Vikan - 30.08.1979, Blaðsíða 48

—— 55“——| h—55 ----H | * 53- —I H-—
Frystir
107 I.
Kælir
303 I.
-71

HAFNARSTRÆTI 3 - 20455 - SÆTÚN 8 - 15655
HVERS
VEGNA
MORÐ?
ódýrum — hann hafði alla kunnáttu til
að bera — og síðan myndi hann stækka
við sig þar til hann ætti fjölbýlishús með
þakhúsi fyrir sig og einhverja stúlku.
Hann fór aftur að bílnum sínum sem
hann hafði lagt á bílastæði nálægt
almenningssaleminu, það var einangrað í
skjóli trjáa i jaðri garðsins. Þar hafði verið
annar bíll þegar hann kom, gamall grænn
Mini, en var nú farinn. Kate
hafði lokið við að breyta sér í frú Havant
kvennamegin í sama almenningssalerni
nokkrum mínútum áður.
Hún hafði valið nafnið Havant vegna
þess að faðir hennar hafði fæðst í
Havant í Hampshire. Afi hennar hafði
verið undirforingi í konunglega flot-
anum.
Hár hennar var enn nokkuð liðað
undir hárlakkinu. Hún ók i norður og
var þegar búin að segja skilið við hlut-
verk hinnar skylduræknu dóttur og var
orðin glæsilega ekkjan sem flýtti sér áköf
til kvænts elskhuga síns. Loksins var
henni óhætt að vera áköf; hún hafði ekki
komist i burtu síðan í nóvember. Eftir
nokkurra kílómetra akstur sá hún lítinn
bláan Fiat silast áfram fyrir framan sig.
Eftir því að dæma hvernig bifreiðin
hallaði þá var sprungið á einu hjólinu,
þegar hún kom nær sá hún að annað
afturhjólið lá niðri, ökumaðurinn —
kona þó ekki sé alltaf hægt að dæma um
slíkt aftan frá — hlaut að vita að eitt-
hvað væri að? Enda sveigði hún út af
veginum á næsta beina kafla.
Fyrsta hvöt Kate þegar hún ók fram
hjá var að halda áfram því að hún vildi
ekki verða of sein. En starf hennar fólst í
því að hjálpa fólki og það var gegn eðli
hennar að láta sem hún sæi ekki vand-
ræði annarra. Hún stansaði einnig,
bakkaði að Fiatbifreiðinni og steig út.
Ung og fögur kona með stutt, dökkt hár
og langa, mjóa fótleggi, sem sáust vel i
gegnum þröngt pilsið, var þegar búin að
setja lykil á eina felguróna. Tjakkurinn
var kominn á sinn stað. Kannski var
engrar hjálpar þörf. Fyrir mörgum árum
hafði Kate farið á kvöldnámskeið í
viðhaldi og umhirðu bifreiða. Þó hún
hefði aldrei iokið námskeiðinu kunni
hún þó að skipa um hjól á bíl og það
gerði þessi stúlka líka.
„Getið þér gert þetta?" spurði Kate.
„Já, þakka yður fyrir,” sagði stúlkan.
Kate horfði á. Stúlkan var litil og það
þurfti stundum mikið átak til þess að
losa rær. Vitanlega hreyfðist ekki fyrsta
róin, sem hún reyndi að losa. Né heldur
sú næsta.
I
I