Vikan - 05.07.1979, Blaðsíða 49
„Ávani,” svaraði Nick stuttlega.
Hann vildi að Farson talaði.
Flóttamaðurinn hnyklaði brýrnar.
„Ekki vissi ég að þið yrðuð þrír til þess
að fara í þessa — ah — sendiför, hr.
Dexter.”
„Þér tókuð ekki neitt fram um fjölda
starfsmanna,” minnti Nick hann á.
Farson lét aftur augun. „Það er rétt!”
Hann kveikti sér i smávindli en tók síðan
stórt umslag úr vasa sínum og lét það á
borðið.
„Útborgunin,” sagði hann.
„Hversu vel er konu yðar gætt, hr.
Farson?” Þetta var það fyrsta sem Lilli
sagði.
Farson leit undrandi á hann.
„Nú, hr. Selkirk,” svaraði hann. „Þó
að hún sé ekki beinlínis læst inni er hún
fangi. Ég er með þessa vanalegu vir-
girðingu í kringum húsið mitt. Og það
verður að minnsta kosti einn vopnaður
vörður frá hernum á verði. Mér tókst að
læðast fram hjá honum þegar dimmt var
orðið.”
Lilli horfði á Farson allan tímann
meðan hann talaði.
„Nokkrir þjónar, hr. Farson?”
„Aðeins einn núna. Kareem, pilturinn
er ennþá þarna. Hann er frú Farson
trúr.” Hann gerði hlé. „Ég held að hann
myndi fórna lífi sínu fyrir hana.”
„Þessi Kareem. Hve lengi hafið þér
Framhald í næsta blaði.
27'tbl. Vikan 49