Vikan - 19.07.1979, Blaðsíða 39

Svo er skorið 6 og folinn er ekki lengur með eistu.
Að vörmu spori vakner Skjöni en er heldur östyrkur og dettur til skiptis A
höfuðið eða afturendann .. .
. . . en nœr sAr fljótt og skokkar til fólaga sfns sem stendur þar rótt hjó.
„Velkominn vinur, nú ert þú einn af okkur," mðtti lesa úr augum þess
brúna.
hestinum að óvörum, svæfir og
sker og að nokkrum mínútum
liðnum stendur hesturinn upp
að nýju og leitar ekki á hryssu
eftir það. Enda kemur hann til
með að hafa nóg að gera við að
skokka undir konum, körlum og
börnum það sem eftir er, og gott
eitt um það að segja. En
skepnan er ekki söm á eftir og
vafasöm nákvæmni að kalla
graðhest og vel taminn reiðhest
sömu dýrategundina. Að vísu
heita þeir þáðir hestar, bíta gras
og éta hey og hafa svipaðar
útlínur, en þar með er allt
upptalið. Skapferlið er allt
annað.
VIKAN fylgdist með því einn
daginn fyrir skömmu þegar
tveggja vetra trippi, ærslafullt
og óviðráðanlegt, var breytt í
tilvonandi leikfélaga mannsins
með einfaldri aðgerð sem aðeins
tók nokkrar minútur. Við
óskum Skjóna alls hins besta í
tilbreytingarleysinu eftirleiðis
— ef guð lofar þá á hann eftir
að vera í hlutverki „besta vinar
mannsins” í næstu 20 ár eða
svo.
e.j.
Ljósm. Jim Smart
29. tbl. Víkan 39