckey) býr til matinn og
svo fáum við konu heim til að
gera hreint. Þegar garðurinn
þarfnast umönnunar, köllum
við til garðyrkjumann.
— Hvaða skoðun hefurðu á
kvenréttindamálum?
— Eru þau ekki að verða
úrelt? Mér finnst sjálfsagt, að
konur láti til sín taka í rokktón-
listinni, en mér líkar ekki, að
þær noti kynferði sitt sér til
framdráttar. Ég er rokkari,
þegar ég kem fram, ekki bara
kona.
— Nú eru liðin 25 ár síðan
fyrsta platan með Bill Haley
kom út, Rock Around The
Clock. Heldurðu, að rokkið
verði enn við lýði eftir 25 ár?
— Rokkið? Auðvitað!
Rokkið lifir löngu eftir að
heimurinn er dauður! Þetta var
annars vel sagt hjá mér!
— Þú hefur verið með í
sjónvarpsþáttunum Happy
Days með The Fonz. Áttu von á
að gera meira að sliku, eða
stendur til að koma fram í kvik-
mynd?
— Hvort tveggja. Happy
Days halda áfram. En ég ætla
líka að koma fram í kvikmynd.
Um það get ég þó ekki sagt
meira eins og er, það er
hernaðarleyndarmál. Annars
hefði ég vel getað hugsað mér
hlutverk Oliviu Newton-John í
Grease, en ég hefði leikið það
öðruvísi.
16. tbl. Vikan 23