Vikan - 21.06.1979, Blaðsíða 39

Hamingjusöm
fjölskylda
— Ég skil ekki ennþá ....
— Jerry frændi — og öll hin — eru
min hugarfóstur. Þeirra raunverulegu
heimkynni eru í skáp í tryggingafélagi,
eða sem smá merki á segulbandi i tölvu.
Tryggingafélagið og tölvan halda
ættingjum mínum lifandi, eruð þér með
á nótunum?
— En frú Hagedorn sagði mér...
— Ester segir yður það sama og
nágrönnunum. sagði Hagedorn bros-
andi. — Það sem ég segi henni að segja.
— Eigið þér við að fjölskylda yðar sé
uppspuni frá rótum?
— Stendur heima, herra Chubb. Það
væri gaman að vita, hvernig manneskja,
sem aðeins fyrirfinnst i mínum hugar-
heimi, getur sprangað inn í verslun til
yðar og pantað skjalamöppu. Ég er
spenntur.
— En hvernig stendur á dánar-
tilkynningunni í blöðunum?
Kannski ég ætti að segja yður,
hvernig þetta byrjaði. Ég held það helst.
Eyrir u.þ.b. sex árum — skömmu eftir
að ég settist í helgan stein — bjó
reyndar frændi minn hér hjá okkur. Svo
dó hann einn góðan veðurdag full-
komlega eðlilegum dauðdaga. Hann var
liftryggður. Við héldum, að það myndi
kosta mikið umstang og fyrirhöfn að fá
liftrygginguna greidda, en okkur til
mikillar undrunar gekk það auðveldlega.
Við sendum þeim dánartilkynningu og
önnur gögn, og okkur var send ávisun.
án þess að frekari fyrirspurnir væru
gerðar. Ekki var farið fram á að sjá lik
frænda, hvað þá annað. Ég komst fljót-
lega að þvi, að eftirlaun mín dugðu
skammt fyrir útgjöldunum. Dag
nokkurn svaraði ég svo auglýsingu frá
tryggingafélagi, sem bauð iíftryggingu
án undangenginnar læknisskoðunar. Ég
kynnti mig sem Percy. lim svipað leyti
lét ég það fréttast meðal nágrannanna,
að hjá okkur byggi Percy frændi minn.
Ég lýsti honum sem einstaklega
óskemmtilegum manni. og enginn sýndi
áhuga á að kynnast honum.
— Þrem mánuðum siðar neyddist ég
til að láta Percy fara yfir um. Sagði, að
hann hefði hrasað í stiganum og háls-
brotnað. Tryggingarféð kom sér vel, því
það er kostnaðarsamt að halda við svo
stóru húsi sem þessu.
— Um svipað leyti sá ég um, að
Scofield frænka væri líftryggð, og hún
flutti til okkar. Við vorum i viðskiptum
við fleiri en eitt tryggingafélag, og
viðskiptin voru blómleg.
— En félögin krefjast fæðingar-
vottorða og pappíra af ýmsu tagi...
— Góði herra, það er vandalaust að
töfra fram fæðingarvottorð og
viðeigandi gögn. Maður þarf bara að
þekkja rétta fólkið. Um leið og við
höfum réttu gögnin i höndunum — já.
þá má segja, að manneskjan sé lifandi á
meðal vor. Við áttum ekki t neinum
vandræðum með að fá líftryggingu fyrir
ættingjana. I sumum tilfellum létumst
við Ester vera viðkomandi. Stundum
notuðum við einfaldlega póstinn. Og í
hvert sinn, sem okkur var fjár vant,
urðu ættingjarnir fyrir slysi.
— En dánarvottorð verða að vera
útgefin af lækni.
— Beinasleggjan. sem var með mér i
herberginu áðan, er Trinker læknir.
Nokkuð fáskiptinn maður, blessaður.
En samvinnuþýður. Húsið hans er hér á
bak við þetta. Hann er eini vinur okkar.
Eins og þér skiljið getum við ekki
stundað samkvæmislif. Trinker á einnig
erfitt með að fá endana til að ná saman.
Hann er okkur þvi hjálplegur og sann-
færir fólk um, að fjölskylda okkar sé
raunveruleg. Hann skrifar svo dánar-
vottorðin, þegar þess gerist þörf. í
þakklætisskyni stingum við einhverju að
honum, þegar við höfum fengið ávisun.
— Og hefur engan grunað, að brögð
væru i tafli?
— Nei. Við komum kannski ein-
kennilega fyrir. og nágrannarnir kæra
sig ekkert um að hafa saman við okkur
að sælda, svo að við höfum ekki orðið
fyrir átroðningi. Við höfum getað leikið
á tryggingafélögin, án þess að grunur
vaknaði þar. Við höfum aldrei tryggt
neinn fyrir meira en fimm þúsund dali,
og það var Wilber. Hann var ungur, svo
að iðgjaldið var ekki mjög hátt.
Hagedorn brosti hreykinn til Chubbs.
— Þér ættuð að vita. herra Chubb, hve
mikla ánægju við Ester höfum haft af að
skapa þessa ættingja okkar. Og fá aðra
til að trúa á þá! Þér félluð lika i gildruna.
En við höfum orðið fyrir óþægindum
upp á síðkastið.
— Óþægindum?
— Við höfum auðvitað alltaf haft
ættingja okkar í lokuðum kistum við
húskveðjur. Það kæmi sér ekki vel, ef
nágrannarnir sæju, að það er grjót, sem
við jörðum. En upp á síðkastið hefur
verið undrast, af hverju ástvinir okkar
hverfi si svona, án þess að nokkur fái að
sjá þá lifs eða liðna. 1 gær, þegar ég sagði
frú Cayde, sem býr handan við götuna,
að Jerry frændi væri látinn, kom hún
einkennilega fram við mig og spurði
óþægilegra spurninga.
— Ég þarf varla að segja yður, að ég
hefi vaxandi áhyggjur, herra Chubb. Ég
sá, að ekki var hægt að taka neina
áhættu, það gæti alltaf hent sig, að ein-
hver bjálfi rækist inn og vildi fá að hitta
ættingjana. En þegar ég sá yður, voru
áhyggjur minar á bak og burt. Ég þarf
ekki að hafa frekari áhyggjur af jarðar-
för frænda.
— Og hvað.. hvað get ég gert?
— Þegar ég sá yður, herra Chubb.
datt mér gott ráð i hug.
Chubb fannst blóðið frjósa i æðum
sér, hann vissi, hvað Hagedorn var að
fara. í örvæntingu fór hann að brjótast
um tilað losna.
— Ég vildi óska, að þér sætuð kyrr. —
Það verður nógu erfitt fyrir Trinker
lækni að ganga frá yður, þó þér séuð
ekki líka særður um ökkla og úlnliði.
— Þið getið ekki gert mér mein, þið
megið ekki, veinaði Chubb eins og sært
dýr.
— Ég skil ekki, því við ættum ekki að
geta það, sagði Hagedorn rólega. — Það
saknar yðar sjálfsagt enginn!
— Hann gekk til dyranna, setti fingur
að vörum og blistraði hátt og hvellt.
Eftir ganginum kom Trinker læknir
slangrandi. í höndum hans glampaði á
eitthvað.
— Nú skaltu slaka á. kæri Jerry. sagði
Trinker og gekk til hans. — Þú munt
ekki kveljast héðan í frá.
Sprautunálin rakst á bólakaf i auman
upphandlegginn á vesalingsChubb.
Ungi maðurinn, sem síðla sama
dag knúði dyra hjá Hagedorn, hafði
stóra biblíu undir hendinni. Nafnið J.
Hagedorn stóð þrykkt á kápuna. I jakka-
vasanum hafði hann úrklippu úr blaði
með dánartilkynningu. Það hafði verið
löng ganga frá stöðinni, og hann vonaði
sannarlega, að syrgjandi fjölskylda
Jerrolds Hagedorns launaði honum
erfiðið ríkulega.
Þegar frú Hagedorn lauk upp, vakti
æska hans fyrsi athygli hennar, síðan
rautt hárið og að lokum freknótt
andlitið og bústnar kinnamar.
— Gjörið þér svo vel og gangið i
bæinn. sagði hún vingjarnlega og snökti.
— 0 það er svo átakanlegt með þá báða
tvo.
Ungi maðurinn leit furðu lostinn á
konuna. Hann var sannfærður um, að í
dánartilkynningunni var aðeins einn
nefndur. — Báða tvo?
— Já, fyrst var það Jerry frændi.
Hann liggur á líkbörunum í anddyrinu.
Aumingja Jerry, hann er svo friðsæll á
svip, rétt eins og hann hefði sofnað
miðdagslúrinn sinn. Jarðarförin verður
eftir klukkustund.
Hún andvarpaði þungan og leit til
himins.
— Ég býst við, að andlát Jerrys
frænda hafi orðið Wilber frænda ofraun.
Drengurinn hefur aldrei verið sterkur.
og hann hefur ekki þolað að sjá kæran
ættingja sinn liðið lík i kistunni. Hann
var kallaður til guðs — dó úr hjartaslagi,
býst ég við. Hann var svo indæll og
góður drengur, það er sárt að hugsa til
þess, að hann sé ekki lengur á meðal vor.
Við erum frávita af sorg.
— En þetta er okkar sorg. ekki yðar.
Komiðbara innfyrir, ungi maður.
Endir
BLÁSTURS
VÖKVI
Fyrir dömur og herra.
Lagningarvökvi fyrir hárblást-
ur. Enginn vinsælli á markaðn-
um. Hentugur smellutappi.

H
F
Tunguhálsi 11,
Árbæjarhverfi, sími 82700.
25. tbl. Vikan 39