Vikan - 31.05.1979, Blaðsíða 29

Gingei Alden við mynd af hinum
látna unnusta sínum.
hjálpar. Hann sá strax að hér
var eitthvað meira en lítið alvar-
legt á ferðum og hringdi á
sjúkrabíl. Það var farið með
Elvis á Memphis Baptist sjúkra-
húsið, en ég beið heima ásamt
föður hans. Við vorum bæði á
nálum, en datt þó aldrei í hug að
Elvis væri aðdeyja ...
Klukkustundu síðar var
hringt frá sjúkrahúsinu. Elvis
var dáinn. Ég neitaði að trúa
þessu og vikum saman á eftir
kom mér varla dúr á auga.
Hér lýkur frásögn Ginger
Alden.
Læknirinn, dr. Francisco,
skráði hjartaslag á dánarorsök.
En það var margt sem stuðlaði
að því:
1. Hjartasjúkdómar voru al-
gengirí ætt Elvisar, móðir
hans dó einnig af hjarta-
slagi.
2. Blóðþrýstingur hans var allt-
of hár og hann fékk
daglegan lyfjaskammt við
því.
3. Þar að auki fékk hann
sterkar svefntöflur hjá
lækni sínum auk hressingar-
lyfja sem eru hættuleg fólki
með of háan blóðþrýsting.
4. Hann þjáðist af hægðateppu
vegna langrar föstu og
megrunarlyfja. Hann hafði
líka þjáðst af meltingar-
truflunum í mörg ár og
tekið alls konar lyf við því.
5. Verkjatöflurnar „Dilaudid”,
sem Elvis tók við tannpínu,
juku á meltingartruflanirn-
ar.
Öll þessi lyfjanotkun, hægða-
teppan og hinn hái blóðþrýsting-
ur ollu þvi að hjarta hans lét
undan.
22. tbl. Vikan 29
um
— Mánudagskvöldið 15.
ágúst var ósköp venjulegt. Við
eyddum því í tónlistar-
herberginu í Villa Graceland.
Elvis sat við píanóið og söng
trúarlög. Hann söng slík lög ekki
aðeins sér til skemmtunar heldur
líka til að bæla niður tauga-
óstyrk sinn fyrir hljómleika-
ferðir. Þrátt fyrir áralanga
reynslu kveið hann alltaf fyrir
slíkum ferðum, og nú stóð
einmitt ein fyrir dyrum, sem átti
að byrja i Portland.
Elvis virtist óvenjulega tauga-
óstyrkur þetta kvöld. Hann var
á ströngum megrunarkúr og átti
erfitt með svefn. Hann tók
svefntöflur að staðaldri og enn
stærri skammta af þeim fyrir
hljómleikaferðir. Þar að auki
hafði hann fengið slæma tann-
pínu og þess vegna tekið inn
sterkar verkjatöflur og átti
pantaðan tíma hjá tannlækni
næsta morgun.
Hann fór því óvenjulega
snemma á fætur að morgni hins
16. þar sem hann átti að vera
mættur hjá tannlækninum kl.
11.30. Ég og einn af bestu vin-
um hans, Charlie Hodge,
fylgdum honum þangað. Á
heimleiðinni kvartaði hann um
að verkurinn væri jafnvel enn
verri eftir viðgerðina.
Við komum heim kl. 12.30 og
Elvis tók strax 3 töflur af
„Dilaudid”, sem eru mjög sterk-
ar verkjatöflur. Er þær tóku að
verka fékk hann skyndilega
löngun til að fara út og spila
„Squash” við frænda sinn, Billy
Smith. Það virtist allt í lagi með
hann en eftir um það bil kortér
varð hann þreyttur og vildi
hætta.
Við drógum okkur í hlé til
einkaherbergja hans en þangað
hleypti hann engum inn nema
Ginger Alden, síð-
asta vinkona rokk-
kóngsins, lýsir því
sem skeði þann 16.
ágúst 1977, á dánar-
degi hans.
allra bestu vinum sínum. Við
tókum að ræða brúðkaup okkar,
en við ætluðum að gifta okkur
um jólin. Honum virtist líða
ágætlega, utan nokkurrar tann-
pínu. Fimm dögum áður hafði
hann farið í skoðun til læknis
síns, dr. Nichopoulos, sem sagði
að hann væri við bestu heilsu en
hefði of háan blóðþrýsting.
Ég lagði mig en Elvis tók sér
bók í hönd og hvarf inn í bað-
herbergið. Það var i síðasta
skiptið sem ég sá hann á iífi.
Um kl. 14.20 vaknaði ég og
Elvis var ekki í herberginu. Ég
fór inn í baðherbergið og mér til
mikillar skelfingar fann ég hann
þar liggjandi á gólfinu, klæddan
grænum náttbuxum einum fata.
Siflasta sumarieyfifl: Með Ginger á
Hawaii í mars 1977.
Hann hreyfði sig ekki þó ég
bæði hristi hann og kallaði
nafn hans. Ég flýtti mér í
innanhússsímann og
bað umboðsmanninn
hans, Joe Esposito,
aðkoma til
Ég kom að Elvis
f dauðateygjun-