Vikan - 14.06.1979, Blaðsíða 62

PÓSTIRIW
Hættu að
minnast á fyrri
bréf mín!
Kæri Póstur!
Takk fyrir unaðslega hjálp!
Ég ætla nú að byrja á því að
segja þér að ég hef að mestu
farið að ráðum þínum, t.d.
gengur mér prýðilega í
skólanum, fyrir löngu hætt að
hugsa um hljómsveitir og mér
líður barasta í alla staði mjög
vel (eða næstum því). Ég fékk
sjokk þegar ég las að þú værir
grænhærður með rautt nef, átta
fætur, kryppu og ilsig á öllum
blessuðum átta fótunum. Þá
má nú kallast heppni að þú
ert ekki svona, greyið. Við sem
sendum til þín þessi bréfakorn
hefðum örugglega hætt að leita
til þín með okkar vandamál,
því þú hefðir þá nóg á þinni
könnu sjálfur. En fyrst þú
sagðir að það væri svona
brenglað að lýsa sér á annan
hátt en maður er, því ert þú þá
að gera það? Annars ættir þú
að taka spor í rétta átt (betri
áttina) og lýsa þér eins og þú
ert, „hugvitsmaðurinn sem þú
ert”.
Póstur minn kæri!!! Reyndar
saup ég ekki hveljur og
hljóðaði upp yfir mig í hvert
sinn sem ég sá hann nálgast.
Ég sat bara aðeins stífari og. .
og... og.. Það er rétthjáþér
(að vissu leyti) að ég væri bara
heppin að vera ekki í þessari
klíku, því þetta (sumt af því)
er svo merkilegt með sig, en
það er ég ekki.
Hva . . hvað ertu að minnast
á mín fyrri bréf til þín. Þú
ættir bara að vera þakklátur
fyrir að ég skuli hafa þig svona
ofarlega á mínum vinsælda-
lista, eða ertu það kannski?
Nú ætla ég að skrifa um það
sem ætti að vera fyrir löngu
komið á blaðið. Ég er ennþá
jafnhrifin af stráknum. Ég er
búin að venja migafþví að
stara á hann og einnig hætt að
tala um hann við alla. En ég er
samt ekki hætt að hugsa um
hann. ég er alltaf jafnhrifin af
honum. Hér kemur þá þessi
stóra? (spurning). Hvernig get
ég kynnst honum? Ég er búin
að vera hrifin af honum síðan í
september í fyrra. Ég veit að
það er ekki auðvelt að svara
spurningunni því þú þekkir
ekki okkur (persónurnar). Ekki
segja aftur, hættu að hugsa um
hann eða eitthvað því um líkt.
Jæja, bæ bæ.
Ein sem skrifaði í 15.
tbl. Vikunnar 1979
P.S. Til þess að ég skrifi aftur,
viltu þá hætta að minnast á
mín fyrri bréf til þín?
Það var nú þetta með þín fyrri
bréf, sem eru alveg . . nei,
annars, þetta er reglulega
ótuktarlegur Póstur. Sannast
sagna var Pósturinn í vafa um
hvort hann hefði verið nægilega
góðlegur og skilningsríkur þegar
hann svaraði síðasta bréfinu
þínu. En þar sem þú virtist
nokkuð áhrifagjörn og fljótfær
þótti honum sem það myndi nú
ekki saka að hrista þig örlítið til.
Og það virðist hafa haft nokkur
áhrif, ef marka má þetta bréf
þitt. Þú segist orðin betri í
skólanum, hætt að hugsa
þindarlaust um hljómsveitir og
ef til vill aðeins yfirvegaðri í
framkomu. Batnandi manni er
best að lifa og ekki laust við þú
eigir hrós skilið fyrir átakið. Það
getur reynst erfitt á þínum aldri
að hafa taumhald á tilfinn-
ingunum og því hætta á
slæmum mistökum. Lýsing
Póstsins á sjálfum sér átti aðeins
að sýna þér fram á fáránleika
þinnar sjálfslýsingar og er
vonandi að það hafi tekist. Að
lokum, hvað drenginn snertir,
getur Pósturinn lítið annað gert
en ráðleggja þér að veita þolin-
mæðinni óhefta útrás og
minnast þess að tími krafta-
verkanna þarf ekki að vera
liðinn.
Pennavinir
Inga Dóra Björgvinsdóttir, Jórufelli 2,
109 Reykjavik óskar eftir að skrifast á
við stráka eða stelpur á aldrinum 13-15
ára. Hún er sjálf 14 ára, hefur marg-
vísleg áhugamál og óskar eftir að mynd
fylgi fyrsta br^fi ef hægt er.
Fimmtíu og fjögur ár til
stefnu
Kæri Póstur!
Það getur vel verið að fólki finnist ég vera komin yfr
þann aldurshóp sem skrifar hvað mest íPóstinn, þvíég er
nú orðin 25ára. En hérna í„gamla daga”, þegarégvar
ung og vitlaus, þá var ég í þeim hópi sem skrifaði mikil og
löng bréf í Póstinn um öll mín helstu vandamál. Þess vegna
datt mér í hug að skrifa núna, þó ekki væri nema til að
vara hina ungu vini þína við að falla í þá gryfju sem mínir
ástfólgnu ættingjar hafa búið mér.
Eins og ég sagði áður er ég 25 ára og það sem verra er,
ég er ógift, ótrúlofuð, barnlaus, eiginlega bara alveg laus og
liðug. Þessi staðreynd veldur ættingjum mínum miklum
áhyggjum þar sem það telst alls ekki eðlilegt á þessum
tímum að stúlka á mínum aldri sé „óútgengin"! Ég bý ein í
lítilli íbúð, sem ég hef fengið að innrétta óáreitt eftir mínu
sérviskufulla höfði. Eg hef góða örugga atvinnu og á mjög
góða vini. Þetta fnnst œttingjum minum alls ekki nógu
gott og álíta að um stúlku, sem býr ein iíbúð, geti
spunnist léttúðugar sögur. Ég vil taka það fram að éger
svo mikil andstaða við þessa ímynd sem þau eru að reyna
að búa til úr mér að þú, kæri Póstur, myndir deyja úr hlátri
ef þú þekktir mig. Eg er reglulega heimakœr ung stúlka sem
hef mest gaman af því að sitja með vinum mínum og tala
og tala um allt milli himins ogjarðar. Mig langaði bara ekki
til þess að gifta mig tvítug og byrja á því að hlaða niður
börnum, eignast hús og bíl og guð má vita hvað, fyrr en ég
hafði fundið sjálfa mig, vitað hvers konar lífi ég vildi lifa og
hvað ég vil með lífinu yfirleitt. Er það ekki fullkomlega heil-
brigt, eða hvað? Meðalaldur íslenskra kvenna er 79 ár!!! Er
ekki nógur tími til að gifta sig og koma sér velfyrir á
þessum FIMMTÍU OG FJÓRUM árum sem ég á eftir, ef
skaparinn lofar? Ég skil bara ekki þennan æsing, mér líður
svo vel. Og auðvitað geng ég með mina giftingardrauma
eins og aðrir. Ég ákvað bara að láta það bíða aðeins. Það
þarf ekki að þýða að ég ætli mér að búa einsömul allt mitt
l(f-
Þess vegna segi ég það. Þið eruð í sömu aðstöðu og
ég, hvort sem það eru strákar eða stelpur. Látið ekki nöldr-
andi ættingja þröngva upp á ykkur úreltum gamaldags
hugmyndum um að daginn eftir tvítugsafmælið séuð þið
sjálfkrafa komin inn á giftingaskrána! Hafið ykkar
hentisemi ogfestið ráð ykkar þegar ykkur hentar, ekkiþegar
frændfólkið er farið að langa í veisluhöld.
Með kærri kveðju og von um að Pósturinn eigi eftir að
dafna um ókomin ár. María
Pósturinn getur verið fyllilega sammála þér í næstum öllu,
sem þú segir í bréfi þessu, — með einni undantekingu. Þótt
Pósturinn þekkti þig betur en sjálfan sig væri engin hætta á að
hann týndi lífinu í hláturskasti, til þess hefur hann of mikla
ánægju af öllu, sem vakið getur ósvikinn hrossahlátur. Hins
vegar stendur hann með þér í sjálfstæðisbaráttunni og finnst
þú eiga mikið hrós skilið fyrir frammistöðuna. Það er því
miður allt of algengt að ættingjar og aðrir nái að þvinga fólk í
ákveðið lifsform, sem alls ekki hentar öllum. Láttu allt
giftingafjas sem vind um eyrun þjóta og gættu þess að
fínlegur þrýstingur fjölskyldunnar verði þér ekki fjötur um fót
í því að njóta lífins á þinn eigin hátt.
62 Vikan 24* tbl.