Vikan - 30.08.1979, Blaðsíða 10
— Stundum mtlaði ág að verfla bóndi, vegavinnuverkatjflri,
eðlisfræðingur .. .
... eða róðherral
að tala um offjárfestingu innan greinarinn-
ar og ofnýtingu fiskistofnanna. Hættan á
því að sjávarútvegurinn fari út í þær
ógöngur er mikil þar sem uppbygging hans
býður bókstaflega upp á það. I þeim efnum,
sem reyndar ýmsum öðrum, fara hags-
munir einstaklinganna og heildarinnar ekki
saman. Hver einstaklingur vill hafa sem
stærst skip og sækja sem fastast, það þjónar
honum best, en þar sem auðlindin er tak-
mörkuð hlýtur hann fyrr en síðar að fara
að taka frá öðrum. Öheft sókn í fiskistofn-
ana leiðir til hruns, ekki bara á fiskistofnun-
um heldur einnig þeirra sem við sjávarút-
veg starfa og þar með þjóðarbúsins í heild.
— Hvers vegna ég byrja að taka þátt í
stjórnmálum? Ég hef alltaf haft mikinn
stjórnmálalegan áhuga, talið stjórnmál
mikilsvirt svið og þegar annað fólk treystir
manni til að standa í þessu má segja að það
sé skylda manns að gera það. Stjórnmálin
varða okkur öll, afkomu okkar og sjálf-
stæði, og ég er þeirrar skoðunar að mikilla
aðgerða sé þörf hér í þjóðfélagi okkar til að
komið verði á réttlátari og skynsamlegri
skipan mála og ég hef verið reiðubúinn til
að leggja mitt af mörkum í þeim efnum.
— Hin raunverulega þátttaka hófst svo
árið 1970 og þá þannig að hringt var í mig
og ég spurður hvort setja mætti nafn mitt á
lista í prófkjöri vegna bæjarstjórnarkosn-
inganna í Hafnarfirði. Ég var ekki flokks-
bundinn fyrr en 1970 en það er óhætt að
segja að ég hafi aðhyllst stefnumið jafnaðar-
manna miklu lengur. Éyrir tveimur árum
eða svo hefði ég nú tæpast ætlað að ég ætti
eftir að gegna þeim störfum sem ég geri í
dag, en þau eru náttúrlega mjög áhugaverð
fyrir þá sem áhuga hafa á stjórnmálum en
viðbrigðin eru gífurlega mikil.
— Mér finnst að þetta hafi komið svona
meira eða minna af sjálfu sér. Ég var
orðinn varaformaður Alþýðuflokksins
eiginlega áður en ég vissi af, og eins er með
ráðherraembættið — það kom fyrr en
maður átti von á og mér finnst ég ekki hafa
staðið í neinu sérstöku hagsmunastreði
fyrir sjálfan mig til að komast hingað þar
sem ég nú sit, þó ég sé metnaðarfullur
þ.e.a.s. legg metnað minn í það sem ég fæst
við, en það er allt annað að vera metorða-
gjarn.___________________________________
- Er þetta þá bara röó titviljana?
— Það vil ég nú ekki segja, en röð at-
burða er það. Á vissum aldri leika börn sér
að ýmsum hugmyndum um hvað þau vilji
helst vera. Bílstjórar, flugmenn, flugfreyj-
ur, ráðherrar — draumarnir eru margir.
Stundum ætlaði ég að verða bóndi, vega-
verkstjóri, læknir, eðlisfræðingur og e.t.v.
einhvern tíma ráðherra.
- Nú varst þú enginn sérfrædingur í
sjávarútvegsmálum er þú tókst vid
starfi rádherra - hefóir þú frekar
kosió aó veita einhverju öóru ráðu-
neyti forstöóu?
— Það er satt, ég er enginn sérfræðingur
í sjávarútvegsmálum þó ég væri reyndar
um tíma formaður útgerðarráðs Bæjarút-
gerðar Hafnarfjarðar. En á hitt verður
einnig að líta að það er á margan máta hollt
að koma í þetta starf utan frá án þess að
vera fastur i einhverjum hagsmunasam-
tökum í sjávarútvegi.
— Hvort ég hefði haft áhuga á að veita
öðru ráðuneyti forstöðu? Það hefði vel
komið til greina. Ég hef t.d. haft mikinn
áhuga á heilbrigðis- og iðnaðarmálum og
hef starfað á því sviði en efnahagsmálin í
heild sinni hafa þó löngum tekið stóran
hluta af huga mínum. t efnahagsmálunum
er það spurning um hvernig okkur tekst til
við að hafa stjórn á málunum og ég verð að
segja að mér finnst það ekki hafa tekist
neitt „glimrandi” hvorki hjá fyrri ríkis-
stjórnum né þessari sem nú situr og ég er
hluti af.
XO Vikan 35. tbl.